Epitome of Porn (KaiSoo)

Chapter 14

Chapter fourteen
Truth (Flashback) pt. 1

--

Kyungsoo's POV

"Sorry hyung..."

Narinig kong sambit ni Jongin sa akin. Huh? B-bakit siya nagsosorry sakin? "B-bakit ka nagsosorry sa akin, Jongin?"

Hinalikan niya ang tuktok ng ulo ko, "Hyung, don't mind me. Come, bubuhatin kita, and we'll drive you to sleep. I guess you need some rest."

Ngumiti ako sa kanya. I guess I'm lucky enough to have him here beside me.

--

Jongin's POV

"Hyung, sana maalala mo na ako..."

"..."

"Sana mabalik natin yung dati."

"......"

"Sana maging akin ka ulit. Kasi hyung? Ako, gusto ko.."

"......."

"Mahal na mahal kasi kita, hyung eh..."

"......"

"Ang tanga ko kasi, hyung, eh. Pinangunahan ako ng takot ko."

"........"

"Sana kahit nagpakaduwag ako, patawarin mo parin ako. Sana bigyan mo parin ako ng second chance. Kasi hyung, mahal na mahal kita.."

"......"

"Eh ikaw, hyung, mahal mo pa ba ako?"

"...."

Nanatiling tahimik si hyung sa sinabi ko. Bumuntong hininga nalang ako.

Bakit nga ba kasi ako kumakausap ng tulog?

Hinila ko nalang si Kyungsoo hyung nang dahan-dahan at niyakap ko ng mahigpit habang natutulog siya. Pinagmasdan ko ang mukha niya at hindi ko maiwasang hangaan ang kagandahan niya. Ang maputi at makinis niyang balat, ang malalaki niyang mga mata, ang maliit niyang ilong, at ang mapupula na hugis pusong labi... How I missed seeing those each day I'm apart from him.

Bakit ko pa nga ba kasi iniwan siya noon?

Ah, oo nga pala...

Flashback

"Hyung, mahal mo ba ako?" Tumango naman siya sa sinabi ko na siyang ikinangiti ko, "Ako kasi hyung, sobra. Mahal na mahal kita. Alam mo ba yun?"

Tumawa si hyung, napapikit ako sa saya. Ang tawa niya ang nagsilbing musika sa tenga ko nang mga oras na 'yon.

"Ano ka ba, Jongin, siyempre naman, mahal na mahal kita. Promise! Peksman! Mamatay man si Pororo! To the galaxy and back! Makakita man ang mga bulag, makarinig man ang mga bingi, makalakad man ang mga pilay, makatanda naman ang mga nakalimot, tumangkad man ako, o kaya lumiit man 'yang putotoy mo," natawa si hyung nang mahina, "Hinding-hindi magbabago ang pagmamahal ko sayo, Jongin. Mahal na mahal kita, eh."

Hindi ko na napigilan ang luha ko. Nagtaka man si hyung kung bakit ako umiiyak pero wala na akong ibang ginawa kundi ang yakapin siya nang sobrang higpit. Ayoko na siyang pakawalan pa.

"Mas mahal na mahal kita, hyung, kaysa iniisip mo. Mamahalin parin kita pumuti man ako, promise 'yan."

At hinalikan ko siya nang puno ng pagmamahal and then and there, we made love.

A few years had passed, nagcollege si hyung, napilitan siyang lumayo sakin para mag-aral at lumipat ng ibang tirahan. Inaamin kong mahirap mag-LDR kaso iba talaga kapag mahal mo e, gagawin mo ang lahat para lang mapanatili niyo yung relasyon niyo. At 'yun nga ang ginawa ni hyung, pero ako, inaamin kong naging unloyal ako kay hyung.

Nakilala ko kasi si Krystal. Siya yung cheerleader sa university namin na may gusto sakinㅡand take note, ex girlfriend ko siya. Nagbreak kami dahil nakita ko siyang nakikipagsex sa ibang lalaki. Siyempre masakit sakin yun kayaa ako nakipagbreak. Tapos nakilala ko si hyung, nagbago ang lahat. Naging makulay ang mala-sinabawang gulay kong buhay. Siyempre, para makuha ulit ako, eh di gagawin niya lahat mapasakanya lang ulit ako! Sineduce niya ako.. Naglakad siya sa harapan ko ng nakapanty lang, nagsasayaw sa harapan ko nang naka-bra lang, at nagmodel sa harapan ko ng nakatuwad. Hinalikan niya ako at ewan ko, sumabay ako sa halik niya, ang iniisip ko lang din naman kasi noon e, si hyung. Wala nang iba pa. Pero kahit anong gawin niya, hindi parin ako tinigasan.

