”babyboy?” O_O
Shet! Anong sabi ko?! Tanga! Tanga! One million times ever! I just called him with our old endearments when we used to be a couple! >___<
”sairyl…”
I reconfigure myself.
”I’m sorry for splashing water in your shirt, stranger. I hope it didn’t hurt you.” I said in a cold tone and turned my back.
”wait sairyl. I need to talk to you.” hinawakan nya ako sa braso ko. His hands felt warm. Kainis!
Compose yourself sairyl! Hinarap ko sya, ”Sorry, I don’t talk to strangers. From the looks of you, you cant be trusted.”
At pinalis ko ang kamay nya at tumakbo na ako palayo papunta sa may escalator pero para masaya eh I tripped at nagdire-diretso ako sa escalator pababa. Nagmamadali kasing makababa eh yan tuloy! Kasi yung escalator, nanunulak! But atleast buhay pa rin ako sa kabila ng pagkakahulog sa escalator. >_>
”sai!”
”shut up! Wag kang bababa dito! Wag kang lalapit, papatayin kita!” tumayo na ako ng hindi sya nililingon. But how I wished to look at his face. Che! Sira ka talaga sairyl! Pride girl, pride! oo na nga eh!
Naglakad na ako palayo nang may marinig ako, ”Cedric! What’s going on?” isang boses ng babae. Must be his new girlfriend. Hindi ako nasasaktan, hindi ako nasasaktan, hindi ako nasasa—ouch! Ang sakit talaga eh, pati nga pwet ko eh! :(
”nothing sweetie,” sweetie ha? Yuck! Baduy nyo! Mas maganda yung babygurl and babyboy! Hmp! Nagdiretso na talaga ako sa paglalakad and I didn’t waste my time turning my head to see that girl! She’s not worth looking at. Mas maganda naman ako dun for sure!
---
Umuwi na lang ako ng bahay at nagkulong sa kwarto, naipit pa nga ako sa pinto eh. Kinuha ko yung headset ko at nakinig ng mga pang-broken songs. Emo ako ngayon, emongoloid. Hindi ko na kelangan pang magpakamatay, araw-araw na akong nadidisgrasya eh.
When you laugh, the Natural killer cells attack the cancerous cells. ;]
-090771*****
(A/N: quote's from BGI)
That was a nice quote. Right timing pero… sino naman to?
and hu r u?
-send-
Ur NK cells. =)
-0907714*****
Huh? Ur name is NK cells? Weird name.
-send-
LOL. Its me, brian.
-0907714*****
sinave ko yung number nya. He knows my number?
pnu mo nlmn # qu?
-send-
4m kyla. How're u? miss u clumsy gurl. =)
-NK CELLS =)
Nk cells pinangalan ko sa kanya sa phonebook ko. Yun kasi una nyang sinabi eh.
Nagtext-an kami ni Brian, ni hindi nga ako nagrereply sa iba eh, si brian lang ang feel kong i-text. Gumaan yung pakiramdam ko nung katext ko sya, he must really be my NK cells. Nakatulugan ko na ang pagtetext.
Kaya pagkagising ko eh syempre pray muna then kuha si cellphone. Nagcompose agad ako ng gm.
"He was my ‘bitter’ & u r now my ‘sweet’. Bittersweet it is. =)
~GM~
..yawn! morning’ y’all! Napuyat e, ung isang bata kasi dyan. ^_^
to NKcell~> sori kung nk2lugan kta aa.
Eat your breakfast na! wg papalipas. Ngats ngats. ^_^
Ulap~
[o8.. not yet over]"
-send to groups-
I was expecting na magrereply sya pero nakaligo, nakakain at nakapag-ayos na ako ng sarili at lahat eh wala pa ring text nya. Anu ba yan, nakakalungkot. T.T
--
”hoi! Ano naman yung drama mo sa gm mo girl!” naglalakad na kami ni kyla sa next subject namen, magkaiba kami ng class, ako sa educ kasi nag-unit ako ng educ at si kyla eh sa may computer class nya pero parehas lang naman kami ng daan kaya nagsabay na kami.
”what about my gm?” painosente kong sabi.
”who is that ‘sweet’ of yours? I know bitter, si ex. What’s his name again? Err.. you never mentioned nga pala.”
”his name is monkey.” I really don’t like talking about cedric kaya I never mentioned his name to kyla, ”and sweet? Well.. si ano… your cousin…”
I said while blushing.
”sabi nga ba eh, type mo si insan!”
”ssh… secret lang ha, I think I’m attracted to him. We accidentally kissed yesterday!”
Mula sa paniningkit na mata ni kyla na ganto--> -_- eh nagging ganto --> 0_0
Kinuwento ko yung details.
”don’t worry, type ka din nun. Eh pano si 08? Sabi mo sa gm mo na ‘it’s not over’.”
Napabuntong hininga ako, ”I cant get over him, I saw him again. Bakit ganon kyla, bakit ex laging gumagwapo after? Nakakainis. When I saw him yesterday, all I wanna do is hug him but I just can’t. so near yet so far.” :(
Before we part ways, she tapped my back, ”you’ll eventually get over him. Napapagod din ang puso.”
Then we part ways na. Matamlay akong pumasok ng classroom, ignoring those who greeted me. Umupo ako sa assigned seat ko at humalumbaba at tumingin sa may labas ng bintana. Kahit nag-umpisa na ang klase eh nakatunganga pa rin ako, wala akong naiintindihan sa sinasabi ng prof namen basta may new classmate daw pero hindi na ako nakinig, I really don’t care.
Maya-maya eh nabigla ako ng may magsalita sa tabi ko, ”so you are my seatmate Sairyl.”
END OF CHAPTER 6
