The Seductress

Seduction V.6

Nandito ako ngayon sa office ko sa kompanya ni daddy. I convince him na mag-umpisa na akong magtrabaho. Mas pipiliin ko pang magpakabusy kaysa lagi kong maalala at naiisip ang lalakeng yun.

One week na ang nagdaan simula nung araw na yun. At mula nun hindi na ako lumabas ng bahay. Ayaw kong magkita ulit kami, hindi ko gustong magtagpo ulit ang landas namin.

Mula rin kasi nung araw na nun, lage nalang niya akong tinatawagan. Hindi niya ako tinitigilan, di ko naman sinasagot pero ayaw niyang huminto. I don't know what he wants. I don't even know how he got my number.

Kaya naman nagpakabusy ako. Dito lang ako naglalage sa office. Lumalabas lang ako kapag may meeting o kaya makikipag kita ako sa mga kaibigan ko.

Hindi ko alam pero natatakot ako, hindi sa kanya kundi sa sarili ko. Natatakot ako sa ano man ang mararamdaman ko. Na baka sa susunod na magkita ulit kami, di ko na mapigilan ang sarili kong mahulog sa kanya ulit.

I heard someone knocking at the door, so I stop what I'm doing. "Come in."

"Hey, princess." Nakangiting mukha ni daddy ang sumalubong sakin ng bumukas ang pinto ng opisina ko.

Agad akong tumayo at sinalubong siya ng yakap saka hinalikan siya sa pisngi. "Dad! Bakit po kayo nandito?"

"I just wanted to see you, sweety. And I would like you to meet someone."

I rolled my eyes at him, "Dad, kung isa na naman to sa mga match making mo. Sorry pero busy po ako." Gustong-gusto kasi niyang minamatchmake ako kahit nung nasa california palang ako namamalage. Well, wala kasi silang alam sa mga naging affairs ako dun, kahit nung kay marcus kaya gustong-gusto na niya na magkaboyfriend na ako.

Tumawa lang ito ng malakas. "Baby, its not what you think. I don't have any plans of doing that again. I just want you to meet Mr.Madrigal, MRM company's CEO."

What the..did he just say Madrigal? No, it can't be him. Marami namang may ganyang apelyido dito sa pilipinas, baka mali ako. Sana nga mali ako, please not be him. "Sinong madrig---" I was about to ask him when he speak again and call someone from outside.

"Come here, Marcus." Parang tinubuan ako ng dalawang ulo ng marinig ko yun. I felt my blood rush down my face when suddenly a man enter in my office.

Gulat na gulat paring nakatinin ako sa mukha niya. "Meet Marcus Real Madrigal. Hijo, this my lovely daughter, Shane." Pakilala ni daddy. I know dad, I definitely know him already.

"Glad to finally meet you, Ms. Haines." He said smirking.

Shit! Damn this man. Alam ko sinadya niya to. He planned this! Tiningnan ko siya ng masama pero nakangiti parin siyang nakatitig sakin.

"Oh, Marcus, don't be too formal. Just call her shane." Ani ni dad sabay hawak ng kaliwang kamay nya sa right shoulder nito. Are they close? Hindi ko alam na magkakilala pala sila.

"Okay po, Tito." Isa pa tong gagong to eh. Kung wala lang si daddy baka nasuntok ko na to sa mukha. Ang kapal-kapal, pumunta pa talaga rito at magpakita sakin.

"Princess, why aren't you talking?" Nagulat ako ng bigla akong tinawag ni daddy.

"U-Uhh..H-Hi Mr.Madrigal, pleased to meet you, too." Fuck! Bakit ba ako nauutal? Pleased? I'm not pleased at all seeing him here, in my office with my dad.

"Just call me Marcus." Ang kapal talaga ng mukha, may gana pang ngumiti sakin.

Napalingon ako ng bigla ulit magsalita si daddy, "Okay kids, I'll leave you two here alone so you'll get to know each other. I'll be heading back to my office now, so, enjoy each other's company." Saad nito saka ako hinalikan sa noo.

"Dad!" I shouted but he didn't listen. Akala ko ba hindi match making to? At sa lahat ng imamatch niya sakin ang lalakeng to pa!

