Addiction • BTS

Chapter 17

Chapter 17

•~•~•

Nakarating kami ni Taehyung ng ligtas sa back door ng bahat namin. Magkahawak kamay kaming lumabas at napaiyak na lang ako nang makakita uli ako ng liwanag. Paalis na sana kami nang may tumigil na sasakyan sa harap namin at lumabas si Seokjin mula dito. Seryoso siyang nakatingin sa amin at tsaka tinutukan ng baril si Taehyung. Agad akong humarang sa gitna nila dahil sa pagtatakha.

"S-seokjin, you are mistaken. Jungkook is the killer."

"Umalis ka diyan Abby dahil ikaw ang nagkakamali."

"But Jungkook nearly killed him! He saved my life!"

Napatawa ng sarkastiko si Seokjin dahil sa sinabi ko sakaniya pero nananatiling nakatutok pa rin ang baril niya sa amin.

"He's so manipulative like his brother." Panimula ni Seokjin kaya napatingin ako kay Taehyung pero nakatulala lang 'to kay Seokjin.

"The one who killed us, who killed that five students, and the one who is addicted to one of the prettiest students of our school which is my friend, is Kim Jaehyun. Does that name ring a bell to you? Of course, he is your brother."

"Hindi ko maintindihan, S-seokjin—" hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko nang magsalita uli siya.

"I am always confused. About how I get headaches everytime and getting horrible scenes. Like how I was drowned in an acid and how blood scattered around the floor. I was confused. Akala ko baka hallucinations ko lang, it turns out it was my past memories. At ngayon naalala ko na at hindi lang yun, ang dami ko pang nalaman." Napatigil siya sa pagsasalita na tila pinipigilan maiyak dahil sa galit.

"Your family.. is a family of psychopaths. No wonder you grew up like that."

"You are wrong." Biglang sagot ni Taehyung sakaniya.

Yes please, prove him that you are not the one.

Please Taehyung.

"How am I wrong? I got my evidences right. Ginawa mo ang ginawa ng kapatid mo dati na ginawa rin ng tatay mo sa nanay mo. Tama ba ako? Yes, it must be! Yung towel at bra ni Abby, nasa 'yo rin diba? Don't deny it. Nakita mismo ni Jungkook yun kaya napunta rin siya sa laundry room para sabihin sana kay Abby kaso nakita niya na ako na kasama siya, inaakala siguro na nasabi ko na pero hindi e'. Naghihinala pa rin ako at wala akong ideya noon at ngayon lang nagtagpi tagpi sa akin lahat. You used sniper for killing your victims. From Abby's parents to Yoongi. You like to keep it distance para walang makakita saiyo and you even kidnapped Jungkook dahil gusto mong maghinala ang mga tao sakaniya at hindi sayo. And Jimin's last clue, he drew a reversed letter J at iniisip namin si Jungkook yun. But no dahil sabi ni Hoseok lumabis ang guhit nito sa baba para maging letter J at tuwid ito, it's actually a korean letter for the letter "T". And that points out to you. This is why I always have a bad feeling for Jungkook because he definitely knows something because his brother is also my former classmate and a friend which is kabilang rin sa limang estudyante na yun. And I have the worst feeling everytime I see you, because you are a family of a monster and you are your own monster."

"Tapos ka na?" Biglang salita uli ni Taehyung.

"What?"

"Kung tapos ka na?"

Hindi agad nakapagsalita si Seokjin at napahawak ng madiin sa baril niya.

Ako ay napatulala na lang dahil sa gulat.

"If you're finished, well congrats. It just took you five lives and a long ass speech para malaman lahat ng 'to." Sarkastiko na sabi ni Taehyung.

Tinamaan ako ng panlalamig sa katawan ko nang mag-process na lahat sa utak ko.

The one who I shielded from a gun is actually holding another gun.

Napasigaw ako nang biglang hinawakan ni Taehyung ang leeg ko at tinutukan ako ng baril mula sa ilalim ng panga ko. Sinusibukan kong pumitlag pero sobrang lakas ng pagkakahawak niya sa akin.

"Don't worry Princess. I won't hurt you nor your fake ass prince if you just stay put." Matamis pero nakakatakot na sabi sa akin ni Taehyung.

"Let her go!" Galit na sigaw ni Seokjin pero mas lalo lang idinidiin ni Taehyung sa akin ang baril niya.

"Shut up o papaputukin ko 'to sakaniya?"

"We both know that you can't do that." Matigas na sabi ni Seokjin.

Napatawa si Taehyung, "Oh come on, you know me so well. Then how about patayin uli kita sa pangalawang pagkakataon o bigyan uli kita ng amnesia?" Sabay tutok ni Taehyung ng baril kay Seokjin pero agad ko 'tong pinigilan.

"D-don't shoot him. J-just take me with you." Sabi ko sakaniya dahilan para makita ko ngiti niya.

"Seokjin, you heard the girl."

"I will still fucking shoot you."

"Then shoot me. I will make Abby as my shield. I dare you."

Napaiyak uli ako at umiling kay Seokjin, "P-please let me. Let me save someone even if it's just your life." Sabi ko at nagpadala na sa hila nang kinaladkad ako ni Taehyung paakyat sa kwarto ko. Pwersa niya akong nilagay sa kama ko at tinali ang kamay at mga paa ko at nilagay ang busal sa bibig ko. Wala na akong nagawa kundi magpa-alipin na lang sa mga kamay niya.

Napahawak siya sa bibig niya na tila inaappreciate ang ginawa niya.

"I can't believe you are finally mine." Sabi niya sa sarili niya at nilapitan ako.

"I don't know where should I start princess. Pero hindi ko rin alam sa sarili ko kung bakit pinipigilan ko ang sarili ko dati na gumaya sa kapatid ko at nakipaghiwalay pa ako para sa kapakanan mo. Pero nahulog rin ako sa sarili kong bitag. The more I tried to go away from you, the more I am going insane and it leads me towards killing all of the people who forces you and those who are hindrance on my way."

Lumabas siya saglit at bumalik hila hila ang duguan na katawan ni Jungkook at gaya ko ay tinali rin kaso sa silya siya itinali at walang malay.

"Wala talaga akong balak kidnapin siya e'. He knew everything about me from the start. He knew about my brother killing several people and tried to accept me kasi naniniwala siyang hindi ako demonyo na katulad ng ama at kapatid ko. Pero pare parehas lang kami ng dugo. He knows so much that I had to keep him and ang galing lang, sobrang coincidence lang talaga nung nawala si Kuya bigla dati kaya inakala niyong si Jungkook ang killer."

"Pero sa totoo, ako talaga lahat dahil hindi ko mapigilan. Hindi ko mapigilan ang mahalin ka ng sobra Abby na ikinakabaliw ko na."

•~•~•