IKAW ANG DAHILAN SA PANUNULAT NI SHERYL FEE(COMPLETED)

IKA-ANIM NA KABANATA

" IKAW ANG DAHILAN "
SA PANUNULAT NI SHERYL FEE

IKA-ANIM NA KABANATA

Katok galing sa pintuan ang gumising sa naglalakbay niyang diwa. Inayos at hinamig muna niya ang sarili bago nagsalita.

"Yes come in." Aniya sa taong kumakatok.

Bumukas ang pintuan ng opisina niya at iniluwa ang secretary niya.

"Yes miss Jones? Is there's something wrong?" Agad niyang tanong nakapasok ito.

"Nothing wrong sir but I just want to tell you sir that the bank called us a while ago that they need you there. They need to talk to you personally." Sagot nito.

Tuloy ay napakunot-noo siya dahil wala namang problema sa kumpanya nila dahil stable naman ang assets at income nito.

"Which one miss Jones?" Seryosong tanong niya.

"National Bank of Los Angeles sir." Tugon nito na mas ikinakunot-noo niya dahil ang binanggit nitong bangko ay ang bangko kung saan naroon ang pinakamalaking ipon ng kumpanya. Nasa ibang bangko ang iba pang assets at income kaya't imbes planuhin niya ang pagsasabi sa mga magulang niya sa pagbabakasyon nila'y nawala na.

"Thank you miss Jones. Did they set a day to meet them?" Muli ay tanong niya.

"Yes sir and it's today. The bank said you must be there before before they'll close this afternoon." Sagot nito.

Naiinis siya dahil mukhang naging demanding naman yata ang bangko!

"Okey I will but go and check my appointment for today and if there's no important meeting to attend I'll go now to meet the bank." Muli ay sabi niya pero mukhang pinaghandaan na nito ang bagay na iyun dahil agad iniabot ang schedule chart niya.

Agad niyang pinasadahan ang chart na iniabot nito saka muling ibinalik dito ang chart at nagwika.

"If someone will call and ask about me tell them that I'm in meeting but never tell anyone where it is unless if my parents will be the caller." Bilin niya dito.

"Okey sir I will." Sagot nito saka tahimik na lumabas at nagtungo sa lamesa sa mismong harapan ng general manager's office.

Paglabas ng secretary niya'y agad niyang inayos ang iiwan niya. Hindi naman kasi niya alam kung magtatagal ba siya doon o hindi lalo at hindi niya alam kung ano ang problema sa bangko at bakit pinapapunta siya doon kaya't niligpit niya ang lamesa niya lalo ang mga files na nandoon. Sinigurado niyang walang kalat bago tuluyang umalis.

Samantala, nais namang mainis ni Eunice dahil nakailang patawag na siya sa secretary niya sa kliyente nila pero hindi pa rin ito dumarating samantalang ilang oras na lang ay magsasarado na sila. Every now and then siyang nagtatanong dito kung dumating na ba nag hinihintay nila.

"Don't worry ma'am Eunice if the owner of Montefalcon Company will arrive I'll tell you." Gano'n at gano'n naman ang sagot nito sa tuwing nagtatanong siya.

Kaya naman naupo na lamang siya sa harap ng computer sa opisina niya.

"Kainis namang manager iyan eh ang tagal niyang dumating." Bulong niya.

Kaso...

"Ay bakit iyun ang naisulat ko?" Aniya ng makita sa computer ang binitawan niyang salita. May ini-encode siya sa computer kaya't ang binitawan niyang salita ay siyang naisulat niya.

Dahil dito'y mas minabuti niyang in-exit ito dahil sa pag-aalalang baka magkali pa siya. Encoding of the assets and liabilities pa naman iyun, mahirap na kung papalpak siya. Saktong naisara niya ang computer niya ng may kumatok sa pintuan ng opisina niya kaya't agad siyang lumapit at pinagbuksan.