5 gün öncesine kadar deniz kızlarının varlığına bile inanmazken şimdi sevdiğim kız, bir deniz kızı.
(İkinci kitap vardır ve tamamlanmıştır)
~~~
Başında ❇️ işaret olan bölümler sonradan düzenlenmiştir.
Yoyomu attım ve bir bacaya sabitledim. İpi kendime çektim ve bir çatının üzerine atladım. Hemen Alyalarda dönüp ayaklarımı kurutmalıydım yoksa herkes sırrımı öğrenirdi. Alyalara geldim odamdan içeri girdim ve tam o sırada deniz kızına dönüştüm. Fakat kuyruğu pembe yerine kırmızı üstüne siyah puantiyeli olmuştu. Tiki geri dönüşmek için ne demem gerektiğini söylememişti. Ama dönüşüm sözlerini söylemekten zarar demezdi.
"Tiki benekler!"
Geri dönüştüm! Çok mutluyum.
Geri dönüşünce kuyruğu tekrar pembe oldu. Tiki tekrar karşımda belirdi. Tiki aşırı şaşkındı. Az daha küçük dilini yutacaktı.
"Ma-ma-Marinette sen bir deniz kızı mısın?" dedi şaşkınlığını gizlemeyerek.
"Evet. Sana söylemedim çünkü daha yeni tanışmıştık."
"Anlıyorum Marinette ve seni yargılamıyorum."
"Teşekkürler Tiki ama bana bir havlu getirsen iyi olacak."
Tiki hemen uçtu ve havluyu getirdi. Kuyruğumu kuruladıktan sonra eski halime geri döndüm.
"Yani ıslanınca deniz kızı mı oluyorsun?" dedi anlamaya çalışarak.
"Evet."
"Peki ya su altı görevi gelirse ne yapacaksın?"
"O gün için Kara Kedi'ye sırrımı açıklarım ve sonrada hafızasını silerim."
"Hafıza silebiliyor musun?"
"Evet. Hiç duymamış mıydın deniz kızlarının hafıza sildiğini."
"Hayır." dedi tekdüze.
"Tiki geri geldiğimizde konuşalım çünkü sular iyice yükselmeye başlamış."
"Tamam. Hadi söyle."
"Tiki benekler!"
Dönüştüğü gibi suya atladım. Çünkü su 3. Kata kadar gelmişti. Tekrar deniz kızı oldum. Kara Kediyi yoyomdan aradım.
"Kara Kedi neredesin?"
"Bir çatının üstünde seni bekliyorum. Ayrıca burası suyla doldu."
"Biliyorum. Sen tam olarak nerede olduğunu söyle."
"Konum atıyorum."
"Tamam."
Hemen konum geldi ve yanına gittim.
Adrian'ın Ağzından
Böcek hanım konum isteyince hemen gönderdim. Ona Böcek hanım diyorum çünkü daha adını öğrenemedim. Onu çatıda beklerken suyun altından bir kafa çıktı. Bu oydu. Yanıma çıktığında onun normal bir insan olmadığını anladım. Tabii ki şu anda bende normal değilim ama o daha anormaldi. O-o bir deniz kızıydı. Bu gerçekten çok tuhaftı.
"Bö-böcek hanım sen sen bir deniz kızı mısın?"
"Öyle görünüyor. Bu arada Uğur Böceği de."
"Peki Uğur Böceği. Ama sen nasıl deniz kızı oldun?"
"Deniz kızı olmadım doğdum."
"Vayy be seninle yeni tanıştık ve bana en büyük sırrını anlatıyorsun."
"O kadar emin olma kedicik günün sonunda hiç bir şey hatırlayamayacaksın."
"Öyle mi böcecik? Bence o kadar emin olma."
"Hadi şu akumalanmış kişiyi bulalım."
"Tamam ama ben su altında nefes alamam."
"Sadece iki saatliğine seni deniz insanı yapabilirim." dedi ve kuyruğundan bir pul çıkarttı.
"Bunu yutmalısın."
"Hayır! Sen o kuyruklar kim bilir ne yaptın!" dedim itiraz ederek.
"Bak deniz kızlarının pulları da hiç bir mikrop barınamaz." diye bir açıklama yöneltti.
"Tamam" dedim ve pulu elinden aldım ve ağzıma götürdüm. O küçücük pulu yuttuğum anda bir deniz insanına dönüştüm.
Kendimi incelerken Uğur Böceği "Bu sadece iki saat geçerli Kara Kedi. Sakın unutma!"
"Peki Uğur Böceği."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Marinette'nin Ağzından
Kara Kedi'ye o pulu vermekle iyi mi ettim acaba? Eğer iki saat sonra hala su altında kalırsa boğulabilir. Suya atladım ve "Kara Kedi hadi suya atla" dedim.
"Bundan emim misin?"
"Elbette eminim."
Kara kedi suya yanıma geldi ve yüzmeye başladık. Kara Kedi "Peki şu şeyi nereden bulacağız?"
"Akumalanmış kişiyi mi? Hiç bir fikrim yok."
Parise bir o yana bir bu yana yüzüyorduk. Fakat hala bulamamıştık. Birden güçlü bir hortum bizi kendisine çekti.
