❇️❇️❇️
Sabah kalktığımda gözümün önüne bir görüntü geldi. Biri yanaklarımdan tutmuş beni öpüyordu. Gece mavisi uzun saçları, gözleri... Gözleri ise kapalıydı, gözlerini çevresi ekoseli bir maske... yatakta oturur pozisyona geçip başımı tutup sallayıp görüntünün gitmesini sağladım.
Bu görüntü de neyin nesiydi? Kafamda onlarca soru vardı. En iyisi biraz İnternete gezinmekti sanırım. En azından görüntüleri ve sorularımı unuturdum. Telefonum bilgisayar masasının üzerindeydi. Onu almak için yataktan kalktım. Bilgisayar masasına yöneldim. Masada sanki daha önce görmüşüm gibi gelen bir kutu vardı. Birden bire o görüntülerden biri daha geldi.
Kutuyu açınca içinden Kediye benzeyen bir şey çıktı. 'Ben plagg memnun oldum' dedi ve etrafta uçmaya başladı. Tekrar kafamı tuttum ve salladım. Bu görüntüler gerçekten de beynimi yoruyordu. Bu ikinci görüntü kafamın hafiften ağrımasına yol açmıştı. O kutuyu açmalı mıydım? Hiç bilmiyorum ama er yada geç açacaktım.
Belkide sabahtan beri kafamı kemirip duran sorularıma bir yanıt bulacaktım.
En sonunda kutuyu açmaya kara verdim. Kutuyu açtım. İçinden hayalimde gördüğüm kedi benzeri şey çıktı. O beni görünce "Adrian iyisin!!!" Diye haykırdı.
"Sen adımı nereden biliyorsun?" Diye sordum anlam vermeye çalışarak.
"Sen beni tanımadın mı?" Dedi küçük siyah şey. Üzüldüğü her hâlinden belli oluyordu.
"Hayır ve soruma cevap ver!" Dedim sesimi yükselterek.
"Seninle dün sabah tanışmıştık." Dedi kısaca.
"Ama ben hiç öyle bir şey hatırlamıyorum." Dedim kafamdaki soru işaretleri artarken.
Plagg'in Ağzından
Sanırım Adrian hafızasını yitirmişti. Süper kahraman olduğunu bile hatırlamıyor. Sanırım o öpücük yüzünden. Kesin deniz kızı hafızasını sildi.
"Hey, Plagg!" Diye adımı seslendi.
Şaşkınlıkla yanına uçtum ve "Dur sen adımı nasıl hatırladın!??" Diye sordum heyecanla.
"Bilmem bir anda ağzımdan çıkıverdi." Dedi şaşkınlıkla.
"Hımm demek ki hala bir şeyler hatırlıyorsun." Dedim olayı anlamaya çalışırken.
"Evet kısa kesitler halinde gözümün önüne geliyor işte." Diye karşılık verdi bana.
"Peki neler hatırlıyorsun?"
"Imm..." Düşünür gibi sesler çıkardı. "Maskeli bir kızın beni öptüğünü hatırlıyorum ve seni."
"Başka?" Diye sordum umutla.
"Hayır yok."
"Bak Adrian sen bir kahramansın." diye açıklamaya başladım.
"Hayır. Ben bir kahraman değilim. On sekiz yaşıma kadar babam dışarı çıkmama bile izin vermedi." Dedi itiraz ederken.
"Peki şu an kaç yaşındasın."
"On dokuz."
Adrian yatağına oturdu ve başını tutu. Bu bir anda olmuştu ve Adrian iyi gözükmüyordu.
"Adrian iyimisin?"
"Uğur Böceği kim?"
Buna cevap veremezdim, sadece sustum.
Marinette'nin Ağzından
Umarım Kara Kedi mucizesini bulmuştur. Keşke parmağında bıraksaydım.
Tiki yanıma geldive beni teselli etmeye çalıştı. "Endişelenme Marinette. Eminim bulmuştur."
"Ama ya bulamadıysa. O zaman ne yaparım. Sevdiğim ve güvendiğim çocuk yerine hiç tanımadığım biriyle ekip olmak zorunda kalırım."
"Eminim Adrian bulmuştur." Dedi bir kez daha bana umut olmak için.
"Umarım."
😊415 kelime😊
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Kızı ve Kara Kedi Aşkı ✓
Hayran Kurgu5 gün öncesine kadar deniz kızlarının varlığına bile inanmazken şimdi sevdiğim kız, bir deniz kızı. (İkinci kitap vardır ve tamamlanmıştır) ~~~ Başında ❇️ işaret olan bölümler sonradan düzenlenmiştir.
