Cedric’s P.O.V.
“How are you and Kyla?”
”Fine.” sabi ko sa matamlay na boses.
“You still don’t like her?”
”I like her.”
“So what’s the matter then?”
”I just don’t love her.”
Binagsak nya ang kamay nya sa table ng malakas which didn’t surprise me at all, “Don’t tell me that you are still into that girlfriend of yours way back your highschool days?”
I took a sip into my coffee and look at his eyes intently. ”I left her but that doesn’t mean that I don’t love her anymore.”
“You’ll definitely forget about her when you get married with Kyla.”
”Never dad. I’ll love her ‘till the day I die. I swear.”
“You’re so hard-headed. Just remember, don’t ever fail on marrying Mr. Espinosa’s daughter or you’ll die and that Sairyl of yours.”
”Damn! This life sucks!” and I went to get out of our house. I’ll just go and visit Sairyl, atleast going there could make my day somewhat fine even everything’s going upside down.
HOSPITAL.
*knock knock*
”Pasok.” at pagpasok ko eh nakita ko si Sairyl na inaayos yung gamit nya.
”Ikaw pala Cedric.” lumapit ako sa kanya at tinulungan syang iligpit ang gamit nya.
”Lalabas ka na agad? isang araw ka pa lang naka-confine ah. Ayos ka na ba?”
”Lalabas na ako, nagbabayad na nga si mama sa baba eh. Sabi ng doctor eh kelangan pa daw akong magstay dito pero sabi ko sa bahay na lang ako magme-medication kasi ayoko na dito sa hospital, it’s too boring here and also I don’t want to get our bills that high. Haay… ano ba yan, imbis na makatulong ako naging pabigat pa ako kina mama..”
”Ano ka ba, wag mo na nga munang problemahin ang mga bagay-bagay… andito naman ako eh, pag nangailangan ka lapitan mo lang ako, handa akong tumulong kahit anong oras.”
”Salamat.” at nagpatuloy na sya sa pag-aayos ng gamit. Pinagmasdan ko lang sya…
Nung isang gabi… nung araw ng aksidente…
Nung nasa oras kami ng panganib…
Nung mga oras na pinaliligiran kami ng masasamang tao…
Nag-alala ako ng sobra…
Ayokong may mangyaring masama kay Sairyl…
At nung makita ko syang nasaksak at dinala sya sa hospital na punong puno ng dugo eh parang gumuho yung mundo ko…
Sobrang nag-alala ako nun… kala ko mawawala na talaga sya… kala ko iiwan nya na ako… At dun ko narealize na hindi dapat na hanggang dun lang matatapos ang lahat samin…
Na ayokong mawala sya sakin ng hindi ko nasasabi sa kanya ang totoo at kung gano ko sya kamahal at kahit kelan eh hindi ko ninais na masaktan sya…
Ayokong dumating yung araw kung saan iiwan nya ako ng di naayos ng talaga ang lahat…
oo. nagsimula kami ng panibago pero di pala ganun ganun lang yun… di mo pepedeng bastang iwan ng nakatiwangwang ang ilang bagay…
Simula nung nakita kong nakahiga si Sairyl sa hospital bed may nabuo na sa isip ko na isang desisyon…
Isang desisyon na hindi ko alam kung tama o mali.. pero bahala na, basta magawa ko ‘to kahit anong maging resulta eh ayos lang kesa naman magsisi ako balang araw dahil di ko ‘to ginawa.
”Sairyl…” lumingon sya sakin.
”Hmm?”
This is it.
”Do you wanna know the reason?”
”huh?”
”The reason why you saw me that day with another girl and left you after…”
She was shocked but when she had composed herself she heave out a sigh, ”I thought we had a restart already?”
”Yes.. we had… but before we have a total restart.. I gotta tell you this… I just need to tell you because I can’t leave it behind in our past… I promise, after this total restart na talaga. Di na ako manggugulo pag di mo nagustuhan ang sinabi ko.”
”Basta after this. Sige, spill it. I’m all ears.”
Here it goes…
”Nung monthsary natin.. I set you up… tinawagan kita at pinapunta sa bahay ko at sinadya kong magdala ng babae… bakit? Dahil gusto ko magalit ka sakin, gusto ko ayawan mo ako. Gusto ko makikipaghiwalay ako sayo na may galit ka sakin para makalimutan mo na agad ako.”
”Bakit?” I don’t know what her reaction is kasi nakatungo lang sya.
”Gusto ko ng makipaghiwalay sayo di dahil sa ayaw ko na sayo o di na kita mahal, katunayan eh mahal na mahal pa rin kita… pero kelangan ko kasing makipaghiwalay sayo kasi kung hindi… mamatay ka…”
”Ha?”
”Di bale sana kung idi-disown lang nila ako eh… o kaya ako na lang papatayin nila pero hindi eh… sabi kasi ni papa kelangan ko daw makipaghiwalay sayo at pakasalan yung anak ng business partner nya… umayaw ako syempre… binalaan nya akong idi-disown nya pero di ako natakot, pinagpatuloy ko pa rin relasyon natin hanggang sa isang araw, sinabi nya sakin na pag di pa ako nakipaghiwalay sayo eh papatayin nya daw ako… at ikaw.”
I saw her… she was shocked. At ako? Ampanget man pakinggan eh… naiiyak ako.
”I don’t want you to die Sairyl! Kaya nakipaghiwalay ako sayo and left the country to meet that girl who was fixed to be my wife… I met her and she was Kyla… My father said na dapat mapa-inlove ko daw si Kyla or else, mapapahamak ka , so I did. At nung umuwi dito si Kyla sa Pinas, my father said na samahan ko daw pero nagdahilan ako na susunod na lang ako next time at niligawan ko na lang si Kyla through chats. Minsan nga eh kumukuha na lang ako ng utusan para i-chat si Kyla… I never loved her… Napipilitan lang ako dahil ikaw lang talaga ang mahal ko Sairyl…”
”Eh bakit hindi mo pa ‘to sinabi sakin dati?”
”Dahil I didn’t want to scare you!”
”F*ck! If you didn’t want to scare me eh bakit mo sinasabi sakin ngayon yan ha?! What’s the difference between telling this before and today ha? Bakit pinatagal mo pa?! Sasabihin mo rin pala.”
”Kasi ngayon… ako naman ang natatakot… nung nasaksak ka.. Akala ko I would lose you kaya ngayon I don’t want it to be too late para masabi ko sayo ang lahat lahat… mamatay rin lang naman tayong lahat eh mabuti pang makasama kitang mamatay… I love still you Sairyl…”
”Eh ang engot mo naman pala eh! Ngayon mo lang narealize na mamatay rin naman tayo kahit anong mangyari, may threat man o wala. Lalo na ako, malapit pa naman ako sa kapahamakan. Pinatagal tagal mo pa. I hate you! Nakakainis ka! Pero.. I love you din talaga Cedric eh…”
I didn’t expect that I would hear that from her… does it mean…?
”So.. do you wanna die with me Sairyl?”
”YES.”
*BLAG*
Napatingin kami ni Sairyl sa pinto nang may marinig kaming parang may bumagsak…
”Kyla?”
