"Dames en heren, zou u zo vriendelijk willen zijn om uw gordels vast te maken voor de landing" ik schrik wakker en ik merk dat ik de hele vlucht heb geslapen, ik kijk op mijn iPhone en zie dat het 09:15 is. Ik pak uit mijn tas een broodje en eet hem op, onder tussen maak ik mijn gordel vast. Na ongeveer een kwartier staat het vliegtuig aan de grond, het vliegtuig rammelde heen en weer. God zei dank zijn we niet neer gestort, ik haat vliegtuig het is krab, je zit met z'n alle op elkaar, het geeft me gewoon geen fijn gevoel. "Hey loop is door!" schreeuwt een chagrijnige man achter mij, ik zat weer eens te diep in mijn gedachten. Ik loop door de slurf het vliegveld op, ik loop naar de bagage band en wacht op mijn koffer. Ik kijk, en kijk maar ik zie hem niet, blijkt hij er als laatste uit te komen, fijn... Ach ja, ik kan al mijn tijd nemen. Ik loop met mijn koffer door naar de paspoort controles en daarna moet mijn koffer nog een keer in de scan, daarna mag ik door lopen. Ik ga nog effe naar de toiletten en maak me op, poets mijn tanden en borstel mijn haar. Ik loop de inkomst hal in, ik weet niet eens hoe ik hier weg kom, of pap vervoer heeft geregeld. Ik zie 2 jongens achterin aan het kloten "let me guess she is ugly as shit!" zegt de ene jongen met bruin haar een een goddelijk lichaam de jongen met blauwe ogen antwoordt "Fait as a pig, no wait as a elephant!" en ze beginnen allebei nog harder te lachen. De jongen met blauwe ogen heeft een bordje vast met mijn naam er op, ik loop er op af. "Why are you laughing?" vraag ik en ik kijk ze aan, ze stoppen met lachen en kijken mij aan "how are you?" vraagt de jongen met blauwen ogen flirterig. "I'm Emma, my name is on that" zeg ik en ik wijs naar het bordje, ik kijk naar de jongen met bruine ogen "well hello Emma my name is Cameron" zegt Cameron en hij geeft me een knipoog en een kus op mijn hand. "Okay, are you one of my brothers?" vraag ik "nope he is the lucky on" zegt Cam en hij wijst naar de jongen naast hem. "Whaddup I'm Hamilton" zegt hij en Cam begint te lachen, "why are you laughing?" vraag ik serieus en ik kijk hem aan en hij stopt meteen met lachen. "Notting" zeg hij en hij schraapt hij keel "OK let's go" zegt Hamilton en hij pakt mijn koffer en ik loop met ze mee. "You dad is really funny, I like him a lot" zegt Cameron tegen mij "haha yes I know" zeg ik lacherig en we stoppen voor een oude auto met laatbak die bijna uit elkaar valt. Ik knipper 2 keer met mijn ogen maar de auto blijft het zelfde "Emma this is Virginia! My bae!" zegt Hamilton en hij gaat achter het stuur zitten en Cameron gaat naast hem zitten. "Hey where can I sit?" vraag ik aan Hamilton "in the back!" zegt hij en ik kijk geschrokken en spring in de laatbak en ga op mijn koffer zitten. Hamilton geeft vol gas en ik val naar voren "HAMILTON!" schreeuw ik "sorry!" schreeuwt hij terug. "How long do we have to drive?" vraag ik "one and a half our" zegt hij lacherig. Waarom ging ik hier ook alweer naar toe... Ow ja weg van mam...
Om half 12 komen we aan bij zijn huis. "Welcome home!" zegt hij tegen mij en hij pakt mijn hand en ik spring uit de bak en hij laat mijn hand los. Het is een groot vrijstaand huis, in ieder geval in Amerika is dit normaal. Hamilton doet de deur open en tilt mijn koffer naar binnen. "Mum, Marcel we are home!" schreeuwt hij, ik loop het huis in en alles is schoon, netjes en opgeruimd, en hij ruikt niet naar alcohol, het ruikt fris naar bloemetjes, dit is wel echt anders dan thuis. "Emma!" Ik hoor mijn vaders stem en zie hem de trap af lopen en loopt op me af en geeft me een knuffel. "Papa" zeg ik en ik knuffel hem terug "ik heb je gemist meisje" zegt hij en ik moet er van huilen "ik ook pap, ik ook ik heb je al zolang niet gezien" zeg ik. "Ach lieverdje toch!" zegt mijn vader en hij pakt me stevig vast. "Ahh!!" gil ik en mijn vader maakt me los "wat is er?!" vraagt hij en Hamilton komt kijk. "Niets, er is niets gewoon een beetje een zere rug" zeg ik "weet je het zeker?" vraagt hij en ik knik. "Kom ik laat je, je zusje zien" zegt mijn vader en we lopen de trap op naar boven en we komen in een kamer met roze, bloemetjes, prinsessen en eenhoorns. Ik zie een schommel hangen en er zit een meisje op. "Daddy!" zegt ze en ze loopt naar pap toe. "Sky this is your sister Emma" zegt pap en hij wijst naar mij "hellow I am Skylynn but you can call me Sky" zegt ze "hellow Sky I am Emma" zeg ik en ik lach naar hij "Your pretty" zegt ze en ze pakt mijn hand "ze is 5 jaar oud, en blijkbaar mag ze jou" zegt mijn vader met een lach. "Come, Come we are going to mummy!" zegt ze blij en ze rent naar beneden en trekt me mee "come! Come!" schreeuwt ze blij. We rennen de huiskamer in en er staat een vrouw lunch te maken "mummy look my sis!" zegt ze blij. Ze draait om en loopt op me af en lacht vriendelijk naar mij "Hellow I'm Emma" zeg ik vriendelijk "Hello Emma! Nice to meat you, welcome my name is Elisabeth!" zeg ze vriendelijk. "Benjamin no!" zegt ze en ik draai me om en zie dat een jongen chips pakt maar het toch weer terug legt "Hi I'm Hayes" zegt hij met een lach en hij loopt op me af. "Emma" zeg ik "Yeah Nash said your arrived" zegt hij "Nash?" vraag ik "Yeah my brother" zegt hij "no I only was with Cameron and Hamilton" zeg ik "Hamilton is Nash, Nash is his seconde name" zegt hij. "Ahh okay" zeg ik, vandaar dat Cameron moest lachen toen Nash zei dat hij Hamilton heette...
Dit was alweer Part 3!! I hope u like!! Vinden jullie het fijner als ik Nederlands en Engels door elkaar schrijf, of alleen Nederlands? Laat het me effe weten! Xx Aurora
JE LEEST
My brother's best friend
FanfictionEmma woont samen met haar moeder in Nederland. Als ze er achter komt dat haar zusje Skylynn Floyd is komt ze in een hele nieuwe wereld terecht vol romantiek en verwarring.