Street Delinquent

-3-

Ik doe m'n haar in een staart en pak m'n bivak muts. Ik trek hem over m'n hoofd tot ik goed kan zien. Als volgt pak ik een zaklamp en doe die in m'n rugzak. Er volgt een ding dat glas weg kan snijden, en touw met haak voor het klimmen, een code kraker en als laatste 2 rook bommetjes. Het is nu al weer donker, 5 uur. Toen we klaar waren met de turn wedstrijd was het 12 uur. Het duurde redelijk lang. Ik heb vanmiddag nog wat rook bommetjes gekocht. Ze waren moeilijk te vinden, maar ik had ze uiteindelijk gevonden. En ik ging ook wat eten halen dus dat heb ik ook gedaan. Toen ik thuis kwam nam ik het plan nog een keer door en pakte ik alles. Ook deed ik een grote trui en stoffen laarzen in m'n tas. Dat neemt amper ruimte in en het is een goede outfit. Voor de rest heb ik helemaal zwarte schoenen aan, een zwarte stretch broek, en een zwarte T-shirt en vest. Allemaal zonder merk. En dan is het nu tijd om aan de slag te gaan.

——————

Ik sta aan de zijkant van het gebouw in een steegje. Het is een hoog gebouw, alleen de verdieping waar ik moet zijn is niet al te hoog. Het geld ligt boven aan alleen ik kan via een bepaalde verdieping veilig naar boven. Ik kwam hier een keer "solliciteren". Eigelijk gewoon het gebouw verkennen. De baas is echt een klootzak met een pervert lach.

Bij de verdieping waar ik moet zijn is een haak. Ik schiet mijn haak met het "wapen" ertegen aan en ik trek hem goed vast. Vervolgens, wanneer ik weet dat het veilig is, klim ik omhoog. Bij de verdieping aangekomen snijd ik het glas weg met dat ding. Ik land binnen en pak m'n zaklamp. Langzaam en zonder geluid loop ik naar boven. Bij elke hoek schijn ik even naar binnen om te kijken of alles goed is. Wanneer het zo is loop ik door. Vandaag was het gebouw dicht. En het is nu ook al donker. Plus niemand verwacht dat er wat gebeurd om 5 uur. Dus is het extra handig.

Op de juiste verdieping aangekomen, helemaal boven, gooi ik een rookbommetje om te zien waar de beveiligings-stralen zitten. Van die rode dingen. Eenmaal zichtbaar beweeg ik erdoor heen. Eerst een radslag, dan een flikflak, en als laatste een salto. Té makkelijk. Ik blik de camera's af met wat tape terwijl ik ze van achter vasthoud. Dan de kluis. Ik ga naar het tafeltje van die baas en pak een sleutel. Dan ga ik naar de kluis achter de bank en ik verschuif de bank. Ik zet de machine op de kluis zodat hij de code kan kraken en wacht ongeduldig af. Uit het niets wordt ik van achter beet gepakt en weggesleurd. Ik stop de sleutel in m'n broekzak en stribbel tegen. Maar tevergeefs... ik wordt tegen de muur gelegd en vastgebonden.

'Wie tf ben jij?!' Fluister ik hard.

'Wie ben jij! Dit zou mijn diefstal moeten zijn.'

'Nou ik ben al bezig dus pak maar een ander gebouw.' Zeg ik boos terug. Hij zucht.

'Hoe ben je hier binnen gekomen?' Vraag ik.

'Ik ben een street delinquent. Ik jat dingen en ik ben een street runner.' Zegt hij dan.

'Ik ook.' Zucht ik. 'Ik ben via buiten naar binnen gegaan door glas te snijden. Een paar salto's en die lasers zijn niks.' Zeg ik.

'Wacht, salto's?'

'Ja salto's. Ooit van gehoord?' Vraag ik sarcastisch. Hij glimlacht even. En dan zie ik het. Een gouden tand. Naast z'n rechter hoektand.

'Xavier?!'

'Wacht, Kayla?!' Vraagt hij.

'Wtf doe jij hier?' Vragen we in koor.

'Ik kom voor geld zodat ik hier weg kan, nou als je me wilt excuseren, ik moet wat stelen.' Zeg ik.

'Ik wist wel toen ik je zag dat je die andere inbreker van het nieuws was!' Zegt hij. 'Je bent best wel goed, misschien kunnen we samenwerken en de buit splitten.' Zegt hij terwijl hij me los maakt.

'No way.' Zeg ik. 'Ik werk voor mezelf. Partners brengen ongelukken.'

