NOT:Bölüm tamamen J-hope'un ağzından olacaktır.
Bu çocuk tahmin ettiğimden daha yakışıklıydı.Karın kasları,kol kasları beni bitirmişti.Aşırı seksi gözüküyordu.Ne düşünüyorum yaa...Eminim bu durumdayken bir sevgiliye ihtiyacı yoktu.Suga,Jungkook'un başına geçmiş bilgisayardan Jungkook'un yaptığı şeylere bakıyordu.Evet,Jungkook böyle işlerden anlardı.Bizim yerimizi kaç kere bulmuştu.Yerini bulsalar bile ne olucaktı ki?Polisi aramalıydık.
J-hope: Polisi aramalıyız.
Suga:Hayır ,arayamayız.
J-hope:Niye?Ne yapmayı düşünüyorsun?
Suga:Kendi işimi kendim halletmeyi.
Jungkook:BULDUM BULDUM!!!!!
Suga:Nerde kardeşim?Jungkook eliyle bilgisayardaki haritayı göstermişti.
Jungkook:İşte burda.
Suga:Ben çıkıyorum.
J-hope: Saçmalama.Kardeşini kurtarıcaksın diye bile bile ölüme mi gideceksin?
Suga: Aynen öyle.
Jin:Böyle bir şeye asla izin veremem.Otur oturduğun yerde.
RM:Polisi arıyorum.
Suga:Bana ve hayatıma karışamazsınız.Burda durduğum bir saniye belki de kardeşimin kaybettiģi bir kan damlası demek.Bunu diyip çıkmıştı odadan.Tabiki peşinden gidicektim.Böyle durumlarda inatçıyımdır.Üyelere bakıp "bende gidiyorum" demiştim.Hepsi aynı anda kalkıp "hayır" demişti.
Jimin:Saçmalama.Böyle bir şeye asla izin vermem.
Jungkook:Evet hyung böyle bir şey asla olamaz.Ani bir haraketle koşup onların önüne geçmiştim ve kapıyı açmıştım.Ve arkalarından bahırmıştım"Siz öyle sanın ben istediğim herşeyi yaparım."
Arabaya atlayıp Jungkook'un dediği yere doğru arabayı sürmeye başlamıştım.Tabii arkamdan geliyorlardı.Aslında bunun böyle olucağını biliyordum.Beni asla tek bırakmazlardı.Ve sonunda denilen yere gelmiştim.Bir depo vardı.Deponun içinden bağırış sesleri geliyordu.Aslında baya korkmaya başlamıştım.Ben daha önce hiç böyle bir şey yaşamamıştım.Içeriye doğru yaklaşmıştım.Içeride Suga vardı ve bir kaç adam.Ve tabiki liderleri olduğu belli olan bir adam.Içlerinde en korkutucu olanı oydu.Ama şu durumda Suga daha korkutucuydu.Birden arkamda birilerinin belirdiğini hissetmiştim.Şuan korkudan altıma yapabilirdim.Arkamdakilerin üyeler olması için dua etmeye çoktan başlamıştım.Arkamı döndüğüm anda gördüğüm kişi hiç tanımadığım biriydi.Onların adamı olduğu belliydi.Bunların yanında olmak için fazla yakışıklıydı.
Üstünde bir deri ceket vardı.Ve tam bir bad boydu.Tıpkı Suga gibi...Beakhyun:Sen kimsin?
J-hope:Ben şey...Iııı...Şey...
Beakhyun:Benimle gel bakalım.O zaman kim olduğunu anlarız.Ne demekti bu?!!!Bir anda kolumu tutup içeriye doğru hızlı bir şekilde sürüklemeye başlamıştı.Sonunda içeriye girdiğimizde bütün gözler benim üstüme çevrilmişti.En azından bir tezimde haklıydım.Oda bu çocuğun diğer tarafta olduğu.Suga'yla göz göze gelmiştik.Bana "Neden böyle bir şey yaptın?"dermiş gibi bakıyordu.Ne yani kendisi çok cesaretliydi ama ben değil miydim?Bana kızgın bir şekilde bakmaya devam ederse onun 2 gözünü onun eline verirdim.Gerçekten beni hiç tanımıyordu ve tanısaydı hiç böyle şeyler yapmaması gerektiğini bilirdi.Tabii benim onu ne olursa olsun takip edeceğimi de bilirdi.Beni tanıyıcaksın Yoongi Bey.Sana kendimi tanıtıcam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MY SAVIOR ANGEL#SOPE
FanfictionBir çocuk düşünün 10 yaşında annesiyle babası gözlerin önünde öldürülmüş ve hayata küsmüş bir çocuk.Hayata tutunmaya çalışan ama her seferinde bunu başaramayan bir çocuk.Bu çocugun hayatı nasıl değişmiş olabilir?Jung Hoseok bu çocuğa nasıl yardım et...