Saklanmış Tutku

4 bölüm..

2 ay sonra.

O gecenin üzerinden tam iki ay geçmişti.Elif kendine kapanmıştı.Sabah işe akşam kimseye görünmeden eve geliyordu.Tam iki ay olmuştu Yiğit'i görmüyordu,daha doğrusu kaçıyordu.Onun evde olduğu zamanlar bir şeyler uyduruyor eve gelmiyordu..Ablasına kaç kez söylemesine rağmen Ebru Elif'in ayrı eve çıkmsına izin vermiyordu...

Elif ne kadar dirensede ablası bir türlü izin vermiyordu.Elif ablasını üzmemek içinde gitmiyordu,onun razı olmasını bekliyordu.Bu zaman içerisinde bir kaç kezde ablasını görmüştü.Ablası onu yakalamıştı daha doğrusu.Sabah onlar kalkmadan gidiyor onlar yattıktan sonrada geliyordu eve...

Arada Ebru gece geç yatıyor Elif'in gelişini bekliyordu.Ebru neden böyle yaptığını söylediğindede ablasın'abla kendi evimde rahat yaşamak istiyorum,burda sizinle rahat değilim erken gidip geç gelişimin sebebi bu.'demiş geçiştirmişti.Ebru'ysa her seferinde'ne kadar böyle yaparsan yap izin vermem 'deyip gitmişti..

Yiğit'se Ebru'yla daha mesafeli olmuştu.O geceden Ekif'i görmemişti,görmek içinde çabalamamıştı.Yiğit'de Elif'den kaçmıştı.Bu iki ay içinde ne kadar istesede bir türlü Ebru'ya açılamamıştı.Bir türlü boşanmak istediğini söyliyememişti.Yiğit ne kadar aklından çıkarmak istesede Elif'le yaşadıklarını aklından çıkartamıyordu.Ne kadar unutmak için çabalıyorsa o kadar aklına geliyordu.

Ebru kocasının günü günden kendisinden biraz daha uzaklaşıtığının farkındaydı.Nerdeyse iki ay olmuştu aynı yatağı paylaşmalarına rağmen Yiğit kendisine yakınlaşmıyordu.Aralarının iyi olmadığını bilsede kocasının böyle kendisinden tamamen uzaklaşmasını çözemiyordu.Ama artık konuşma vaktinin geldiğini biliyordu ve yapıcaktıda.Sabah kalktığında Yiğit'in giyindiğini gördü.

"Günaydın Yiğit."Dedi Ebru..

"Günaydın."dedi Yiğit soğuk sesle.

"Diyorum ki konuşalım artık.Bu saçma oyuna bu olanlara son verelim."dedi Ebru alayla..

"Ne saçmalığından ne oyunundan bahs ediyorsun sen."

"Saçmalamıyorum ben asıl sen artık konuş."

"Tamam o zaman.Bak Ebru seni üzmek kırmamak için sustum ama bende dayanamıyorum artık.İkimizde biliyoruz uzun zamandır eskisi gibi değiliz.Ne sen nede ben ikimizde bir birimizden soğuduk.Son zamanlarda artık birlikte olamıyoruz bir birimizi yıpratıyoruz ve ben sana bunları söylemek için bekledim, seni üzmek istemediğimde susutum."dedi Yiğit.Günlerdir söylemek isteyipde söyleyemediği sözlerin yükünü üstünden atarak..

"Bende farkındayım Yiğit ama sana bir şeyler oldu son zamanlar.Çözemiyorum ama bir şeyler oldu.Zaten sen söylemesende ben söyliyecektim bunları sana.Ama bana bir kaç gün ver tamammı."dedi Ebru üzgünce..

Ebru zaman istemişti Yiğit'de kabul etmişti.Ama Yiğit Elif'i görmeliydi artık ona ablasıyla ayrılacağını söylemeliydi.Bunu onların arasını bozmamak için yapıcaktı.Elif'le Ebru'nun eskisi gibi olmasını istesede bu mümkün değildi ama en azından Elif taşınmaktan vaz geçicekti bu konuşmadan sonra.Yiğit gece geç saate kadar Elif'i bekledi.Sonunda Elif eve girdiğinde salonda kendini belli etti.

 "Hoş geldin Elif."

Elif yerinde sıçradı.Bu saate kadar arkadaşında oturmuş ablasının Yiğit'in yatmasını beklemişti ama anlaşılan Yiğit uyumamıştı.Elif görmezden gelerek merdivenlere yöneldi ama Yiğit Elifin kolunu yakalıyarak durdurdu.Elif koluna Yiğit dokunduğunda yerinde dondu,Bu dokunuş ona iyi gelmemişti.Elif hemen kolunu kurtardı ve..

"Bir daha sakın bana dokunma."dedi sinirle..

 "Sende böyle davranma.Elif konuşmamız lazım."dedi sakin bir sesle..

"Benim seninle konuşucak hiç bir şeyim yok anladınmı.Zaten yarın gidiyorum."

"Nereye...hem Ebru izin vermiyordu."

"Zaten şimdide izin vermiyor,ama ben karaımı verdim kendime kalıcak yerde buldum.Yarın erkenden gideceğim."

"Senin gitmene gerek yok.Ben kendim gideceğim,yani Ebru'yla ayrılıyoruz."

"Nee.Ne diyorsun sen yaaaaaaa."

"Bak ben dayanamıyorum artık.O geceden sonra Ebru'yla iki yabancıyız,bunu daha fazla sürdüremem."

"Bana bak, umrumda bile değil senin ne düşündüğün ne istediğin.O gece,o gecede kaldı,öyle bir gece yaşanmadı anladınmı biz birlikte olmadık.Bunu unut ve karına sahip çık.olanlarıda aklından çıkar anladınmı."söyledi sinirle Elif.

"Olmuyor Elif ben ona dokunamıyorum anlıyor musun dokunamıyorum."Yiğit acı çekerek söyledi..

"Sus sus allah aşkına sus.Ablam mutlu olmayı hak ediyor anlıyor musun aklını başına topla."Kısık sesle söyledi Elif..

"Biz boşanıyoruz anla bunu artık."dedi ve kapıyı çarparak gitti Yiğit.

"Demek sebep sendin"Dedi Ebru…

*********************************************