Gözyaşı düştüğünde
Gönül çöker
Gözyaşı düştüğünde
Kalbe ilaç lazım
Gözyaşı düştüğünde
Akıl gider
Gözyaşı düştüğünde
Rağmen katlanmak lazım
Bir damlası bile kıymetliyken, hadisesi için dökülüyorsa gönüle görünmezmiş.
Gözyaşı her düştüğünde tüm kederleri alıp kırdığın, kırıldığın yerlerden tekrar geçerek yeni yaralarla kalbe düşürürmüş.
Umursamayıp döktüğün her gözyaşında canından can gidiyor, dilin susuyor lakin yüreğin yanıyor, aklın başından gidiyor.
Kadere küsüp döktüğün her gözyaşında dünyayı güldürüyorsun.
Gökyüzüne, buluta ne demeli;
Dostu dediği evren sırtından vurup, yakıp kavururken yeryüzü yüzüne bile bakmıyor evrenin acısını yeryüzüne ağlayarak çıkarmaya çalışıyor.
Yine de kıyamayıp değer verdiğin her şahısa, her hamiyete katlanmak gerektiğini düşünüyorsun.
