V'nin Ağzından
Hastaneye gelmiştim.Abimin bundan haberi yoktu.Tabiki de J-hope denilen çocuğu bir sorguya çekicektim.Abimi sevmeyen birisi neden bir silahın önüne atlayıp kendi canını tehlikeye atsın?J-hope 'un odasına gelmişken odasından birisinin çıktığını görmüştüm.Bu benim çalıştığım cafenin sahibiydi.Genellikle kardeşini görürdüm iş yerinde.Jin hep aşçıların durduğu mutfak bölümündeydi bu yüzden onu görmek pekde mümkün değildi.Ve dün gece o da ordaydı.Şimdi J-hope' un odasından çıktığına göre arkadaştılar.Bana bütün gülen yüzüyle selam vermişti.Bende onun selamını almıştım.
Jin:Naber?Dünden sonra umarım daha iyisindir.
V:Evet daha iyiyim.Teşekkür ederim hyung.
Jin:Ne için?Seni hala kovmadığım için mi?(Güler.)
V:Tabiki de Evet.Yoksa ne için teşekkür edicem?(Güler.)
Jin:Ne zamandır seni görmüyordum.O kadar acayip geldiki...
V:Evet hyung.Hadi gel sarılarım.
Jin:Tabiki hayır.
V:Niye?Hani beni özlemiştin.Bir anda Jin arkamdan sarılmıştı.Aslına bakılacak olursa çok şaşırmıştım.Şaşkınlığımı üstümden atabildiğimde gülmüştüm.Birisi buraya doğru sinirli bir şekilde yaklaşıyordu.Bu adamı tanıyordum.Dün arabayı kullanan kişiydi.Üstünde bir beyaz önlük ve beyin cerrahı Dr.Kim Namjoon yazan bir kart vardı.Çok yakışıklı ve şu anda bu tipiyle biraz korkutucu gözüküyordu. Şükür ki gamzeleri vardı.Yoksa onu tatlı gösterecek birşey bulamazdım.Ama bana bak birde kare gülüşümle bile tatlı gözüküyorum.
Yanımıza geldiğinde Jin bir garip olmuştu.Sanki onun gitmesini istiyordu.Konuşma başlamıştı ama biz buna konuşma demiyelim tartışma diyelim.Ordan hemen ayrılmıştım.Çünkü ikisinin arasında ben kaynayabilirdim.J-hope'un odasının kapısını çalmıştım.Gel sesini durduğunda J-hope yemek yiyordu.Yemekleri Jin'in getirdiğine adım kadar emindim.
J-hope:Merhaba.Gel otur şöyle.
V:Merhaba.Sanırım uygun olmayan bir zamanda geldim.Özür dilerim.
J-hope:Önemli değil.
V:Konuşmamız gereken şeyler var.Abimle sevgili misiniz?Bir anda yediği yemek boğazında kalmış ve öksürmeye başlamıştı.Hemen ayağa kalkmış ve sırtına vurmaya başlamıştım.Biraz daha iyi olduğunda içmesi için suyu uzatmıştım.
J-hope:Nerden çıkardın böyle bir şeyi?Hayır öyle bir şey yok.Istersen abine sor.Sen beni sorguya mı çekiyorsun?
V:Tamam.Bu kadar büyültme sadece merak ettiğim için sordum.Yok canım ne sorgusu?
J-hope:Ben büyültmüyorum zaten.Sen ne sorgusu olduğunu biliyorsun.
V:Hıhı çok belli oluyor.Yoo ben bir şey bilmiyorum.😂
J-hope:Taehyung bak kaşınma.
V:(Güler.)Tamam,tamam sustum.Biraz daha konuştuktan sonra hastaneden ayrılmıştım.Ve şu kanıya varmıştım.J-hope abimden hoşlanıyor.Ben bu ikisinin arasını yaparım.Benden çekecekleri var.Neyse şimdi Baekhyun hakkında araştırma yapmam gerekiyor.İlk başta bir instagram hesabı var mı?diye bakıcaktım.Eve gidince hepsini halledicem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MY SAVIOR ANGEL#SOPE
FanficBir çocuk düşünün 10 yaşında annesiyle babası gözlerin önünde öldürülmüş ve hayata küsmüş bir çocuk.Hayata tutunmaya çalışan ama her seferinde bunu başaramayan bir çocuk.Bu çocugun hayatı nasıl değişmiş olabilir?Jung Hoseok bu çocuğa nasıl yardım et...