WAY BACK TO YOU

9

"SHENN, NASAAN KA NA BA?" Naiiritang tanong ni Madelyn sa asawa. Habang kausap ito sa telephono. Naroon siya malapit sa falls. Pagkalipas nang mahabang panahon muli siyang napunta sa may talon. Ang dating bahay kubong naging saksi sa pag-iibigan nila nang asawa ay matagal na pala nitong pinagawang munting bahay. Iyon ang ikapitong annibersaryo nang kasal nila sa huwes. She did almost forget about it. Kung hindi pa pinaalala nang asawa niya. Kung sabagay hindi niya kailan man naisip na ipagdiwang ang araw na iyon. And it will be the first time. Isang buwan na mula nang maging maayos ang lahat sa pagitan nila. Ang ina na lang nito ang nagiging problema nila . Dahil hindi pa rin siya nito tinatangap. But her parents did forgave Shenn everything.

At malaya silang nakapagisisimula nang panibagong buhay. Sa susunod na buwan ay magpapakasal sila sa simbahan.

"Hey huwag ka nang magtampo diyan. Darating ako before dinner." Sagot nitong ikinatingin niya sa relos niya. Alas onse nang tangahali.

"Hmm, don't tell me nasa Manila ka pa rin ha." Kunwa'y galit galitang saad niya rito.

" Good guess, may meeting ako kanina, at si Mama, pinapupunta ako sa bahay." Paliwanag nito.

"Galit pa rin siya?"

"Come on, lilipas din iyan. Lalo na kapag nakita na niya ang cute na mga babies natin." Naroon ang excitement sa tinig nitong ikinangiti niya. Shenn was keep telling her na gusto nitong magkaanak agad sila.

At hindi pa rin niya nagawang sabihin dito ang takot niya sa bagay na iyon. Gumhit ang pait sa puso niya dala nang alalahaning iyon. Saka muling nanariwa ang sakit dulot nang pagkawala nang unang anak nila ni Shenn. She was careless. Nang malaman niyang iniwan siya ni Shenn seven years ago, she run off without knowing she was bearing a child inside her. A four weeks old baby. Na hindi niya sinasadyang malaglag dahil sa labis na depresyon. She had almost died back then. Dahil sa malayo ang hospital sa kanila. She had lost too much blood. Mahigit dalawang buwan rin siyang naratay sa hospital dahil sa nangyari. Dala marahil nang guilt nang ipaalam sa kanya nang magulang niya ang pakawala nang batang hindi man lang niya alam na may buhay na sa katawan niya. She cry over guilt and pain. Ilang taon rin niyang sinisi ang sarili dahil sa kapabayaan niya.

At natatakot siyang sabihin iyon sa asawa. Paano kong magbago ang tingin nito sa kanya kapag nalaman nitong pinabayaan niyang nawala ang anak nila. Dahil mas inuna niya ang sakit na pinagdadaanan niya kaysa sa sariling kalusugan. If only she had know about her child existensce. She could have taken care of herself.

At ang masakit pa noon, baka hindi na siya magkaroon nang anak ayon sa doctor. Kailangan niyang sabihin iyon sa asawa niya dahil karapatan nito iyon. If Shenn really wanted a child. Paano ito kapag hindi niya ito mabigyan nang anak.

"Hmm, don't get mad okay. I promise to be there, alright. " Ang tinig nitong iyon ang ikinagising nang diwa niya.

"Okay, basta be here you promised." Tila batang ungot niya rito. "May mga sasabihin ako sa'yo"

"Yes, I will. I promise. I love you.."

Samantala. Mabilis na pumasok si Shenn sa malaking bahay nang ina niya sa Alabang. Napilitan siyang puntahan ito dahil na rin sa tawag ang katiwala nila. Nagkukulong raw ito sa kuwarto nito. Alam niyang hindi pa rin nito tangap ang mga desisyon niya. Bagay na nauunawaan niya.

Iniisip kasi nitong mababaliwala na ito kapag nagsama na sila ni Madelyn. Alam nitong mas gusto niyang manirahan sa hacienda. Kaya labis itong nag-aalalang baka pabayaan niya ang kompanya nito. That company had given him so much kaya paano nito naiisip iyon.