Kay hyung lang kasi 'tong putotoy ko. Hihi.

Pero ayun nga, dumating si hyung at namisunderstood ang lahat. Punyeta kasi si Krystal e, kung hindi ba naman nagmodel sa harapan ko ng nakapanty't bra lang at take note, tumuwad pa, at kung hindi niya lang ako hinalikan, eh di sana hindi kami ganito ni hyung ngayon.

Days had passed, hinanap ko si hyung kahit saan pero hindi ko siya makita. Hinanap ko siya kung saan-saan pero wala, wala akong natagpuang Kyungsoo hyung ko.

Hanggang sa malaman ko kay Baekhyun hyung na naaksidente pala si Kyungsoo hyung at nagka-amnesia siya.

Doon ko lang nalaman na nabuntis ko pala si hyung at si Asher nga ang anak namin.

Ang daming tanong na nabuo sa utak ko. Bakit hindi sinabi sakin ni hyung na may anak kami? Bakit hindi niya ako pinagpaliwanag manlang? Bakit pakiramdam ko.... huli na ang lahat?

Matapos maaksidente ni hyung, ipinaliwanag sakin ni Baekhyun hyung ang lahat. I mean, lahat-lahat. Siya ang nagplano ng lahat ng ito. Kahit hindi ko kasama si hyung, alam ko naman ang lahat ng ginagawa niya, kung kamusta ba siya o ano, dahil 'yun kay Baekhyun hyung.

Kaya nga nung nalaman kong akala ni hyung e virgin pa siya, tas naghahanap ng mabubutasan siya? Hindi na ako nag-alinlangang kausapin si Baek hyung na ako ang kunin niya kasi alam ko, mas mapapadali ang plano ko na magkabalikan kami pagkatapos nun. Kaya yung mga usapan namin dati tungkol kay Asher, tungkol sa virgin thing, nagpapanggap lang kami para magmukhang totoo. Tsaka yung mga akala niyo e nakakasex ko, hindi totoo yun. Palabas lang din namin yun. Pero yung kay Krystal dati sa chapter two or three ba yun, fingering lang yun. Psra masabing totoo. Pero labas sa kalooban ko yun. Promise, huehue. O di ba, najongdae namin kayo? Naniwala naman kayo? :3

Hindi nagawang sabihin ni hyung sakin na may anak na kami dahil natatakot siyang baka itakwil ko sila ng anak namin dahil nang nalaman ng mga magulang niya 'yon, tinakwil na siya ng mga ito. Kaya si Baekhyun hyung ang pinuntahan nito.

Hindi ako pinagpaliwanag ni hyung dahil naniniwala siyang sapat na ang nakita ng dalawang malalaki niyang mata. Inaamin ko, naging mahina ako, pero masama ba yung ang iniisip ko habang hinahalikan ko si Krystal nun e si hyung lang? Wala na kasing iba.

Sinubukan kong kausapin si hyung noon pero hindi niya talaga ako matandaan. Hanggang sa hindi ko alam kung bakit na ako sumuko at wala nang ibang ginawa kundi kinuha na si Asher at pumunta nang America dahil kinukuha na ako ng parents ko dun. Napakatanga ko para hindi ipagpaban si hyung. Pero ang alam ko lang, kaya ako umalis ng Pilipinas ay para kay hyung at sa anak namin.

Tinakot ako ni papa na kapag hindi ako sumunod sa America, sasaktan nila si Kyungsoo. Peri siyempre dahil mahal ko nga ang hyung ko, eh di sumunod na ako sa America. Kaso kumondisyon akong isasama ko ang anak ko. Hindi naman sila tumutol. At nalaman kong kaya pala nila ako pinapunta ng America ay dahil kay daddy, tinulungan at tinuruan ako ni daddy na pamahalaanan ang kompanya namin na mamanahin ko balang araw para sa kinabukasan naming pamilya ni Kyungsoo.

Hindi muna namin ginulo si hyung dahil alam naming may tamang panahon kung kailan namin sasabihin ang lahat ng totoo.

Kaya eto ako ngayon, bumabalik kay hyung kasama ang anak namin.

Alam ko naman kasing ito na yung tamang panahon.

--

A/N: Part 1 of the revelations is finally revealed! Sa next chapter po ang part 2.

So ano, tama ba ang hula niyo? AANDDDD, how's the chapter? Feedbacks please?

Votes and comments are highly appreciated. Libre kang 'yan, wag na mahiya. Huehue. :D