(14 yıl önce - yazarın anlatımıyla.)
Dolunay elinde çikolatasıyla annesine koştu.
"Anne ellerim çikolata oldu."
Annesi Ayla hanım kızına şefkatle baktı ve elindeki çikolatayı alıp gülümsedi.
"Ellerini silelim gel bakalım."
Annesi dolunayı kucağına alıp elindeki mendille Dolunay'ın ellerini sildi.
"Anne ben çikolata olmak istiyorum."
Annesi gülümser ve kızını yanağından öper.
"Nedenmiş o?"
"Çünkü çok tatlı lezzetli mutluluk veriyo bana."
Annesi kahkaha atıp Dolunay'ı yere bırakıp yere diz çöker onunla göz göze gelir.
"Mutluluğu sadece çikolatada arama çiçeğim .En ufak bir anda mutlu ol. En kötü gününde bile gülümse herzaman gülümse çiçeğim."
"Tamam anne yapıcam bunu."
Annesi kızını öper ve mutfağa gidip yarım kalan işlerini yapmaya devam eder.
Bir anda Dolunay'ın babası mehmet eve girer.
Annesi korkuyla salona koşar ve dolunayı odasına götürür.
"Anne noluyor?"
Annesi korkuyla kızına bakar birşey belli etmemek için zorla gülümser ve kızının saçlarını öper.
"Babanla özel birşey konuşacağım odandan çıkma sakın. Ne olursa olsun çıkma tamam mı saklanbaç oynuyor gibi düşün."
"En sevdiğimm tamam anne çıkmicam."
"Akıllı çiçeğim benim."
Annesi dolunayı odasına bıraktıktan sonra salona geçer.
"Ayla! Nerdesin be kadın yemek getir bana."
Ayla sesini çıkarmayıp salona geçer.
"Pişiyor şuan piştikten sonra yersin."
Mehmet bir anda ayağa kalkar ve Ayla'ya doğru sinirle yürür.
"Ne demek hazır değil! Ben seni ne diye aldım aptal!"
Mehmet öyle bağırdıki Ayla bir anda yerinden titredi.
"B-ben şimdi hazırlıyorum sofrayı tamam ."
"Heh şöyle."
Ayla mutfağa gider yemek henüz pişmemişti ama tabağa koyup sofraya bıraktı.
Mehmet tabağa tiksinirce bakıp elindeki alkol şişesini Ayla'ya fırlatır.
"Dalgamı geçiyosun lan sen benimle?"
"S-sen koy dedin ama..."
Tam o sırada Mehmet Ayla'nın saçlarından tutup yere savurur. Ve o sıra Dolunay odadan annesine seslenir.
"Anne ben 50 ye kadar saydım seni bulmaya geliyorum."
Annesi korkuyla bağırır.
"Hayır gelme sakın !"
Dolunay koşarak salona girer ve annesini yerde görünce korkarak annesinin yanına koşar ama Mehmet Dolunay'a elinin tersiyle vurup geriye savurur.
Ayla bir anda çıldırır ve ayağa kalkar yanındaki sephadaki vazoyu alıp Mehmet'in kafasında kırar.
"Çiçeğim iyimisin.?"
Dolunay çok şiddetli ağladığı için anneside üzülüp kıızına sarılır ve beraber ağlarlar.
Annesi Dolunay'ın saçlarını okşar ve öpücükler bırakır saçlarına.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜLERDE YAŞAMAK İSTER
Novela Juvenil"Ben artık yaşamak istemiyorum " dedim. "Ne yani ölmekmi istiyorsun?" dedi. "Sence yaşamak istiyor gibi bir halim mi var ?" dedim. "Ölenlerde yaşamak ister.Unutma aslında sen ölmek değil yaşamak istiyorsun güzellik." Dedi işte o an anladım yaşamak...
