Street Delinquent

-2-

Ik word om 8 uur wakker door m'n wekker. Het ding krijst maar door, dus k ga maar beter uit bed. Zometeen gooi ik m'n wekker uit het raam. Zuchtend sta ik op en ga me aankleden. Ik kies niks te bijzonders, gewoon een zwarte broek met een donker groene trui. Ik doe m'n jas aan, pak m'n tas en doe zwart-witte Nike schoenen aan. Ik kijk nog even snel in de spiegel bij de deur voordat ik ga. Ik heb aan de bovenkant van m'n hoofd bruine haren, en het is blond geverfd in de puntjes. Het valt altijd perfect over m'n schouders en is ook redelijk dun. De totale lengte is denk ik 30 cm. Voor de rest heb ik hazel-ogen die ingesmeerd zijn met een licht laagje mascara, en redelijk ronde, volle lippen. Mijn ouders waren dan ook echt mooi. M'n moeder had prachtige donker bruine ogen met mooi, lang bruin haar. En m'n vader was ook niet slecht. Grijs/blauwe ogen met blonde haren. Altijd perfect in model. Hij had vaak vrouwen om zich heen hangen. En m'n moeder vaak vriendinnen. Soms "jaloerse katten". Ze noemde ze het altijd. En ik moest altijd lachen. M'n vader zei er nooit iets over. Ik vraag me af of mam het überhaupt wist. Zometeen gaat hij vreemd. Ach ja, het zijn altijd de knapste mannen die klootzakken zijn.

Ik zucht en stap de deur uit. Ik loop effe langs de MCDonalds voor een ontbijt. Geen zin om zelf wat te maken. Nadat ik het heb opgegeten loop ik verder. Om 10 voor 9 kom ik aan bij de zaal. Ik ga naar de kleedkamer waar ik de meiden tegenkom. Maar niet die Chantelle. Of, hoe ze ook heet. Ik begin met me omkleden. M'n turnpakje is donker groen met zwart. Het loopt een soort van in elkaar over en het heeft mooie patronen. De mouwen zijn lang en van een zachte stof gemaakt. Het hele pakje eigelijk. Ook zit er glitter op en allemaal andere dingen. Ik doe m'n haar in een staart en doe een kort, zwart bijpassend broekje over m'n pakje. Zo is hij wat langer. Wanneer ik klaar ben doe ik m'n tas dicht en wil ik weglopen.

'Hey, kunnen we wat vragen?' Hoor ik achter me. Ik draai me om. 'Sure?'

'Je bent toch niet op die.... Xavier dude?'

'Pftttt nee. Maak je geen zorgen. Ik ben hier gewoon om haar te laten zien dat ik niet zó slecht ben.' Zeg ik met een knipoog.

'Chantelle is wel goed, maar jij bent veel beter. Hoe wordt je zo goed?!' Allemaal kijken ze me vragend aan.

'Nou... oefenen..?' Zeg ik aarzelend. Niemand weet dat ik street runner (delinquent) ben behalve m'n ouders, soort van. 'Ik weet het niet, ik deed het al sinds jongs af aan. Sinds ik 4 was. Toen ik 7 was had ik m'n eerste wedstrijd gewonnen, goud.' Zeg ik.

'Dat is zo jong!' Ik knik.

'Gewoon blijven oefenen. Misschien kan je les nemen ofzo.'

'Geef jij lessen?'

'Ik? Nee nee nee, ik kan dat niet.' Zeg ik. 'Nou meiden, ik moet gaan. Even een mini wedstrijd winnen. Jullie zijn de jury neem ik aan?' Ze knikken. 'Tot zo dan.' Ik loop de kamer uit en begin met even opwarmen.

Na een paar minuten hoor ik een fluit.

'Oké dames. Allebei hebben jullie 10 min. gehad om op te warmen. We gaan alle 4 de onderdelen doen; brug, balk, vloer en sprong. We beginnen bij de brug. Chantelle eerst.'

