Runaway

5. Ik kan dit.

Dat meisje dat je daar ziet, dat is maya.

Ik voel me alleen. Mijn ouders durf ik niet te bellen. Ik ken hier echt niemand. Laat ik een plan gaan maken. Mijn telefoon haal ik uit mijn broekzak en ik begin te schrijven bij de notities: Lopen richting.. Hmm. Nu loop ik al vast. Met mijn 3G zoek ik de kaart van Europa op. Ik ga richting Oosterijk, eerst naar Duitsland en dan naar Tsjegië. Als ik aan kom in Oosterijk kijk ik wel wat ik ga doen. Mijn ouders hebben daar een vakantie huisje, misschien kan ik daar slapen. Ik weet tenminste waar de sleutel ligt. Ergens mis ik Luca. Hij wist alles over Parijs. Ik weet er niks over. Maar goed, ik zet mijn google maps aan en begin te zoeken naar een metro.

Zo ongeveer 5 km verder vind ik eindelijk een Metro. Ik ren het trapje af. Check in met mijn OV chipkaart. Nu ga ik wel goed kijken waar ik heen ga. Parijs is duur, dus ik moet wat anders bedenken. München wordt de bestemming. 3 uur reizen, maar ik heb het er voorover. Ik heb gelukkig een paar boeken mee genomen. Ik snap de metro in en ga zitten. Zo vaak ben ik nog niet eens in een metro geweest, een keer: toen ik in Londen was met mama. Ik weet het nog precies, we wouden naar de Abercromie & Fitch. Toen we er eenmaal heen waren gereisd met de metro zagen we dat er een heel lange rij stond. We zijn er in gaan staan. In de winkel vroeg een meisje van de kassa of ik er zou willen werken, en ze gaf me haar nummer. Ik helemaal blij natuurlijk, maar omdat het in de Abercrombie zo warm, krap en donker is moest ik even adem halen. Mama en ik rende zowat naar buiten. We moesten even lachen en zijn toen lekker bij Starbucks gaan zitten. Mam en ik hadden altijd zo veel lol. Sinds dat we in Nederland wonen is dat sterk veranderd.

De trein is bijna op plaats van de bestemming. In mijn oren klinkt de muziek van de Pandora afspeellijst Hollister. Ik weet nog dat ik daar eerst altijd zou willen werken. Toen ik in de Abrrcrombie werd gevraagd was ik harstikke blij. Ik stap uit de trein. Duitsland. Oké en nu? Ik ben helemaal alleen en kan nergens heen. Wat zeik ik. Ik kan dit alleen. Helemaal alleen. Dit wordt mijn reis. Ik zet mijn muziek hard en loop het station uit. Ik beland in een super grote stad. Woah! Ik ga op een bankje zitten. Bedenken waar ik nu heen ga. Naar tsjechië dan maar. Eerst münchen ontdekken! Ik begin dit leuk te vinden.