🌼

78 9 17
                                    

Ήρθαν χριστούγεννα πάλι...
Χιονίζει στην πλαισιωμένη από ψηλές πολυκατοικίες γειτονιά.

Παρατήρησε τις νιφάδες χιονιού να πέφτουν ντροπαλά στο σκληρό έδαφος μια μια ξεφυσώντας για πολλοστή φορά.

Σηκώθηκε από τον παλιό, δερμάτινο καναπέ και άρχισε να βηματίζει νευρικά στο μικρό σαλόνι.

- "Ας ειμασταν όλοι εδώ φέτος.."
- "Πολλά ζητάς"
- "Ω ελα λίγο στην θέση της μην γίνεσαι σκληρός..."
- "Όλα στο μυαλό μας είναι, αυτό ξέρω εγώ. Καλά θα κάνει να το καταλάβει επιτέλους!"
- "Μικρή δεν ήταν έτσι.."
- "Μην ασχολείστε άλλο.. καλυτερα...λιγότερη μιζέρια"

Φανταζόταν τις φωνές τους.

Τα πίκρα γεμάτα υπεροψία και αποδοκιμασία λόγια τους.

Τα κακόβουλα αστεία και τους υπαινιγμούς.

Μα εκείνοι δεν την καταλάβαιναν.

Δεν την κατάλαβαν ποτέ.

Εκείνοι δεν ξέρουν πως είναι να ζεις με κάτι τέτοιο. Με μια φωνή που φοβάται τα πάντα.

Εκείνοι δεν ξέρουν πως είναι να μην μπορείς να βγεις από το σπίτι.

Δεν ξέρουν πως είναι να μην μπορείς να δεις αυτά που άλλοι θεωρούν δεδομένα, απλά πράγματα από την επιβίβαση σε λεωφορείο, έως σύνθετα όπως η συναυλία του αγαπημένου σου συγκροτήματος.

"Δεν είναι ντροπή να ζητάς λίγη βοήθεια που και που Shannon" της έλεγε ο ψυχολόγος που επισκεπτόταν τακτικά.

Σύμφωνοι να ζητήσω βοήθεια, σκεφτόταν η ίδια, αλλά πώς και από ποιον?

"Η αγοραφοβία είναι ένα συχνό φαινόμενο που παρατηρειται στο συντριπτικό 1/3 των ανθρώπων της πόλης μας πλέον"
"Όλοι ΜΑΖΙ μπορούμε να τους βοηθήσουμε"

Εγραφαν και έγραφαν χωρίς σταματημό οι τοπικές εφημερίδες προσκαλώντας τους πολίτες να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Ακόμη όμως δεν μπορούσαν να την νιώσουν....να νιώσουν εκείνο το συναίσθημα του ξαφνικού πανικού που την έκανε κάθε φορά να χάνει την γη κάτω από τα πόδια της φοβούμενη μήπως εκείνο το παιδί την ακουμπησει ή εκείνη η κυρία την πλησιάσει.

Ξεφύσηξε για ακόμη μια φορά, κάθησε στον καναπέ και άνοιξε την τηλεόραση.

Οι εικόνες εναλλάσσονταν γρήγορα στην οθόνη της παλιάς συσκευής για να αντιμετωπίσουν πότε ένα κενό γεμάτο αδιαφορία βλέμμα και πότε έναν παγερό αναστεναγμό.

Μια φορά κι'ενα μπορωWhere stories live. Discover now