Ik pak m'n tas en zet hem bij de brug neer. Ik ga op het bankje ernaast zitten. De meiden zitten op de balk ertegenover. En een beetje eromheen verspreid om alles goed te zien. Ik kijk toe hoe ze alles doet.

Ze springt op de lage brug en doet er wat oefeningen op. Net zoals bij een wedstrijd. Het ziet er wel goed uit, maar soms zit ze zichzelf in de weg met haar linker hand. Nadat ze klaar is springt ze naar de hoge brug. Ze begint te zwaaien en doet er wat handstanden op. Ook draait ze een paar keer en doet ze 1 sprong. Daarna draait ze extra hard en gaat ze voor de afsprong. Een dubbele salto. Mooie landing.

'Nice.' Zeg ik en pak wat magnesium. Ik smeer mezelf een soort van in.

Ik begin met de lage brug. Ik doe er een handstand op en een klein sprongetje. Ook doe ik wat moeilijke koprollen. Daarna spring ik naar de hoge brug. Ik begin rond te draaien, doe een paar handstanden, doe wat speciale sprongen. Draai me wat om en voor de afsprong doe ik een schroef. M'n landing was perfect. Ik maak een buiging. Chantelle kijkt alleen maar geïrriteerd.

'Nu de balk.' Ik denk dat ze het geheim houden wat ze ervan vonden. Bij Chantelle zeiden ze ook niks. Ze schreven allemaal iets op en dat was het.

'Nu mag Kayla als eerste.' Ik knik. Ik ga bij het plankje staan en spring erop. In 1 keer in de split. Ik draai het naar een spagaat en maak een koprol. Als volgt sta ik op en doe een halve draai op m'n tenen. Dan loop ik naar de andere kant van de balk, leun op 1 been naar voren. En ik doe daarna een pirouette met, dat been dat in de lucht was, tegen m'n hoofd aan. Zoals een soort staande spagaat. Ik maak een Arabier naar de andere kant en doe nog een achterwaartse salto. Voor de afsprong doe ik radslag met een flikflak die overgaat tot salto. Ik land mooi. Ik maak een buiging en ga zitten. Chantelle is als volgt. Ze doet niks bijzonders. Het is nog echt te zien dat deze meiden laat zijn begonnen. Minimaal 3 jaar ervaring en maximaal 5 denk ik. Haar afsprong was wel mooi. Vanuit een handstand sprong ze omhoog en deed een salto. Dat zie je niet vaak maar het was cool.

'Die afsprong was echt cool!' Zeg ik.

'Thx.' Antwoordt ze ongemakkelijk.

'Nu vloer.' Zeggen ze. We lopen naar de vloer en beginnen. Zij doet wat flikflakken, salto's, raadslagen en spagaat sprongen. Ik doe die ene pirouette, handstand die overgaat in koprol, een hoge spagaat sprong, radslagen, een schroef, salto's en 1 flikflak. En bij de sprong doe ik gewoon een dubbele schroef en zij een tip salto. Behalve dat de tip haar hoger tipt en er daarom 2 kan doen.

'Mooie wedstrijd was dit. Wat we hebben gedaan is jullie namen op geschreven en met z'n alle elk onderdeel 1 streepje gezet bij degene die het het beste deed. We waren onpartijdig, althans, ik hoop dat we dat allemaal waren. Dit is de uitslag.

Chantelle: |||||||||
Kayla:        |||||||||||

Dus Kayla heeft gewonnen.' Zegt er 1.

'Gefeliciteerd.' Zegt Chantelle. 'Je bent beter dan ik dacht.'

'Thx.' Glimlach ik. 'Jij bent ook goed.'

'Je hebt het inderdaad super goed gedaan. Ik wist wel dat je het kon.' Uit het niets komt Xavier erbij staan.

'Gast, je bent echt een stalker.' Hij slaat een arm om me heen. 'Nee ik ben trots. Nou, ik ga weer. Ik moet wat... doen.' Ik herinner me ook dat ik wat gepland heb. Een volgende diefstal.

'Ik ook. Doei meiden. Het was leuk.' Ik sla z'n arm van me af en kleed me om. Daarna ga ik naar huis.