'Oké fine, denk er wel over na oké?'

'Ugh fine.' Zeg ik en loop naar de kluis. Inmiddels heeft hij de code gekraakt. Ik open de kluis met de sleutel nadat ik de code heb ingevuld. Ik zie €5.000 euro liggen. Ik pak het terwijl ik grijns.

'Kunnen we dit wel splitten?'

'No way. Dit is mijn buit. Ik had dit gepland.'

'Ik ook! Als jij hier niet was was alles voor mij.'

'Fine! We gaan naar mijn appartement. Gedraag je wel normaal, alsof je een vriend ben ofzo. Dat valt niet op bij de andere mensen die in het gebouw wonen.' Hij knikt. Ik pak het geld, doe het in de tas en loop naar de deur.

'Wacht, gedraag je als een vriend? Ben ik dat dan niet?' Vraagt hij met een pruillip. Ik rol met m'n ogen en loop de deur uit. Het alarmsysteem was al uitgezet.

'Btw schiet op, na 20 min komt de baas terug om te kijken wat er met z'n systeem is.' Zeg ik.

'Wat! Hoe lang nog?'

'Zo'n 7 minuutjes.'

'Schiet op dan!' Ik begin te lachen en te rennen. Bij het glas stap ik naar buiten. Xavier stapt ook naar buiten, pakt me om m'n middel en gaat via het touw naar beneden.

'Ik kan dit heus wel zelf hoor.'

'Ik dacht dat het gewoon een goede kans was om eindelijk een mooie vrouw in m'n armen te hebben.' We landen op de grond.

'Houd je mond.' Zeg ik terwijl ik het touw naar beneden haal. Ik doe het in m'n tas en begin te lopen. Ik hoor een auto vlak voor het gebouw stoppen.

'Shit hij is hier.' Zeg ik.

'Zo snel?'

'Waarschijnlijk was hij in de buurt.' Zeg ik en begin te rennen. Xavier achtervolgt me. Hij schept me van achter en tilt me in bruidstijd op terwijl hij snel rent.

'Verdomme Xavier zet me neer.'

'Nee, je bent sloom.' Zegt hij. Ik stop m'n bivak muts in de tas zodat ik minder sus like. Ook Xavier's bivakmuts pak ik.

'Bedankt.' Knipoogt hij. Ik rol met m'n ogen en maak m'n staart los.

'Hier naar rechts.' Hij neemt een bocht naar rechts en we komen in een bekende straat uit. Ik doe m'n haar goed.

'Naar rechts. Hier naar links. We zijn er bijna. Ga hier naar links!' Zeg ik. Hij luistert en we komen in een steegje uit. Ik dacht dat ik alleen zou zijn maar dat ben ik niet dus ik kan me niet makkelijk omkleden.

'Draai je om of ga ergens anders staan.' Zeg ik. Hij pakt z'n kleding uit z'n tas en doet het aan. Ik gooi m'n bivak muts naar hem en kleed me om. Ik doe m'n trui aan, die tot iets boven m'n knieën komt, en vervolgens de lange naaldhak laars-achtige dingen. Ze komen tot m'n knie en zijn zwart. De trui is wit en heeft boven bij m'n keel een lintje dat zwart is. M'n tas doe ik weer in m'n tas en hij wordt groen.

'Kom, we moeten gaan.' Hij doet snel z'n laatste schoen aan en hij loopt met mij het steegje uit.

'Damn, ziet er goed uit.' Knipoogt hij.

'Kan je ooit eens stoppen met, dat?' Vraag ik.

'Wat? Het knipogen, complimentjes geven of het er goed uit zien?'

'Alles!' Zeg ik. Hij grijnst. Ik kijk geïrriteerd weg en loop door. Er loopt een gast langs die fluit naar, wat lijkt, mij. Ik wil het negeren en doorlopen, maar Xavier doet wat anders. Hij pakt die gast bij z'n kraag.

'Nog 1 keer en je kan fluiten naar je gezicht.' Zegt hij en laat hem los.

'Gast chill, het was maar gefluit.' Zeg ik terwijl ik aan z'n arm trek. 'En oh ja, je moet ook stoppen met fixen. Ik ken jouw soort prima en ik ga er niet in trappen.' Hij kijkt raar maar schud het dan van zich af.

'Laten we gewoon gaan.' Zegt hij dan en loopt voorop. Ik volg hem. Tbh ik had een cheesy opmerking verwacht maar niet dus... well idc either way.