Shine's POV
"Nasaan na yun??"
Naubusan na ba ako ng uniform.Nasa kabinet ko naman yun--arghhh..nalimutan kong maglaba kahapon....arhhhhh...
Dibale friday naman ok lang kung hindi ko masuot pero...pero isa yung sikat na resto...ayyyyy......Saan ako hihiram--awwww.....kay Ate Syrene..
Maaga pa naman...
Kinuha ko yung phone ko na nakapatong sa mesa.
"Ate Syrene..."
(Ohh!!..Hi Shine...musta..)
"Ok lang po"
(Napatawag ka?)
"Ahhh kasi wala na akong uniform ng DC...nalimutan ko kasing maglaba kahapon...may uniform ka ba nun"
(Yup...doon sa bahay ni mama..alam ni mama kung saan yun naglagay...kunin mo na yun lahat hahahaha)
"Thanks po Ate Sy!!!!"
(Yahh...welcome...ge bye na Shine yung pamangkin ang kulit gusto nang umalis papuntang school--HI TITA SHINEEEEE!!!!!!--Scarlett don't shout...bye na Shine)
"Thanks Ate Syrene"
Binaba ko na yung tawag at lumabas na bahay.Nagtricycle ako papunta sa bahay ni Tita Sabrina...
"Hi po!"
"Oh Shine...Hahaha...napatawag dito kanina si Syrene na pupunta ka daw para sa uniform na tohh..."
"Ahh opo...salamat po.." sabi ko sabay kuha ng inabot niya..
"Kamusta ka na iha...."
"Ahh ok lang po...eto po humihinga parin hahahaha"
"Hahahaha.....so kamusta ka na doon sa ..amm..sino ba ulit yung lalaki na nagtratrabaho doon....yung Kurt ba yun?"
"Ahhh opo...ok lang naman po kami hahahah"
"Hahahah....ganun ba..."
Ok nga ba.....
"Sige na po...aalis na oo ako baka malate heheheh"
"Ahh sige...."
Umalis na ako sa bahay ni tita....umuwi muna ako sa bahay para mag-ayus at saka dumeretso na sa kalsada para magpara ng taxi or tricycle...
Napakunot ang noo ko nang huminto ang motor sa tapat ko.Hindi na ako nagtaka kung sino pa dahil alam ko kung sino yun....
"Kurt....hahahah...wala akong pambayad sayo kung parating ganyan.."
"Tsskk...sumakay ka nalang kung gusto mo...sadyang nakikita kita dito tuwing pupunta ako doon...kaya sumabay ka na para makatipid ka pa"
"Ahhhh ganun ba...hahahaha ok..sige...libre to ahhh"
"Sumakay na sabi..."
Sumakay na ako sa motor niya.Humawak na ako sa bandang tiyan niya dahil alam kong doon niya ako papahawakin...
"Kurt...."
"Hmm?"
Nakatutok lang siya sa pagmamaneho.
"Ano sa tingin ang bagay sa akin.....yung dalawang lalaki na sinasabi mong manliligaw ko"
Napahawak ako ng mahigpit ng huminto ang motor....
"Tinatanong mo ako bakit ako ba ang nililigawan" seryosong sabi niya...
"Ahhh..hahaa..joke--"
"Kung saan ka mang mapunta sa kanilang dalawa ay siguraduhin mong doon ka sasaya....dahil ayaw kong makitang nasasaktan ang mga kaibigan ko" seryosong sabi niya at agad na pinaandar ang motor niya....
"Ahh salamat naman..." sabi ko pero hindi sa tono na masaya ako....malungkot kong sabi...
Kaibigan......
Kaibigan...
Oo nga kaibigan niya lang ako...Si ate ang mahal niya...Kakainis lang....dapat ako...dapat ako lang sa kanya....meron na si Ate pero siya pa rin...Hindi ako galit kay Ate pero naiinggit ako....
Na sana ako nalang ang nasa posisyon niya na lahat ng tao ay gusto siya....Na sana ako nalang siya para magustuhan ako ni Kurt....Dapat ako nalang sana...
