Runaway

8. Hoe zal ik dit toch noemen :')

'Jay, ik gamijn laatste beltegoed NIET aan jou verspillen. We weten beide dat het stroef gaat tussen ons. Dus ik maak het uit. Doei.' Ik druk op het rode telefoontje. 'Zo, dat is ook weer gedaan.' Ik zit op Reins bed. We hebben uren lang gekletst in het etenstentje langs de weg. Ik vertrouw hem. En hij is ook te vertrouwen. We zitten in het vakantiehuisje van Reins opa en oma. We hebben hier in het laadje van het nachtkastje een oplader voor mijn telefoon gevonden.

Rein ligt nog in bed, zonder shirt. 'Laat hem Maya. Laten wij nou maar genieten van elkaar, voor het te laat is.' Hij pakt me bij m'n middel en legt me boven op hem. Ik zoen hem. En we gaan verder dan dat.

Na dat alles zucht ik hard. 'Wat is er?' Vraagt Rein. 'Niet te geloven dat ik ontmaagt ben door een jongen die ik pas een dag ken.' Ik lach. 'En ik door een meisje dat ik pas 1 dag ken.' 'Wat? Ik dacht dat jij het al lang had gedaan. Vast met een van die fans.' Hij gooit een kussen op mijn hoofd. 'Denk je dat nou serieus. Ik was op zoek naar liefde. Dat is het enige ding dat echt is in het leven. Ik denk dat ik het heb gevonden.' Hij glimlacht. Ik kan het niet laten om hem te zoenen. 'Wacht, shit, hoe laat is het eigenlijk?' Zeg ik gestrest. Met de deken om mijn naakte lijf loop ik naar de woonkamer waar een klok hangt. 'Dikke schijt aan de tijd, Maay.' Zegt Rein, met weer die sexy stem. 'Jij weet wel verdomt goed hoe je mij het bed in moet krijgen. Jezus.' Lach ik. Ik neem een aanloop en plof neer op het bed. Ik heb geen idee wat ik nu allemaal aan het doen ben, maar het boeit me eigenlijk ook vrij weinig.