catgirl || jenlisa

22 (M)

Jennie

"Bayıldığımda beni ayılttı hiç bir şey dememiş gibiydi ve ayyaş gibi bağırarak uyuya kaldı. Az kalsın yaşadıklarımın rüya olduğunu düşünecektim."

Gülmemek için dudaklarını ısıran arkadaşıma kaşlarımı çatarak baktığımda hızlıca ifadesini değiştirerek konuşmuştu.

"Şimdi sen koskoca Lisa Ben Tanrı'dan Bile Güzelim Manoban'ın sana taptığını söylediğini, senin bayıldığını ve 100'lük viskiyi tek başına yanımda bitirip sarhoş olmayan kadının kafasının güzel olduğunu söyledin değil mi?"

Başımı salladığımda kendini tutamıyormuş gibi eliyle kapadığı ağzını açarak derin bir kahkaha atan Rose'ye bağırmıştım.

"Komik olan ne seni sürtük?"

Pembe saçlarını arkaya atarak bir anda ciddileştiğinde yanıma adımlamış ve ellerini belime sarmıştı.

"Kızım artık hayal görmeye başladın. Kadına olan aşkından -ki bundan hiç memnun değilim- rüya görüp gerçek sanıyorsun."

Beni anlıyormuş gibi yüz ifadesini değiştirdiğinde çığlık atarak belimde olan ellerini çekmiştim.

Pekala, deli falan değildim tamam mı?

"Rose bunlar yaşandı."

Tekrar kahkaha atarak 'sana inanıyorum gerizekalı' dercesine dalgaya aldığında surat ifademdeki ciddiliğe bakarak durmuştu.

"Bir dakika sen ciddisin? Bunlar yaşanmış?"

Derin bir nefes alarak en sonunda anlamış olmasına sevindiğimi gösterdiğimde ağzını bir karış açarak koskoca salonu koşarak turlamaya başlayan arkadaşıma bakmıştım.

"O kadın sarhoş oldu?"

Kafamı sallayarak koşan bedeninin önüne geçip durdurmuştum.

"Söylesene sarhoş hali nasıldı? Sabah ne yaptınız anlatsana kızım."

Heyecanla beni de koltuğa sürüklediğinde dudaklarımı büzerek dün gece kucağında uyuya kaldığım yere bakmıştım.

"Uyandığımda geceliğimle yatağımdaydım ve o çoktan çıkmıştı."

Kaşlarımı kaldırarak hayal kırıklığıyla arkadaşıma döndüğümde gülümsediğini görmüştüm.

"Onu değiştiriyorsun."

Sesi gururlu bir anneyi andırdığında kıvrılan dudaklarıma engel olamamıştım.

Dünyanın en büyük duvarlarına sahip olan kadını değiştirmek... Üstelik bunun Lisa olması...

Gurur vericiydi.

Kesinlikle.

"Sana o kadar umursamaz gözükmesine rağmen dün Jisoo'yu yaklaşık elli kere arayıp kontrol etmek istemiş ve hey sakın bana kızma çünkü ona sinirliydim."

Ölümcül şekilde dün beraber ağlamamıza, benim sayıklayarak 'hiç aramadı mı' diye umutsuz soruşlarıma rağmen hep dudaklarını büzerek -ki bunu hep suçlu olduğunda yapardı- 'hayır' cevabını veren arkadaşıma bakıyordum.

"Eğer Jisoo'nun arkasından bu kadar koşmadığın-"

Kırmızı yanaklarıyla çığlık attığında intikamımı almış olmanın verdiği zevkle kıkırdamıştım.

"Ben kimsenin arkasından koşmadım!"

Sinirle konuştuğunda 'kesin öyledir yalancı sürtük' bakışlarıma maruz kalmak istemezcesine devam etmişti.