Runaway

9.

Als ik 's ochtends op de keuken zit, komt Rein aangelopen. 'Hee babe.' Zegt hij. Hij zoent me en pakt een broodje. 'We moeten hier weg.' Zegt Rein, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Onbegrijpelijk kijk ik hem aan. 'Your kidding me.' Lach ik. 'Nee, ik ben bloedserieus. Mama belde me net, ze weet waar ik ben en ik moet diréct terug naar huis komen. Ik ben tegen haat ingegaan, maar ik was geen partij volgens haar. Kant en klare onzin natuurlijk, maar ik kan er niks aan doen, ze wil de politie hier naar toe sturen, om mij te gaan zoeken.' Ongeloofwaardig kijk ik hem aan. 'Maar.. Eh, waar moeten we dan heen?' 'Je hielt toch zo van avonturen? Nou dan. We gaan liften.' Zegt Rein. 'No way, dat doe ik echt niet hoor Rein. Ik ga met de trein.' Ik probeer boos te klinken maar het lukt me niet. 'En waar wil je op de trein stappen dan? We zitten in the middle of nowhere!' Nu begint Rein ook geïrriteerd te worden. 'Lopend.' Ik spring van het keukenblad af en loop naar de slaapkamer. Er valtniet veel te lopen, want het kleine vakantiehuisje van Rein's ouders is toch niet groter dan 2 bij 2 meter. Ik pak m'n kleren in en ga met mijn ingepakte tas bij de deur staan. 'Kom dan. We komen er wel uit.' Zeg ik. 'Okee dan, maar ik moet wel nog even mijn spullen pakken.' Zegt Rein. Ik ga zitten en kijk op mijn telefoon. Geen bereik. Shit. Ik heb alleen 3G. 11 whatsappjes van..