I Heart You (FRANKIANA)

Chapter 24

Franki's POV

--

"David? "

May halong pagkagulat,  kaba at saya ang boses at ang nararamdaman ko noong nakita kung nakatayo sa labas ng condo unit ang lalaking minsan na among sinaktan at pinaasa.

Oo,  last night he called and I haven't slept. I was overthinking. My feelings for him...

And there he was standing  in front of me. Looking as good as ever. Always has this playful smirk on his face like Diana.

Diana?
And why does she suddenly comes to my mind?  Napakunot ang noo ko. Nagtataka sa inasal ng isipan ko.

"Hi. You okay? Franki? "
At agad kung ibinalik ang tingin sa kanya.

"Sorry. I'm really sorry. Are you still mad a me? " sabi pa nito at matama among tiningnan sa mata.

"Ah, yeah. I mean no-. Please co-come in first, David. " and why am I stuttering?  Kainis ka Diana. Kainis!

Pumasok na siya na may pag aalala pa ring tingin sakin. I unconsciously run thru my sight on him while he scanned the unit where I'm in.

Bumalik ito ng tingin sakin at nahuli niya among nakatingin sa kanya. Agad ko namang inalis ang tingin ko. I have to be firm this time. He cannot just walk into my life again.

Pero aminin mo Franki, namiss mo siya.

Sumeryos ako ng tingin sa kanya.

"Among ginagawa mo dito? " mataray kung tanong sa kanya.

Ngumiti naman ito sakin.

"Paupo muna. " at umupo nga ito sa couch. He run his hand thru his hair and sat properly facing me.

"Last night I called you and you said 'Yes,  we need to talk. " sabi nito na may malapad pa ring ngiti. Na parang walang nangyari. Na parang hindi niya ramdam na naiilang ako sa kanya. Na parang walang break up na nangyari saming dalawa.

Napahawak ako sa sintido ko.

"Let's go somewhere else. Kumain ka na Ba? "

Tiningnan ko muna siya nang mga ilang Segundo at bumuntong hininga.

"Magpapalit lang ako. "

Tinalikuran ko na siya at pumasok sa kwarto. Ano tong nararamdaman ko? Galit lang ba ko sa kanya dahil iniwan niya ko noon Kaya parang naiilang ako sa kanya?  O baka kasi walang closure Kaya parang naiinis ako sa kanya.

Pero bakit mas lamang yung pamamanhid ng nararamdaman ko?

"Aaaaaaaaaagggh! " nasabunutan ko ang sarili ko sabay ang pagpadyak ng paa. What the hell is happening to me?

I must know this.  I must figure this out.

Masyado ata akong matagal dahil paglabas ko ay naglalaro na si David ng PS4 ni Diana. Lumapit ako dito para makuha ang atensyon niya. Like what I'm always doing when Diana's too busy playing. Hindi kasi talaga lumilingon yon kahit tawagin.

And I was right. David looked at my direction and put down the joystick.

"Sorry. Pero nagpaalam naman ako Kay Diana. " sabi nito na siya namang naikunot ng noo ko.  Wait. Okay I get it. How could I be reckless. Ofcourse Diana would know. What?  Does it matter?

---

Dinala ako ni David sa Tagaytay. And here I am thinking about Diana and the memories here. I don't want to curse yourself but I really have to. Damn, stop thinking of her please.