arkadaşk,AzKar.

1

azer:karaca yardımın gerek.

azer:aslı'ya hediye alacağım ve ne alacağımı bilmiyorum.

karaca:yani?

azer:benimle alışverişe gel.

karaca:emir mi edersin?

azer:5 dakika sonra kapıda olurum.

karaca:bıktım senden.

•••
"ya sevgiline alacağın hediyeyi neden ben seçiyorum?" azer birkaç saniye bana baktı sonradan yola geri döndü.

"cevap versene. bıktım şu aslı'dan ne aslıymış ya. onunla çıktığından beri bizi unutt-"  arabayı aniden durdurması ve kolumdan tutup kendine çekmesi saniyeler içinde olmuştu.

fazla yakındık.

neden kalp atışım hızlanmıştı?

burası fazla mı sıcak olmuştu?

"özür dilerim,ama daha önce kimseye hediye almadım ve ne alacağımı bilmiyorum."

elim onun aldığı kolyeye gittiğinde başını eğdi.

"istediğinde almasını biliyorsun." hiçbir şey demeden arabayı kullanmaya devam etti.

•••
"bu nasıl?" dedim elimdeki elbiseyi gösterirken.

"ne bileyim kızım ben güzelse alalım."

"bekle deneyeyim ben,olursa alıp gideriz."

kafasını salladığında kabine gittim.

kafamı kabinden çıkardım ve oradaki görevliye seslendim.

"pardon,yardım edebilir misiniz?" adam başını salladı ve yanıma geldi.

"fermura yetişemedim de,kapatabilir misiniz?"

adam elini belime koydu ve diğer eliyle fermuarı kapatmaya çalışıyordu.

aynadan öfkeyle buraya gelen azer'i görmemle azıcık korkmuştum,azıcık.

"oynaşmaya devam edecek misin kardeşim yoksa alnının ortasına vurmamı mı istersin?"

görevli korkuyla oradan uzaklaşırken ben azer'e sinirli bakışlar yolluyordum.

"azer bir yerde de insan dışı davranışlar yapma." göz devirdi.

"adam resmen sana dokunuyordu,bir şey yapmayayım mı? sana da iyilik yaramıyor."

konuşurken kabine girmiş,kapıyı kapatmış ve fermuarımı çekiyordu.

ona döndüğümde kabin zaten çok küçük olduğu için aramızdaki mesafe fazlasıyla azdı.

"nasıl oldu?" hiçbir şey demeden bana bakmaya devam ediyordu.

"bu... bu çok güzel olmuş. çıkart da alalım bunu." kafamı salladım.

tam kabinden çıkacakken arkasından seslendim.

"azer."

"hı?"

"fermuarım."