სარკის მიღმა

- 10 -

არ უნდა მომეცაუფლება შეგყვარებოდი, ვიცოდი რომ შენი განადგურების მიზეზი ვიქნებოდი, ეს შენც კარგად იცოდი.

..

თეჰიონი საკუთარი სახლის დიდ აბაზანაში იწვა, იმ მოდური ტანსაცნლით დაჯილდოების წინ დიზაინერმა რომ ზუსტად მოარგო ტანზე. თეთრი პერანგი იმდენადაა გამჭვირვალე რომ გეგონება თხელი ხელსახოცი გადააფარესო დაკუნთულ სხეულზე. თითებს შოროს სიგარა აქვს მოთავსებული და უსასრულობაში იყურება. წყალი კარგახანია გაცივდა. თვალს არ აშორებს სააბაზანოს კედელს, ყველაფერზე მინი ახსენდება. თავს ვერ პატიობს იწყევლება და სიკვდილს ნატრობს.

-არ უნდა მომეცა უფლება შეგყვარებოდი, იდიოტი ვარ, მე მოგკალი, მე მოგკალი ჩემო პატარავ, ჩემო სიცოცხლევ, ჩემო ერთადერთო. უკან უნდა გამოგყოლოდი, შენთან ერთად უნდა მოვმკვდარიყავი.

ჯინი თვალებგაფართოებული აკვირდება აბაზანია კიდეზე გადმოკიდებულ გასისხლიანებულ მაჯას და აბაზანაში ძლივს მსუნთქავ თეჰიონს, კივის და ეძახის, სთხოვს ისუნთქოს,აკანკალებული ხელებით ეხვევა და სასწრაფო დახმარების მოსვლას უცდის. თეჰიონი დაუსრულებლად ბუტბუტებს, რომ მოკვლელია, კანკალებს და კივის რომ მათ არ გაყვება, რომ ისინი სიკვდილის პატარძლები არიან და მას თავისი იუნგი უნდა. ჯინი ტირის, ხვდება რაც ხდება და ტირის, თეჰიონის შრამს ეფერება თვალთან და ცრემლებს უშრობს ტუჩებით. თეჰიონი უკანასნელად რასაც ხედავს ეს სარკეა, სარკეს თითქოს სამი განზომილება აქვს შუაში თავანაა მოქცეული და ცდილობს ხალი გამოსტაცოს სისხლიან ქალებს, რომლებიც თავისკენ ითრევენ მას ახლა სხვა სარკეში უნდა გავლა,იმაში, რომელშიც სველსა და მტირალ იუნგის ხედავს ბიჭი ხელებს შლის და ელოდება. ნაბოშარის გონება ითიშება.

..

2010 წელი, ზაფხულის ბოლო დღე.

იუნგიმ იცოს, რომ მალე წავა, თეჰიონს ამის შემდეგ ვეღარასოდეს ნახავს და ამისგან უკვე გული ერევა. მოკვდება? არა, იუნგიმ იცოს, რომ სიცოცხლე ერთმანეთის გარეშეც შეუძლიათ და ამას ჭკუიდან გადაჰყავს. ადამიანი უნივერსალური ცხოველია, ყველაფრის გაძლება შეუძლია, მაგრამ იუნგის არ უნდა, რომ თეჰიონის გარეშე გაძლება შეძლოს. მაგარდ ეკვრის მეკრდზე და კოცნის, პატარ-პატარა კოცნებს ტოვებს მის მკერდზე და ნელ-ნელა ზემოთ მიუყვება, ცხვირით უღიტინებს უფროსის კისერს და ზემოდან ექცევა.