Saklanmış Tutku

10 bölüm.

10 bölüm.

Yıllar sonra iki kardeş karşı karşıyaydı şimdi.İkiside bir kaç dakika kıpırdamadan durdular.Sonra ilk adımı Elif attı.Ablasına sarılmak istesede Ebru bir adım geriledi ve kapıdan uzaklaşarak Elif'in içeri geçmesine izin verdi.Elif yıllar sonra ablasına sarılmak istesede ablasının davranışıyla bunun mümkün olamayacağını anladı...

”Nasılsın abla.”

”Hoş geldin Elif.İyi olmaya çalışıyorum.”Dedi yorgun sesiyle.

”İyi olursunuz İnşallah abla.”diyerek ablasına cevap Verdi Eliiif..

”İnşallah.”

Ebru küçük yeğenini gördü, onunla tanıştıkdan sonra hemen Ebru'iya test için gerekenleri sormuş ve biran önce yaptırmak istediğini söylemişti.Ebru gerekenleri Elif'e anlatmış sonrada beraber tahlillerle ilgilenmişlerdi.Nerdeyse akşam olmak üzereyken Elif şimdilik burda bir işinin olmadığını anladığında gitmek istediğini söylemişti Ebru'ya.Bunun asıl nedeniyde Yiğit'le karşılaşmamaktı.

Ebru Elif'in gitmesine bir şey demedi ve Elif hastaneden ayrıldı.Direk buraya geldiği için vailzide yanındaydı.Elif hastaneden çıkar çıkmaz hemen kendini en yakın bir otele attı....

Yıllar sonra doğduğu ülkeye gelmek...ablasını görmek Elife fazla gelmişti.Elif üzerini bile değiştirmeden kendini yatağa attı.Elif bu gün yaşadıklarını unutmak için gözlerini kappattı...Ebru yıllar sonra kardeşini görmek kendisi için çok değişik duygulara yol açmıştı.Ona karşı ne hissettiğini bilmiyordu.Önceleri nefret hissi olsada şimdi o nefret hissinin yerini boşluktu.Ebru şimdilik hiç bir şeyi düşünmemeye çalıştı,en doğrusunun bu olacağını bildiğinden her şeyi sonraya erteledi.

Bir kaç gün sonra....

Elif sabah kalktıkdan hemen sonra hastanenin yolunu tuttu.Hastaneye vardığında acelece inerek yukarı çıktı.Bir an önce sonucu görmek istiiyordu.İliğinin yeğenine uyacağını umut ediyordu,öyle olması için her gün Allaha dua ediyordu.Küçücük bir çocuğun hayatını kurtarmayı her şeyden çok istiyordu.Hem bu çocuk kendi canı kendi kanı olunca daha çok üzülüyordu daha çok yardım etmek istiyordu...

Elif odaya yaklaştığında adımlarını yavaşlattı.Biraz sonra duyacaklarından korktuğu için adımlarını çok yavaşlattı.Ya uymazsa diye düşündü o zaman ne yapıcaklardı.O küçücük çocuk ölücekmiydi diye düşündü.Sonra hemen bu düşünceleri kafasından atarak adımını hızlandırdı.Kapının önüne geldiğinde durdu.Elif kapını açtığında içeride anne oğlu bir birilerine sarılı olarak uyuduğunu gördü...