HeartBeat ♥[ Complete]

HeartBeat ♥

ဒီေန႔မနက္ေတာ့  ေမာင့္ဆီသြားၿပီး တူတူေက်ာင္းသြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားေပမဲ့  အိမ္နီးနားခ်င္း ဆယ္ဟြန္း
နီက သူ႔ကား ပ်က္ေနလို႔ပါတဲ့  ။ ဧည့္ခန္းမွာ အသင့္
ထိုင္ေစာင္ၿပီး  ကားစီးရေရး သူ႔အေရး လာလုပ္ေန
သည္ ။ ဒီပံုစံနဲ႔ဆို  ေမာင့္ဆီသြားတာေတာင္ ဆယ္
ဟြန္းနီကိုပါ  တူတူေခၚသြားရဦးမည္ ။ မေခၚျပန္ရင္
လဲ  ဆယ္ဟြန္းနီက အရပ္႐ွည္သေလာက္ မထင္ရ
ေလာက္ေအာင္  စိတ္ဆိုးတတ္ပါေသးသည္ ။ လူက
ျဖင့္  လူႀကီးပံုစံဖမ္းေနၿပီး ၊ ကေလးေလးလို စိတ္ခ
ဏခဏ ဆိုးတတ္တဲ့  ဆယ္ဟြန္းနီကို ေခ်ာ့ရတာ
ေတာ္ေတာ္ေလး  ခက္ခက္ခဲခဲ ။ အခုေတာင္ သူ႔ကို
အခ်ိန္မေပးႏိုင္ဘဲ  ေမာင့္အနား သြားသြားကပ္ေန
တာကို  စိတ္ဆိုးပါေသးတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အခုေနာက္
ပိုင္းေတာ့   ဆယ္ဟြန္းနီက ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး ။

ဘတ္ဟြၽန္း ကားစေမာင္းလာတာနဲ႔ ေဘးခံုမွာ ထိုင္
ေနတဲ့  ဆယ္ဟြန္းကေတာ့ လက္ပိုက္ကာ အခ်ိန္
ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာအထိ တခုခုကို စဥ္းစားေနသ
ေယာင္မို႔ ဘတ္ဟြၽန္း  ေခါင္းေစာင္း ၾကည့္သည္ ။

" ဆယ္ဟြန္းနီး  ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ "

" တေန႔တေန႔ မိုးလင္းလာတာနဲ႔ ဘာစားရမလဲဆိုၿပီး
စဥ္းစားရလြန္းလို႔ ငါ့ဆံပင္ေတြေတာင္ ျဖဴလာေနၿပီ
လား မသိဘူး "

ဆယ္ဟြန္းက သူ႔ဆံပင္ေတြကို ကိုင္ၾကည့္ၿပီး အတည္ေပါက္ႀကီးနဲ႔ေျပာေတာ့ ဘတ္ဟြၽန္းက ရယ္သည္။
အစားအေသာက္ကေတာ့ တေန႔တမ်ိဳး မ႐ိုးႏိုင္ေအာင္
စားေသာက္လြန္းတဲ့  သူငယ္ခ်င္းပါပဲ ။ ဒီရက္ပိုင္း
ေတာင္  သူနဲ႔တူတူ အတန္းလစ္ၿပီး ထြက္မစားတာကို
အျပစ္ဖို႔ေျပာဆိုပါေသးသည္ ။

" မင္းအခု  ဟိုတေယာက္ဆီ သြားေနတာလား  "

ေက်ာင္းဆီကို  တည့္တည့္မသြားဘဲ ေမာင့္အိမ္ဘက္
က္ုိ  ကားေကြ႔သြားေတာ့ ဆယ္ဟြန္းနီးက စူပုတ္ပုတ္
နဲ႔ေမးသည္ ။ ျပံဳးရယ္ေနတဲ့  ဘတ္ဟြၽန္းကေတာ့
ျမဴးျမဴးႂကြႂကြေလး  ေခါင္းညိတ္သည္ ။ မေန႔ညက
တညလံုး  ေမာင့္ကို စိတ္မေကာက္ရက္ပဲ စိတ္
ေကာက္ရသည္ ။ သဝန္တိုၿပီး စိတ္ေကာက္တတ္တာ
ေတြက ေမာင့္ကို  ခ်စ္လြန္းလို႔ဆိုတာ ေမာင္မွ နားမ
လည္တာ ။ တကယ္ေတာ့ ေမာင္က ငတံုးေလ ။