Chapter 13: First Day

2.9K 78 6
                                    

Magdadalawang oras na kami sa biyahe pero hindi pa din kami nagiimikan o naguusap. Tahimik lang sya kaya tahimik lang din akong nagmamasid. Hindi naman ako makatulog dahil feeling ko nanigas na ko sa pwesto ko.

"Stop the car in the next gas station. I want to eat." isang malamig at seryosong boses nito ang sumira sa katahimikan ng biyahe.

After 15-20minutes nagstop na yung car sa tapat ng shakey's. Hindi naman na ko nagsalita or nagkomento pa.

"George park the car. Then go anywhere and eat." then hinatak nya ko pababa ng sasakyan.

"Hey! where are we going?"

"Eat" maigsing sagot nya. kaya tumahimik nalang sya sheyt na pancit ang lambot ng kamay it feels like im home. There's a warm feeling grow to her heart while watching their holding hands while swaying. Kilig much ako mga dudes!

"Good Morning Sir, Ma'am" ang nakapagpagising ng utak nya sa pagdadaydream nito.

Isang tipid na ngiti ang binigay nito sa babaeng sumalubong sa kanila.

"Table for two" seryoso pa din ang mukha nito

"Ok sir this way please"

"Thanks"

Sya na umorder ng kakainin nila actually gusto nya magtanung pero nahihiya kasi sya. May gusto din siyang orderin pero mas pinili nya na manahimik nalang at yumuko.

She felt someone sit beside her pero di nya pinansin pero nagulat nalang sya na may yumakap sa bewang nya at sumubso sa balikat nya. She felt a million volts na dumaloy sa katawan nya kaya para bang nabato sya sa kinauupuan nya.

"Talk to me please? Im sorry but Im not. I just want to be with you alone thats way I do that. Talk please? I cant take it anymore. Dont be mad please?" malambing na may halong lungkot ang boses nito kaya inalis ko ang pagkakayakap nya sa likod ko at humarap sa kanya.

"Silly man ofcourse Im not mad its just that you should have told me first cause I really cant understand you. After what happen to us hindi na tayo muling nagkita then in just a snap you become one of the judges and after that wala na then out of the blue you just drag me and now your hugging me like Iam your girlfriend which is not." mahaba at seryosong lintanya ko sakanya.

"I cant take you out of my mind. Those days that I cant see you make me want to die. I like you. Please understand me. Give me chance? " nagsusumamong sabi nya. How come a full grown man can be cute like this? andaya daya!

"Fine. I like you too but we are going to take it step by step. but before that kain na tayo gutom na ko eh" then nginitian ko sya ng matamis then I felt his lips on my cheeks that make my heart skip a beat. And make my face turn like a tomato. Kilig much!

Tahimik lang kaming kumaen hanggang sa magtanung na sya.

"Your ex-boyfriend bakit kayo nagbreak?" huh? paano nya nalaman? tanong na naglalaro sa isip ko.

"Your Chef. Told me and my friends that your cooking skill gone. Your food taste the worst the first and second semester na pagiging heart broken mo." Ah?

"ah! right hehe ayaw nga nila ko patapakin sa kusina that time even sa bahay halos ipatapon ako ni kuya sa labas ng bahay sa tuwing tatapak ako ng kusina. Sa university naman halos sunugin ako nila tina para manahimik sa isang tabi." natatawang sagot ko sakanya. Hindi sya kumibo at hinintay ako magpatuloy sa pagsasalita kaya nagsalita ko ulit.

"Then one day nalaman ni chef ang nanyayari dahil sa mga professor ko. He talk to me. He told me to stop chasing someone who doest care a bit on me. His not deserving for my love. Moving on is forgiving him and accept the fact na hindi sila bagay. Since that day I admire chef!!!! He is cute and handsome. And Kind! and------ "

The BACHELORS: CEOTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon