Hiçkimseyle göz teması kurmadan ilerliyordum.Bana doğru dönen meraklı bakışlar sayesinde sıkılsam da suratımdaki sert ifade onları daha da merakta bırakmış gibiydi.Sanki yolu biliyormuş gibi hızla merdivenleri tırmanmaya başladım.Şuan müdürün odasını bulmak tamamen şansımaydı.Aslında pek de şanslı biri değilimdir.O yüzden bir kat yukarı çıktığımda önüme gelen ilk kişiye müdürün odasını soracaktım.Kalabalık koridorda ilerlerken bana dönen ve hala bakmaya devam eden meraklı gözlere dönüp bağırmamak için zor duruyordum.Gözüm bir çocuğa iliştiğinde bana baktığını gördüm.Ona bakmamla şaşırdı ve sanki hiç bakmamış gibi etrafını incelemeye başladı.
Ne kadar gözlerimi kısmak istemesem de ifademi bozmadım ve yanına doğru ilerlemeye başladım.Çocuk onun yanına gittiğimi farketmiş olmalı ki etrafta gezdirdiği bakışlarını bana çevirdi.
"Müdür odası nerde?" Dedim soğuk ve mesafeli bir sesle.Çocuk onunla konuştuğuma şaşırdığını belirtircesine gözlerine takmış olduğu gözlüğü işaret parmağıyla ittirdi.
"İki kat yukarda."Dedi şaşkın sesiyle.Gözleri kahverengiydi ve balık etliydi.Saçları kısaydı ve gözlerine kemik bir gözlük takarak asrın uyumsuzluğunu yapmıştı.Ayrıca burslu olduğunu çok belli ediyordu.Onu küçümsemiyordum tabiki ama bursluların kendilerine olan özgüvensizliklerinden dolayı onlara kızıyordum.
"Sağol."Dedim ve çocuğa tekrar dönmeden merdivenleri tırmanmaya başladım.Arkamdan sessizce 'sende sağol.' dediğini duymuştum ama önemsememiştim.Bir de saçma sapan işlerle uğraşamazdım.
Sonunda müdürün odasını bulduğumda bu odayı buraya yaptıkları için sövüyordum.Cidden.Okulda asansör falan yok muydu? Ya da müdür odasını aşağı katlara bir yerlere yapamazlar mıydı? Kendime birkaç saniye izin verdikten sonra kapıyı tıklayıp içeri girdim.İçeride 40 yaşlarının başında gibi duran bir adam önündeki dosyalarla uğraşıyordu.Beni gördüğünde anlamamış gibi kaşlarını çattı.Boğazımı temizledim ve kendimi tanıttım.
"Güneş Gürsoy.Yeni kayıt yapan öğrenci."Diyerek kendimi tanıttım.Adam Gürsoy kelimesini duyduğunda bakışları değişti ve anında kılık değiştirerek konuşmaya başladı.
"Aa bizde seni bekliyorduk.Nasılsın bakalım? Yeni okulunu nasıl buldun?" Gibi soruları sıralamaya başladı.Ona ters bir bakış atmak istiyordum ama ilk günden müdürle kavga etmek de istemezdim.
"İyiyim.Okul da güzel."Dedim küçük bir tebessümle.Masanın üzerinde 'Ömer Güngör' yazan yazıyı gördüğümde kaşlarım hafifçe çatıldı.Okulun ismiyle müdürün soyadının aynı olacağını düşünmüştüm,fakat bunun üzerinde çok durmadım.
"Sınıfın 12-D.En üst katta.Zaten çıktığında görürsün."Dedi gülümseyerek ve son derece sevecen bir tavırla.Kabalık olmaması için gülümsemeye çalıştım fakat dudaklarım gülümsemelere küsmüş gibiydi.
Müdürün odasından çıktığımda bu koca binanın içinde asansör olmaması şimdiden sinirime dokunmaya başlamıştı.Ayrıca son sınıftım ve okul değiştirmek de neyin nesiydi? Babam denilen adamı anlamıyordum.Sırf müdürle tartıştı diye okul değiştirmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELA
ChickLitKaranlığın içinde yalnız yaşayan bir kız.Karanlığın onu beslediğini sanan bir zavallı.Annesinin ölümünden sonra bütün kapılarını kilitlemiş,kalın duvarlar örmüş ve o duvarların karanlık bir köşesine sinmiş zavallı, sevgiye muhtaç bir kız.Kızı karanl...