I looked deadly at this man infront of me. "Arghh..what on earth do you think you're doing here?"

He smug, "Your dad invited me here. At isa pa, I wanted to see you. You weren't answering any of my calls kaya pinuntahan nalang kita ng personal dito." Anito ng mahinahon.

How can he talk calmly! Naiinis ako! How can he act like that infront of me as if nothing happened to us in the past.

I sigh heavily and compose myself, para hindi lumabas lahat ng galit ko. Ayaw kong magkagulo kami dito sa office ko, at isa pa baka marinig kami ng mga empleyado sa labas. "Pwede ba, Marcus, tigilan mo nga ako. Ano ba talaga ang kailangan mo sakin?" Mahinahon ko ring sabi.

"Isa lang naman ang gusto ko, Shane." His smile turned into a grin.

Hindi ako nagsalita at hinintay lang kung ano man yung sasabihin niya. Ang tagal niyang magsalita, pasuspense pa, at may patingin-tingin pa sakin. "Ano ba---"

"I want you back."

My mouth literally drop of what he said. "A-Anong sabi mo?" Di makapaniwala kong tanong. I can feel my fast beating heart as if I've ran a hundred miles.

"Ang sabi ko... I. Want. You. Back!" Ulit nito na inemphasize ang huling apat na salita.

"What the fuck!?" Napaatras ako ng maglakad ito papalapit sa akin.

"Watch you're mouth, Baby." Anito na papalapit parin sakin, kaya atras parin ako ng atras. Namalayan ko nalang na nabunggo ko na yung table sa likod kaya wala na akong takas pa.

"What the---" My eyes widen when I felt his lips touched mine. Fuck! There's this electricity again. And before I could react, he already move away.

"This delectable lips shouldn't cuss. Mas bagay yan na idikit sa mga labi ko."

Dun lang ako nakahuma, kaya agad ko siyang sinampal ng sobrang lakas."Ang kapal ng mukha mong idikit yang sinungaling mong labi sakin. Anong akala mo, na magpapakatanga na naman ako sayo? I will never do the same mistake I did before. I won't let myself to fall for you again once more."

Iniwan ko siya roon. Paglabas ko ng opisina nakatingin lahat ng empleyado sa akin. Hindi ko sila pinansin at derederetso lang akong naglakad hanggang sa makarating ako sa harap ng elevator.

Pinindot ko yung botton pababa, ilang sandali ay bumukas agad ito. Nang makapasok ako pinundot ko yung paground floor pero bago pa iyon masara may kamay na humarang roon.

Sabay pasok ni marcus na halatang hinihingal pa. Bwisit naman oh! Kami lang dalawa sa loob ng elvetaor. Sumiksik ako sa gilid at hindi nagsasalita, ayaw ko siyang pansinin.

"Shane, let's talk, please." He said, standing infront of me.

"..." Pero hindi ko parin siya pinapansin. Wala akong pakialam kahit pa lumuhod pa siya harap ko. Bahala siyang magsayang ng laway kakasalita diyan.

"I know you hate me, I've been a total jerk before. Pinagsisihan ko na yung ginawa ko sayo." Umpisa nito.

"...."

"The moment you left, away from me...away from my life, dun ko lanb narealize na napakalaki ko talagang gago. Sinaktan ko ang babaeng nagmahal sakin ng totoo. I never know your worth not until you left me, Shane. I realized I've been inlove with you for so long, that I have fallen for you really hard."

"...." wag kang magpadala sa mga sinasabi niya. Nagsisinungaling lang ulit yan sayo.

"If you could only give me another chance."

"...." Niloloko ka lang ulit niyan.

"I'll swear... I won't hurt you again. One more chance, Shane. Just give--" He plead.

That's the time I talk and look at his face. "Too late for that now. Ayaw ko ng maniwala pa sayo, Marc." Pagkasabi ko nun, sabay bukas naman ng elevator. Nasababa na pala kami. Kita ko yung gulat na mukha ng mga tao na papasakay pa lang sana. So I started to walk and get myself out of there pero di pa ako nakakalayo ng biglang sumigaw si marcus.

Nasa loob parin ito ng elevator at nakatayo,"I won't give up, Shane. You may not love me now but I swear you will anytime soon." He said smiling then wink at me.