That Should Be Me

TSBM~~10

Shine's POV

"Hindi na ba pwede Shine....malay mo pwede pa...."

Kinuha ko ang huling pares ng damit at inilagay sa maleta.Agad ko na yun isinara....

Tumingin ako sa kay ate at ngumiti ...

"Te...umoo na ako at saka bukas na yung flight....at saka baka eto na rin yung solution....salamat sa lahat te..."

"Pero--"

"Ok lang ako te.."

Inilagay ko muna sa tabi ang maleta at inayos ang kama.Babalik na kasi ang kasama ko rito sa bahay....Napatingin ako sa buong bahay.....mamimiss ko rin ang lugar ko....

"Nakakamiss rin din to...."

Umoo na ako sa offer ni Dan.Baka eto na rin ang kailangan ko...Wala na yatang iba pang solution kung hindi toh....

"Paano si Kurt....."

"Hindi ko alam......"

Sabi ko sabay lapit sa anak ni Ate.Inayos ko yung pagkahiga niya sa kama ko....

"Alam mo namang kailangan ka niya Shine..."

Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.Kailangan niya ako???

"Anong kailangan??"

"Shine....ikaw nalang ang meron siya...Ang family niya ay wala na...nag-iisa siyang anak....ulila na siya....ako bilang kaibigan niya ay sana wag mo siyang iwan....."

Napatingin ako sa maletang naayos ko na...Naayos ko na ang lahat....aalis na ako bukas kasama si Dan....

"Dapat siya ang magsabi nito hindi ako ehh" sabi niya na nakatingin sa bintana.Anong siya ang magsasabi...may tinatago ba sila sa akin..

"Anong siya ang mgsasabi niyon....ate magtapat ka nga.....may tinatago ka ba sa akin.....please te sabihin mo na.."

"Kasi....."

"Ate..."

"Ano......"

"Ate Syrene"

"Ok.ok....parehas lang kasi kayo ng nararamdaman ehhhh..mahal ka din ng tao....nagtapat siya  akin....at saka bakit ba kayo ganyan....mahal nyo pala ang isa't-isa pero nagkakasakitan kayo.....pero gusto niya hayaan ka na..ayaw niya daw ulit kang makitang nasasaktan dahil sa kanya.....ayaw niya na....pero anong naman magagawa ko sa problema nyo.....ako na bilang tulay sainyo ay wala na.....kaya naman sana Shine...pagbigyan mo yung tao....kausapin mo siya...kung sakaling sa pag-uusap niyong yun ay walang mangyari ay sige ituloy mo na yung sa America.....hindi kita pipigilan pa...."

Napatingin ako sa kanya sa sinabi niya...totoo ba yun...minahal ako ni Kurt ???

Pero paano....mahal niya si Ate...ni hindi nga halata na mahal niya ako at obvious na si Ate yun...

Lumapit siya sa akin....

"Kausapin mo muna siya sa huling pagkakataon baka malay mo...doon maaayos ang lahat....."

Ngumiti nalang ako sa kanya at tumango....sana nga ay may kahahantungan na naman ang desisyon na gagawin ko.....wala namang masama kong kausapin ko siya....kahit ngayon lang....

Inayos na ni Ate ang gamit niya saka binuhat si Baby Sean....

"Pupunta ako kay papa....sasama ka?"

Tumango agad ako.Gusto kong makita ang baby brother ko doon...Kaya agad kong kinuha ang bag kobat sumama ma kay Ate...

Pagkarating doon ay agad na sumalubong ang kapatid naming lalaki.Agad kong niyakap ang kapatid ko......Napatingin ako kay papa na nakangiti lang...

Napatingin ako sa kabuuhan ng lahat....Masayang pamilya....

...ulila na siya....

Napatingin ako sa baba...Ulila na si kurt...

Ikaw nalang ang meron siya....

Ako nalang......

"Ate..what's wrong po?"

Napatingin ako sa kapatid ko at ngumiti...Agad akong umiling at kihuha ang kamay niya....

Agad na kaming pumasok sa bahay nila...

*******

"Dito na po.."

"Ahhh ok....eto po" agad ko nang inabot ang bayad...Lumabas na ako sa taxi at napatingin sa bahay ni Kurt....kung titignan ay kay lungkot ng aura...

Napahinga ako ng maluwag at lumapit sa pinto....di ko alam.kung kakatok ba ako o ewan.....

Nagdadalawang isip ako kung papasok ba ako o hindi....

Baka kasi wala siya....o baka paalisin niya ako...

Agad na akong kumatok pero parang walang tao....nilakasan ko pa pero wala talaga...

Napansin kong hindi naman na kalock dahil ng pinihit ko ang doorknob ay bumukas agad yun....nababaliw ba siya....

Pwede siyang nakawan dito kung hindi niya nilolock ang pinto niya.....

Pagkapasok ko ay parang waang buhay ang nasa loob.Oo siguro dahil makinis ang lugar pero wala namang tao.Napansin ko rin ang basurahan na puno ng plastic pagtake-out sa DC...Pansin doon ang parang bagong hindi ginagamit na utensils sa kusina.naglukuto ba siya parang hindi....

Malaki ang bahay para kay Kurt  na nag-iisa na lang.....

Napatingin ako sa picture frame na nakalagay sa mga cabinet ang iba naman ay nakasabit sa pader.....

Si kurt karamihan pero ang iba ay family pictures nalang...kupas pa ang iba na parang matagal na talaga....

Nakakalungkot naman ang buhay ni Kurt...

Agad akong umakyat sa hagdan dahil hanggang second floor lang ang bahay..

Maraming kwarto doon....Napansin ko ang mga envelope na nakakalat sa sahig...kinuha ko lahat at tinignan isa't-isa...

Napanganga ako na puro mga mana yun...binasa ko ang date kung kailan ay kahapon lang binigay......

Milyon-milyon ang isa bawat envelope na nakalagay doon.Dahil siguro na unico iho siya sa pamilya kaya sa kanya napunta lahat ng mana.....

Nilagay ko ang lahat sa isang tabi ang mga envelope at hinanap ang kwarto ni Kurt....Pero ang masasabi ko.lag sa lugar ni Kurt ay kunting ayos at design lang ay magmumukhang mansyon na toh....

Ang hirap hanapin ang bahay niya...grabe sa sobrang hirap ay naliligaw na ako....hindi ko na alam kung saan kwarto ako kaninang lumabas...

"Saan bang--"

Napatigil ako sa pag-ikot ng may naramdaman akong matalim na bagay na nakdikit sa leeg ko na galing sa likod ko...

Ayokong gumalaw baka malaslasan ako....

"Anong ginagawa mo dito sa bahay ko....."

Alam kong si Kurt yun dahil sa boses niya.....

"A-Ako toh.....si Shine..."

Mukhang namukhaan niya na ako kaya agadniyang binaba ang.....SAMURAI!!!!!!

BAKIT SIYA MAY SAMURAI!!!!!!

"bakit ka may samurai!...."

"Ahh eto ba...dati kasi ng nawala ang family ko ay sumama ako sa isang organization pero masyado pa daw akong bata kaya eto lang natanggap ko pero wala na yung organization na yun.....ang tanong ko ay bakit ka nandito sa bahay ko?"

Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanya...

"Kurt....gusto kitang makausap....."

....

....

....