********
"Ohh...milagrong napaaga ka sa trabaho mo huh?" mataray na sabi ng manager naman dito.....Hindi ko na siya pinansin at tumuloy na sa labas at nagsimula nang magtrabaho....
"Tsskk...wala talagang modo....walang galang sa manager niya....mareport nga to kay Madam....tsskk" rinig kong sabi ng manager namin...bahala siya sa buhay niya.....
Huminga ako ng malalim...na sana wala nang mga panggulo sa buhay ko...na sana tumahimik na muna sila....gusto ko munang maging tahimik muna.....
Kinuha ko ang mga pinagkainan para ipunta kay Kurt..Tahimik akong pumunta doon at nilagay yun...
Hindi ako nagsalita habang inaabot ko sa kanya yun.Nakatingin sa akin si Kurt pero ayokong pansinin mo na siya....gusto ko nang katahimikan--
"Tahimik mo ahhh"
Ah kagaleng.....
Tumingin ako sa kanya at ngumiti nalang at lumabas na sa dishwashing area...
Lalabas na sana ako sa pintuan ng bigla nalang may humawak sa braso ko pabalik....agad akong isinandal sa pader.....Napalaki ang mukha ko na ang lapit ng mukha niya sa akin...
"A-Anong problema mo Kurt...." agad ko siyang tinulak...
"Ikaw...anong problema mo..di ka namamansin...kanina lang ang sigla mo tapos ngayon parang kalaban mo ang buong mundo na hindi ka maintindihan.."
"Anong bang pake mo Kurt sa nararamdaman ko...ano namna kung hindi ako muna mamansin sainyo....masakit ang ulo ko kaya tahimik ako....lahat na yata ng gagawin ko napapansin mo....ano ba kita Kurt...hindi naman kita nanay..."
Alam kong kaibigan mo lang ako Kurt pero umaasa parin akong may nararamdaman ka sa akin.....na sana meron nga...
"K-Kaibigan kita Shine...."
"Yun pala ehhhh...sana maintindihan mo na hindi lahat ng gagawin ko ay dapat kailangan alam mo..."
"Ok ok ok...do what you want...well i'm just your friend..."
Huminga ako ng malalim....gusto niya ba talagang ipamukha niya sa akin na kaibigan niya lang ako...
Agad kaming napatingin sa bigla nalang pumasok sa pinto....
"Uyyy...nandito si madam...gusto kayong makita ...labas na dyan"
Napatingin ako kay Kurt dahil alam niyang nandito si Ate.Nakita kong napayuko siya at natahimik...alam kong affected parin siya sa nangyari....nilikigawan niya si Ate pero walang nangyari....nasasaktan lang naman siya...sana ako dapat....
Agad na kaming lumabas at nakita naming sinesenyasan kami ng Ate Syrene na lumapit sa kanya.Seryoso mukha ang bungad ko pero napangiti ako ng makita kong hawak niya...Ang anak nito na lalaki na si Baby Sean...
Agad akong lumapit sa anak at agad na binuhat...pangwala talaga ng stress ang mga baby...
"Kamusta kayo dito....ikaw Kurt kamusta na...."
Napatingin ako kay Kurt na tunango lang.....
"Ah...marami pa akong huhugasin....excuse..." sabi niya ..
"Mmm...akala ko ok na kami....ikaw Shine akala ko ba...mahal mo siya...move move na...."
"Hindi naman ganun kadali Ate..." sabi ko sabay tingin sa anak niya...
"Kaya nga inutusan ko si Bakla.."
"Ikaw pala may plano nun....hay....salamat nalang pero mahirap talagang kalabanin ang first love......."
...
..
BINABASA MO ANG
That Should Be Me
General FictionMakita kang masaya sa iba ay sapat na... makita kang pinapasaya ng iba ay masaya na ako... ang makita kang nasasaktan ay mas masakit sa akin.. Nandito naman ako...Kaya kang saluhin na hindi ginawa ng mahal mo..Dapat ako ang kasama mo..Dapat ako ang...