Street Delinquent

-6-

Bevroren staar ik haar aan. Ik beweeg niks, m'n mond hangt open van verbazing.

'Wat doe jij hier?'

'Ik? Oh sorry hoor. Ik was gewoon een koffie aan het drinken met een cupcake. Of is dat ook verkeerd? Word ik dit keer uit het café gezet?' Vuur ik naar haar.

'Nee. Nee nee nee nee.' Ze schud haar hoofd. 'Het café zijn je ouders niet.' Ik kijk haar met 1 opgetrokken wenkbrauw aan. 'Het café zijn niet... ik en je vader.' Verbeterd ze haarzelf. Wie had het geraden? Het is inderdaad m'n moeder. Ik zucht en rol met m'n ogen.

'Sorry van je blouse mam, ik weet zeker dat je een nieuwe kan kopen van het geld dat jullie niet aan mij hoefde te besteden.' Ik lach er sarcastisch bij en passeer haar. Ze houd me bij m'n pols vast.

'Alsjeblieft Kayla, laten we eens afspreken. Dan kan je me alles over jezelf vertellen. Ik was niet de beste ouder, ik weet het. Maar laat me dan op z'n minst je vriendin zijn.' Ik zucht.

'Fine.' Zeg ik. 'Morgenavond, 8 uur. Tot dan.' Zeg ik en loop weg. Xavier stond een paar meter van ons af op mij te wachten.

'Wie was dat.'

'Iemand uit mijn verleden waar ik geen mooie herinneringen aan heb.' Zeg ik.

'Je moeder.'

'Pardon?' Vraag ik beledigd.

'Nee, niet zo. Ik bedoel het was je moeder.' Ik kijk hem met open mond aan.

'Hoe wist dat?' Mompel ik en stap in z'n sport auto.

'Je ogen.' Ik kijk hem raar aan.

'Je lijkt op haar, je hebt dezelfde blik in je ogen als zij. Ook al leek jij eerder boos en zij kalm.'

'Gast heb je superpowers ofzo?' Vraag ik en doe m'n gordel om.

'Perhaps.' Knipoogt hij. Ik rol met m'n ogen en kijk naar voren.

'Wil je erover pra-.'

'Nee. Ik heb er geen behoefte aan.'

'Oké, dan breng ik je maar naar huis.' Zucht hij en start de auto. Ik leun op m'n hand en staar uit het raam. Nu zit ik weer met haar...

——————

Ik stap uit de douche en kleed me aan. Ik doe een zwarte broek, een Gucci riem en shirt aan en droog m'n haren. Ik borstel ze door en doe een rommelige knot in. Ik doe m'n schoenen aan en stap uit de deur als ik wat vergeet. M'n mascara. Zonder zien m'n ogen eruit alsof ze kaal zijn. Don't look weird, ik ben gewoon aan mascara gewend. Nu ben ik wel echt klaar en loop de deur uit. Met m'n sleutels natuurlijk. Ik hoop in m'n auto en pak m'n telefoon voor het adres; ik had hem in m'n contacten gezet. Als ik het heb zet ik wat muziek op en start ik de auto. Ik race naar z'n appartement en stop met piepende remmen op de parkeerplaats. Ik zie een groep jongeren van mijn age kijken.

'Damn son, wie vind het sexy als er een chick in een racewagen scheurt?' Een paar kiddos steken hun hand op. Ik negeer het en loop naar binnen.

'Laten we haar opwachten voor zo, tenzij ze andere plannen heeft.' Ik hoor er een paar grinniken. Ik rol met m'n ogen, steek m'n middelvinger op en ren via de trap naar boven. Bij de deur aangekomen pak ik 2 paperclips en open de deur. Ik zie hem op de bank liggen. Nou ja, slapen is het eerder. Z'n haar zit door de war. Normale meiden zouden het "cute" vinden, maar I dont really care. Ik doe de lichten aan, doe de deur dicht en kijk even rond. Het is leuk ingericht, heel modern. Leuker dan mijn appartement tbh. Ik ga naar de keuken en open de koelkast. Ik had hem leeg verwacht maar hij's redelijk goed gevuld. Ik merk ook nu pas op dat het echt netjes is. Zou hij opgeruimd hebben? Nah, jongens doen dat niet. Ik een appel van de fruitmand en neem een hap. Het zijn m'n favo appels. Of deze gast is een stalker en weet wat ik leuk en lekker vind, of hij heeft dezelfde smaak. Allebei zijn creepy als je erover nadenkt.