WAY BACK TO YOU

5

HINDI umimik si Madelyn nang lapitan siya ni Shenn nang hapong iyon. Nagtatampo siya rito dahil hindi nito tinupad ang usapan nila. Kunwa'y abala siya sa paggayat ang gulay na ini-utos sa kanya nang ina.

"Hey, your still mad at me, I said I was sorry." Untag nito saka siya tinabihan siya sa upuang kawayan. Naroon siya sa likod bahay para magpalipas nang oras. Isang buntong hininga ang pinawalan nito. Saka siya nito inakbayan. "Listen, dumating kasi ang mama ko. Kaya hindi kita napuntahan kanina. I'm sorry, huwag ka nang magtampo. Hindi bagay sa'yo eh." Saka siya hinalikan sa buhok niya.

"Hindi ka man lang nagsabi para hindi kita hinintay," nagmamaktol na saad niya rito. Na tinawanan lang nito. Kung hindi niya ito kilala malamang talagang magagalit siya rito. Madalas kasi nitong maiwan ang cellphone nito. Kapag umaalis ito nang bahay. Napapa-iling na lang na hinarap niya ito. Saka ito hinampas nang dahon nang gulay na hawak niya. Bagay na tinawanan lang nito.

"Now I understand why your lips taste sweet," turan nitong ikinamula nang mukha niya. Nakatitig kasi ito sa labi niya. At alam niyang nagpipigil lang itong halikan siya. Dahil alam nila parehong naroon lang kung saan ang magulang niya. At tinatawan sila.

"Shenn, huwag mo na nga akong bolahin, okay na hindi na ako nagtatampo." Turan niya saka inirapan ito.

"Hindi bola iyon ah. How wish I could kiss you right now, Madz, I can't resist that charm of your, why is that." Anang nito saka pilyong ngumiti. Napapahiyang sinaway niya ito. Na tinawanan lang nito.

Naging napakaligaya nila Madelyn At Shenn sa paglipas nang araw. Hindi na niya halos namalayan na pasukan na naman. Pakiramdam niya ay wala ang katapusan ang maliligayang sandaling iyon. At hindi iilang ulit na muntik na sila makalimot. But Shenn was true to his words, kaya sinikap nitong magkaroon ang tumupad sa pangako nito sa magulang niya.

Pasado alas singko nang hapon nang sunduin siya nito. Napuna kaagad niya ang tila pagkawala nang tensyon sa mukha nito. Ilang pagkakataon na niya napupunang may gumugulo sa isip nito. Subalit sa tuwing tatanungin niya ito ay wala lang isinasagot nito.

"Hmm, ayan ka naman. Ano ba kasing gumugulo sa isip mo, malay mo matulungan pa kita." Pangungulit niya rito habang sakay sila nang kotse nito. "Lagi kong napapansing natutulala ka? Pero lagi mo ring sinasabing wala lang. Pinag-aalala mo lang ako eh." Kumbinsi niya rito saka pinisil ang kamay nito. Isang tipid na ngiti ang namutawi sa labi nito. Saka kinuha ang kamay niyang dinala sa labi nito. Then plant a tiny kisses on it.

"Marry me, sweetheart." Gulat na napatitig siya sa seryosong mukha nang kasintahan. Nakatutok sa kalsada ang mata nito. "And don't look at me like that, I'm damn serious." Untag nito nang hindi niya nagawang umimik man lang.

Natagpuan niya ang sarili sa harap nang malaking bahay na pinagdalhan sa kanya nito sa kabilang bayan. Tila siya naging sunod sunuran dito. Nang magkahawak kamay silang pumasok roon.

Nagulat pa ang lalaking ipinakilala nito sa kanya bilang si Judge Martinez. May edad na ang matanda na sa tingin niya ay nasa late fifties nito.

"Are you too youngsters serious about this, iha, hindi ka ba pinilit nang binatang ito." Natatawang tanong nito sa kanya.

"Hindi po." Bukal sa loob na sagot niya rito. Maaring nagulat siya sa gustong mangyari ni Shenn, pero sa kabilang banda. Mahal niya ito at gusto niyang maging asawa nito. Ang sagot niyang iyon ang ikinaliwanag nang nag-aalalang mukha nito. Kasunod ay ang seremonyas na ibinigay nang huwes sa kanila. May mga papel silang pinermahan na hindi na nila inabalang basahin. Hindi nagtagal ay nagpaalam na sila sa mag-asawang siyang naging witness na rin sa kasal nilang iyon. Saka sila dumiretso sa restaurant. Parang hindi pa rin makapaniwala si Madelyn na sout niya ang singsing na iyon. It seems that Shenn had prepared that ring, just for her. Dahil sukat iyon s daliri niya.