Saklanmış Tutku

2 bölüm...

2 ay sonra.....

Bu iki ay içinde Ebru'yla Yiğit'in ilişkisinde bir değişiklik olmadı ama aynı durum Elif için geçerli değildi.Elif geldiğinden garip hisler beslemeğe başlamıştı Yiğite karşı.Bu hissettiği şeylerin ne olduğunu bilmiyordu ve bilmekte istemiyordu.Geldiğinde bir hafta sonra sürekli Yiğit'ten kaçmış,onunla karşılaşmamak için elinden geleni yapmıştı.Duygularını adlandıramasada iyi bir şey olmadığını biliyordu.Yiğit onun ablasının kocası,eniştesiydi başkada hiç bir şey olamazdı.

Elif her gün her saat her dakika bunları kafasına soksada bir türlü eniştesini aklından çıkaramıyordu.Bunun yalnış yasak bir şey olduğunu bilsede kendine engel olamıyordu.'Bir hada düşünmeyeceğim o  benim enişten ablamın eşi,abim sayılır'desede onu düşünürken buluyordu kendini.Tam iki ay olmuştu geleli.Bir an önce bu evden gitmesi gerektiğini bilyordu .Yarın işine başlıyacaktı ve ondan sonra kesin ayrılacaktı bu evden.Elif ablasının sesiyle bakışlarını ona çevirdi...

"Günaydın canım"

"Günaydım abla"

"Seninle konuşmam gerek Elif."

"Dinliyorum abla."Dedi Elif..

"Elif geldin geleli ortalıktan kayboldun.Yitit'le aynı ortamda bulunmuyorsun,bizi yalnız bırakıyorsun kendi odana kapanıyorsun.Bu ne demek."

"Öyle bir şey yok abla nerden çıkarıyorsun."

"Bunu neden yaptığını biliyorum canım,ama yapma.Biz zaten bir birimizden koptuk,sen kendini fazlalık sayma.Aksine sen olunca daha iyi geçiniyoruz biz."

"Ben sizi rahatsız etmek istemiyorum abla.Ve ben işime başlayacağım  kendime ev bakacağım. Bu benim kesin kararım karşı çıkmaya çalışma."

"Birincisi bizi rahatsız etmiyorsun,ikinciside bu evden benim yaşadığım evden ayrılamazsın bunu untsan iyi olur senin için.."Dedi kararlı ses tonuyla..

İki kardeş bu konuşmayı yaparken kendi içlerinde başka başka şeyler düşünselerde Ebru kocasının Elif'in yanında kendisine daha yakın davranmasını bilmiyordu ve sebebi aklına gelmiyordu.Bunu önemli bir şey sanmıyordu ama ileride o davranışın sebebini kendi anlıyacaktı.Öğlene yakın Ebru Elife çıkması gerektiğini söyledi ....

"Benim önemli bir işim var canım gece geç gele bilirim ben.Yiğitide ararım ben sen beni merak etme olurmu."Dedi Ebru..

"Tamamda abla kötü bir şey yok dimi.."

"Yok canım.Özlem aradı bana ihtiyacı varmış ona gidiyorum."

Diyerek çıktı Ebru.Elif'se akşama kadar salonda oyalandı.Televizyon izledi.Zamanın geçmesi için oyalandı.Akşam Yiğit'in gelme vakti odasına çekildi.Onunla karşılaşmak istemiyordu.Bunun için her akşam yaptığı gibi kendi odasına çekildi.

++++

Yiğit anahtanını çıkartarak kapının deliğine soktu ve açtı.İçeri girdiğinde ortalıkta kimse yoktu.Ebru her zaman salonda oturmuş olurdu,amma şimdi yoktu.Odasındadır diye düşündü.Elif geldiğinden ortalarda zaten gözükmüyordu.Ebru evinde yabancının kalmasını hiç sevmezdi ve bunun için çalışanlar yatıya kalmazdılar.Sabah gelir akşam giderlerdi.

Yiğit odasına girdiğinde odanın boş olduğunu gördü.Ebru'nun haber vermeden bir yere gitmeyeceğini bildiğinden endişelenmeğe başladı.Belki bir şey olmuştur diye düşündü.Yiğit üstünü değiştirmeden Elifin odasını önüne gitti.Kapıyı bir kaç kez çalmasına rağmen açan olmayınca hiç düşünmeden içeri girdi.Yiğit Elif'in odasının boş olduğunu gördüğünde daha çok endişenlenmeğe başladı.

Gelirken mutfağada bakmıştı.Hiç bir yerde yoklardı nerdeydiler bu kadınlar.Yiğit tam kapıyı kapatmak isterken banyodan Elifin çıktığını gördü.Yiğit hiç düşünmeden içeri daldı ve Elifin dibinde bitti.Elif banyodan havluya sarılmış dışarı çıktığında karşısında Yiğit'i gördüğünde şaşırdı.

"Nerdesiniz siz.Geldiğimden sizi arıyorum."Sordu Yiğit..

"B..ben duş alıyordum."Zar zor cevap Verdi Elif..

"Ebru nerde."

"Ablam gitti.Arkadaşı çağırmış.Giderken seni arıyacağını söyledi."

"Eve geldiğimde kimseyi bulamadım, ve çok merak ettim.Ebru haber vermeden hiç bir yere gitmez.Benim bir ara telefonum kapanmış o zaman aramış muhtemelen."

Yiğit Lafını bitirdiğinde Elifin yarı çıplak olduğunu fark etti.Geldiğinden bu kız karşısında yarı çıplak havluya sarılı durmuştu.Yiğit bunu şimdi fark ede bilmişti.Elifiin kendisine şaşırmış bir vaziyette bakmasına aldırmadan bir kaç adım attı....

******************************************