Suga'dan
Sonunda eve gelebilmiştik.Gerçekten ona en zayıf halimi gösterdiğime inanamıyorum.Evi baya iyiydi.Lüks bir villaydı.Ne olursa olsun benim evim kadar büyük değildi.Yanlış anlamayın sokaklardan bahsediyorum.
J-hope:Kendi evinmiş gibi davran.
Birden zil çalmıştı.
Suga: Misafirin mi vardı?
J-hope:Hayır.Kim ki acaba?J-hope kapıya yönelmiş ve kapıyı açmıştı.Birden 2 kişi içeri girmişti.
Jin:Hosik bu kim?
Rm:Şuna Hosik diyip durma.
Jin:Sana mı sorucam.
J-hope:Kavgaya gerek yok.O Suga yardıma ihtiyacı vardı ben de yardım etmek için evime getirdim.
Suga:Benim yardıma ihtiyacım yok.
J-hope:Her neyse...Siz ikiniz oturun.Bende pansuman aletlerini getiriyim.İkiside oturmuştu.Ve gözleri bendeydi.Büyük ihtimal arkadaşlarının yanına beni yakıştıramamışlardı.Birden tekrar zil çalmıştı.Geniş omuzlu çocuk kalkıp kapıya bakmıştı.2 çocuk daha içeriye girmişti.Acayip acayip bana bakıyorlardı.
Jimin:Bu kim jin
Jin:Bende bilmiyorum.
Jungkook:Nasıl yani?J-hope merdivenlerden aşağıya inmiş ve sonradan gelen 2 kişiye sarılmıştı.
J-hope:Hoşgeldiniz.Suga üstündekini çıkarırmısın.Tek pansuman değil dikişte atmam gerekicek.O yüzden biraz canın acıyabilir.
Suga:Sıkıntı değil.
Üstümü çıkarmıştım.Birden bütün gözlerin benim üstünde olduğunu fark etmiştim.
Suga:Niye öyle bakıyorsunuz?
Hepsi: Hiç!!!J-hope pansuman yapmaya başlamıştı.Pansumanları bitirince dikişe geçmişti.
J-hope:Canın acımıyor mu?
Suga:Hissetmiyorum bile.Böyle deyince uzun bir sessizlik olmuştu.Birden birisinin telefonu çalmıştı.Ve ortama bomba gibi düşmüştü.Bu benim telefonumdu.Yine bilinmeyen numaradandı.
Bilinmeyen numara:Suga yeni arkadaşların mı var?Hemde zengin kişiler...
Suga:Seni ilgilendirmez.
Bilinmeyen numara:Beni ilgilendirmez mi?Kardeşin benim elimde unutma!!!(çığlık sesi gelir.)
Suga:Kardeşime ne yapıyorsun?Bırak onu onun hiçbir suçu yok.
Bilinmeyen numara:Aslında haklısın.Kardeşinin hiçbir suçu yok.Hepsi o annenin suçu.
Suga:Ölü kadından ne istiyorsun.Öldürdün benim annemi de babamı da öldürdün,yetmedi mi?Şimdi de kardeşimi mi öldürüceksin.Senin yüzünden kardeşimi görmedim lan...
Bilinmeyen numara:Beni hemen bulmalısın.Yoksa...(Dıt dıt)
Telefonu çoktan kapatmıştı.Ortamdaki herkes bana bakıyordu.Acıyan gözlerle bakıyorlardı.Evet ben acınasıydım.Şimdi nasıl bulucaktım kardeşimin yerini.Nasıl kavuşacaktım ona.Nasıl kokusunu içime çekicektim.
Yazardan Not!!!
Öncelikle bu ilk kitabım ve yazım hataları, mantık hataları vs. olabilir.Kitabın akıcılığı nasıl gidiyor?Kitabı okuduktan sonra lütfen oy verin arkadaşlar ve düzeltmemi istediğiniz yerler varsa lütfen söyleyin.Son olarak araya NamJin, Jikook gibi onların ağzından olan bölümler atabilirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MY SAVIOR ANGEL#SOPE
FanfictionBir çocuk düşünün 10 yaşında annesiyle babası gözlerin önünde öldürülmüş ve hayata küsmüş bir çocuk.Hayata tutunmaya çalışan ama her seferinde bunu başaramayan bir çocuk.Bu çocugun hayatı nasıl değişmiş olabilir?Jung Hoseok bu çocuğa nasıl yardım et...