Evden uzaklaşmaya başladığımda biraz yol kat etmiştik.
"Yiğit seni üzmüyor dimi?" Dedi.
"Yok abla yiğit çok tatlı bir çocuk. Ki zaten huyları bana benzediğinden pek sorun yaşamıyorum" dedim.
"Rüşvet mi veriyorsun" dedi gülerek.
"Onu mutlu etmek beni de mutlu ediyor. Yiğit'le beraber geçmişimi hatırlıyorum" dedim.
"Peki herşeyi hatırladın mı?" Dedi ablam.
"Evet abla hatırladım! Babamı ve annemi öldüren kişilerden intikamımızı kesinlikle de alıcağım! Annem ve babam'ı öldürdükleri gibi bende onlara acı çektire çektire öldürüceğim!" Dedim.
"Heey bunu yapmıyacaksın! Annem ve babam bunu istemezlerdi" dedi.
"Annem gözlerimin önünde öldü! Babamda benim ellerimden öldü! Nasıl intikam almam abla ? Ben daha çocuktum! Çocukluğumu aldılar elimden! Ben çocukluğumu yaşayamadım! O yüzden lütfen intikam alma falan deme. Ben annem ve babamın intikamını değil! Ben küçüklüğümün intikamını alıcağım!" Dedim.
"Çok dikkat et.! Seninde annem ve babam gibi kaybetmek istemiyorum" dedi.
"Merak etme. Eyer bu yolda ölüceksemde boş yere ölmiyeceğim" dedim.
"Yiğit onu hiç düşündün mü?" Dedi.
"Düşündüm! Bu yüzdende ölmiyeceğim abla. Emanetine sahip çıkıcağım!" Dedim.
Ablam gülümsemişti.
Önüme baktığımda karşımızda iki tane araba durmuştu.
Fren'e bastığımda araba durmamıştı.
"Kayra ne oluyor?" Dedi ablam.
"Arabanın frenleri tutmuyor abla" dedim.
Kornaya basmaya başlamıştım.
Öndeki iki araba yoldan arabalarını çekmişti.
"Napıcağız kayra?" Dedi ablam.
"Bilmiyorum abla bilmiyorum. Telefonumdan abimi ara" dedim.
Ablam telefonumu alıp abim'i aramıştı.
"Alo kayra ne oldu?" Diyerek açmıştı abim.
"Abi arabanın frenleri kopmuş. Şuanda hastaneye giden yoldayım" dedim.
"Kayra sakin ol ve elfrenini çek" dedi abim.
El frenini çekiceğim sırada karşıdan gelen bir otomobil'e çarpmıştık.
Arabamız yuvarlanmaya başladığında.
"Kayra ne oluyor orda kayraaa cevap ver" diyerek telefondan abimin bağırmasını duymuştum.
Araba tepetaklak bir biçimde durduğunda ablam'a baktım.
Baygın bir şekildeydi.
Ehliyet kemerimi çıkartmaya çalışmıştım.
Yere düştüğümde kapıyı tekmeleyip açmıştım.
Arabadan çıkıp hemen ablamın kapısına doğru ilerledim.
Kapısını zorlayıp açmıştım.
Yavaşça ehliyet kemerini açıp onu da arabadan çıkartmıştım.
Ablam'ı arabadan uzaklaştırdığımda arabaya yaklaşıp içinden telefonumu almıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH ATEŞ ÇETESİ
Lãng mạn"Abla! Abla uyan!" Diyerek yüzüne vurmaya başlamıştım. Yavaş yavaş gözlerini açmıştı. "Çok şükür" dedim. "Kay...kayra" nefes almıştı. "Yi...yiğit'e iy..iyi ba..bak. Se...seni se..seviyorum ka..kardeşim" yavaş yavaş gözleri kapanmaya başlamıştı. "Hay...
