4.Bölüm

59 5 0
                                    

         
Media:Damon Salvatore

        Sinirle kolunu tutup arkasını döndürdüm. Üzerinde kandan dolayı kpkırmızı olmuş beyaz tşörtü yukarı doğru sıyırdım. Gördüğüm şeyle elimle ağzımı kapatıp geri çekildim.

              Görmediğim şeyle desem daha doğru olucak. Sırtında kandan başka birşey yoktu. Kendimi geri atıp popomun üzerine düştüm. Damon doğrulup bana döndü. Gözlerini yavaşça açıp kapattı. Derin bir nefes verip elini bana doğru uzatmasıyla kendimi daha çok geri çektim. Düşündüğüm o aptalca şeyi kafamdan uzaklaştırdım. Sonuçta bir film ya da kitapta değildik ve bu imkansızdı.

-"Elena sana zarar vermem. Böyle bi hedefim olsa daha önce yapardım inan bana."

             Ne zaman akmaya başladığını anlamadığım yaşları elimin tersiyle sildim.

-"Yaran yok. Kazığı ben çıkardım. Eminim saplandığına."

             Beni takmamış gibiydi elini sinirle saçlarının arasından geçirdi. İleri geri adımlayarak konuşmaya başladı. Daha çok kendine anlatır gibiydi.

-"O şerefsiz senin beni böyle görmen için bilerek böyle yaptı. Lanet olsun beni sen yanımdayken bulmak zorundamıydı. İkimizi de hatta üçümüzüde öldürcek."
-"Damon."

               Sesimle gerçek dünyaya dönüp bana baktı.

-"Elena özür dilerim."

              Elini bana doğru uzattı ama ben dokunmamakta kararlıydım. Elini görmezden gelip kendim kalktım. Elini yavaşça geri çekip bana alan açmak istercesine bir adım geri attı."

-"Elena benden korkma."
-"Bu saçma düşüncem için beni bağışla ama benim yerimde kim olsa böyle düşünür."

         İçime alabildiğim kadar nefes alıp geri verdim.

-"Sen, vampir misin?"

         Dudağının kenarı hafifçe yukarı kalktı. Bir an bana gülsün ve çabuk iyileşmek gibi saçma bir hastalığı olsun istedim mümkün değildi ama istedim işte ama Damon sırıtmak dışında tepki vermedi. Kafasını başka tarafa çevirdiğinde ben hâla yüzüne bakıyordum. Sırıtması genişledi ve çok sessiz bir şekilde konuştu ama ben anlamıştım. Stefan. Kafamı baktığı yöne çevirdim. Stefan sinirli bir şekilde bize doğru geliyordu. Yanımıza vardığında Damon'ın yakasına yapıştı. Hiç bir tepki vermeden ikisini izliyordum.

-"Elena'nın yanında ne halt yiyorsun."

           Damon hâla marifetmiş gibi sanki her an bu olay yaşanıyormuş gibi güldü.

-"Klaus burda bizi ve görsel ikizi buldu kardeşim."

           Stefan duyduklarıyla Damon'dan uzaklaştı. Burda yokmuşum gibi ikisi sadece kendi aralarında konuşmaya başladı.

-"Öldürceği kişi sayısı ikiydi üçe çıktı kardeşim."
-"Üzerinde ki kan kimin."
-"Kendimin gitmeden önce hediyesi. Elena'yıda gelip alıcağını söyleyerek onu tehdit etti."
  
            Stefan sonunda beni yeni fark eder gibi bana döndü.

-"Sen iyi misin?"
-"Elbette Damon'a gözlerimin önünde kazık saplanmadı ve ben çekip çıkarmadım ve o kesinlikle sapasağlam ayakta değil."

         Stefan burun kemerini sıkarak tekrar Damon'a döndü.

-"Onu neden göndermedin. Şimdi açıklıcak birsürü şeyimiz var."

         Hmm en azından neler döndüğünü anlatıcaklar.

Son'umHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin