🌼

68 11 0
                                    

Δαφνί
Κάθομαι στο γραφείο με ανοιχτό τον υπολογιστή και μπαίνει ένας τρόφιμος να μου ζητήσει τα χάπια του.
Στην τηλεόραση περνά η εικόνα του νεκρού παιδιού στην παραλία και εκείνος απορρημενος με ρωτά :

- Τι είναι αυτό?

- Ένα παιδί.

- Γιατί δεν το σηκώνουν? Θα πνιγεί.

- Έχει ήδη πνιγεί.

- Η μαμά του που είναι?

- Δεν ξέρω.

- Να την βάλουν φυλακή, δεν πρόσεξε το παιδί.

- Δεν φταίει η μαμά του, το έβαλε σε μια βάρκα για να το σώσει από τον πόλεμο αλλά για αυτές τις βάρκες δεν υπάρχει λιμάνι.

- Γιατί?

- Γιατί οι χώρες που δεν έχουν πόλεμο δεν τους θέλουν.

- Πρόσφυγες είναι δηλαδή?

- Πρόσφυγες.

- Άκου Μαρία μου..

- Δεν με λένε Μαρία βρε Γιάννη..

- Δεν πειράζει, τυχαίο είναι το όνομα σου, τυχαίο και που δεν ζεις στον πόλεμο. Αυτοί που δεν θέλουν τον πόλεμο είναι καταραμένοι.

- Δεν πρόκειται να αλλάξουν.

- Η γη δεν ανήκει σε κανέναν. Οι άνθρωποι δεν έδωσαν τη σε αυτό το παιδί για να περπατήσει αλλά η γη του έδωσε μια γωνιά να πεθάνει. Το χώμα δεν κάνει διακρίσεις τους δέχεται όλους, άσπρους μαύρους κίτρινους, όλους..

- Πιστεύεις ότι ξεκουράστηκε?

- Ναι. Κοιμάται μπρούμυτα για να μην βλέπει τους ανθρώπους.

- Πήγαινε στο κρεβάτι σου να ξαπλώσεις.

- Μην με διώχνεις όταν συζητήσαμε.

- Δεν αντέχω να συζητήσω άλλο.

- Αν δεν αντέχεις να πας στον πρωθυπουργό να του πεις να αφήσουν τους πρόσφυγες να έρθουν. Ότι τους θέλουμε εδώ. Έχουμε χώρο. Εγώ θα κοιμηθώ κοντά στον τοίχο και χωράει άλλος ένας στο κρεβάτι μου. Και το φαΐ πολύ είναι. Φτάνει για όλους. Έτσι να του πεις. Τα παιδιά δεν κάνει να πεθαίνουν. Θα του το πεις?

- Δεν μπορώ να το πω σε εκείνον αλλά θα το πω σε πολλούς ανθρώπους σε λίγο.

- Θα πας σε πλατεία να βγάλεις λόγο?
- Κάτι τέτοιο.

- Να τους πεις να τα αγαπάνε τα παιδιά.

- Θα τους το πω.

- Και να μου φέρεις τα φάρμακα μου.

Κάθεται στο κρεβάτι του και κλαίει.
Δεν ζητά θα φάρμακα του πια.
Έχει μαζευτεί κοντά στον τοίχο και μονολογεί : τι ένας της είπα..αν μαζευτω πιο πολύ και δύο χωράνε..

Συζήτηση με έναν "τρελό" της Ίλντα Νταλί

Να αγαπάτε τον άνθρωπο ρε σεις.
Anemodarmenh

Μια φορά κι'ενα μπορωWhere stories live. Discover now