I Heart You (FRANKIANA)

Chapter 18

Diana's POV

Ate Mae said she gave Franki's location to Ate Jamie. And to expect to have a visitor soon. Yeah, I miss Ate Jamie, pero sana naman hindi na muna niya kasama yung David na yun! Di pa ko ready na jombangin siya. At inaalala ko din naman si Franki.

O great Franki.

"Achuuuuuuuuuuuuu!"

Hindi ko na napigilan ang pag tawa dahil sa ginawa niyang pag-sneeze. She was so cute kasi ballot siya ng kumot habang nandito siya sa sala at nanonood. Para tuloy siyang sushi. HAHAHAHA.

Hindi siya pumasok ngayon kasi nilalagnat siya. Kaalis lang din ni Ate Mae.

It was raining hard outside kaya sobrang lamig din sa loob ng bahay. Ito naming si Franki imbis na matulog na lang at magpahinga ay nagawa pang manood ng T.V.

Bumahing ulit ito na parang pusa kaya natawa na naman ako.

"Franki, okay lang kung noodles na lang yung lutuin ko?" damn. Hindi ko talaga alam kung paano magluto ng rice porridge, kahit panoorin ko sa youtube di ko pa rin talaga magets.

She didn't respond so I guess that's fine with her.

Kainis ang lamig lamig talaga.

Once I finished cooking I quickly made my way to Franki who's silently sleeping on the couch. But I had to wake her up coz she needs to take her medicine.

"Hmmmmmmm."

Umungol ito ng mahina. I can feel the hotness her body releases. Kawawa naman si Franki. Kasalanan siguro to nung Sir Marco na yon! Tsk. Di pa rin ako makamove on. Lokong yon.

"Hey, kainin mo na to para makainom ka na nang gamut." I softly said. Caressing her hair. Para naman siyang pusa na tumutugon sa bawat haplos ko sa ulo niya.

Hay, Franki. Bakit kahit may sakit ka ang ganda ganda mo parin sa paningin ko? Tsk. I'm so fucked up dude!.

At bago pa ko mawala ulit sa katinuan at mahalikan siya ay umayos na ito ng upo at matamang tiningnan ako. Malamlam ang mata niyang tinaaasan ako ng kilay.

"Luto ba yang noodles na yan?"

Napatingin naman ako sa niluto ko. Ah, tingin ko naman. Ayst!

"Malamang! Tsk." Pakunwari kong pagtataray sa kanya. Tunawa naman ito ng marahan.

I looked at her intently kaya naman napatigil siya ng pagtawa. "Gusto na kitang gumaling." Seryoso kong sab. Hindi naman sa ayoko siyang alagaan ano kasi I'm very willing to do so. Ayoko lang talagang nahihirapan siya.

Sumeryoso din ito ng tingin sakin inilahad ang palad niya sa nook o na parang ako ang may sakit. I frowned on that act. Weird Franki. HAHA

"Stop being so serious at pakainin mo na ko." Sabi nito at inalis ang nakabalot na comforter sa buo niyang katawan.

I did what I've been told. Tahimik lang siya habang kinakain yung noodles at iniinom yung sabaw.

"Kawawa naman ang batang 'to oh." May tonong pangaasar kong sabi.

I was taken back when she looked at me. Hindi ko alam kung bakit. Hindi ko alam kung dahil ba sa noodles na kinakain niya o dahil nag init lang talaga yung pakiramdam ko dahil sa tingin niyang yon.

Malalam ang mga mata niya. Like she wanted to say or do something. I-I can't even read her. Shit. Ganito ba to pag nagkakasakit?

"U-minon ka na ng gamut." Nautal ko pang sabi at agad na tumayo para kumuha ng gamut.

Pagbalik ko sa dating pwesto ay ganon pa rin ang tingin niya sakin. It was making my knees weak. Parang hinihigop niya yung energy ko. Na ang gusto ko na lang gawin ay yakapin siya at halikan.....at.