2~

30 10 6
                                    

~ Güvendiğin dağlar, duvarlar , kişiler var ya artık kimse yok~

Apartmanlar, evler...

Neredeydim ben , nerede?
Irmak ve Başak dışında kim var ? Daha kimler var burada
Öylece salgınca dolaşıyordum.
Karnım acıktığını hissedince çantamdan bisküvi çıkartıp yedim.
Tam düşünceler beni sarmış tam rahat olduğuma inanacakken
Irmak beni arkamdan boğazıma bıçak sürdü.

Irmak- bb..b.beni

Konuşamıyordu çünkü yaralıydı.
Bıçağı daha çok dayadı ve

Irmak- beni  sak..la .....hemen

Ne yapacağımı bilmiyordum. Çarem yoktu.
Onu zorda olsa sırtıma alıp  bir binaya adım  attığım an ;

Irmak - burası olmaz. Ben olur diyene kadar git ...

Bunu duyunca yan binaya girdim.

- olur mu?
Cevap gelmedi . Bir iki üç ...
Saymadım bile kaç bina gördüğümuzu teklif ettiğimi..

Canım içim birazdan belimden olacaktım.

Baya denilmez . Milyonlarca kez dolaştık ve en sonunda harabe bir evin yanında geçerken ;

Irmak - olur  dedi.

- ne  ?

Yine aynı şekilde " olur" dedi.
Ev iyi gözükmüyordu. İçeri girmeden düşünsenize umrumda değildi artık.
Eve girdim .
Girdiğimde evin içi kullanılır gibiydi. Onu koltuğa bıraktım. Ve yarasını temizledim. Çığlıklar geldi.

- neden bu çığlıklar?
Irmak- git! Ama unutma seni öldüreceğim .Şimdilik yaşa , nefes al...
Bunu diyince sert bakışıyla sözünü kesti.
Sorumun cevabını alamayacağımi anlayınca kalktım ve hızlıca ordan çıktım.
Tam bir sokağa girdim ki duvarda ki yazı  kafamı
Allak bullak etti.

Sen benim umudumsun : Yağmur
( Kan ile yazılmış)*

Durdum ve kanla yazılmış olması benim ilgimi çekmeye yetti. Derken arkamdan bir ses; ( bir erkek sesi)

?- Sen  de mi onu özledin? Yada canına susadın?

Arkamı döndüğümde yakışıklı uzun boylu bir erkek ileri gidersen ( taş) vardı.

- Önfiz ne kalabalıkmış .
Güldüm.

? - güçlü olanlara kalabalık ; zayıf olanlara düş kadar kısa , küçük ..

Elimi uzattım .

- ben Dolunay .

* Elimi tutmadan*

Kaan-  bende Kaan.

Dedi ve çelme takıp beni yere düşürdü.

Kaan- fazla ayak altında dolanmasan iyi edersin.

* Arkasını döndü*

- Seistte geri dönemez miyim?

Bu sefer o güldü.

Kaan- belki ölün . Dedi ve ordan uzaklaştı.
Sadece bakmakla yetindim. Tamı tamına umutsuzluğun adı idi şuan ...

Yağmur?
Yağmur kimdi ?
Yoksa Irmağın kankisi , Kaanın sevdiceği , tanışmadığım kişinin umudu muydu?
Çok kafam karışsada Önfiz kapısına yakın sokaklarda gezinirken işte o geldi.

Gelmişti .
Şu günlerde en ihtiyacım olan şey...

YAĞMUR!

hayır , ismen olan değil. Yağan hava durumu olan yağmur.

𝐄𝐤𝐢𝐦' 𝐢𝐧 4 𝐊ı𝐳ıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin