Love Of My Life (#Trust)

Chapter 5

"Hey Sweetie, wake up." Ang malambing na tinig na naririnig ko. I know its Linden pero sadyang ang bigat ng mga talukap ng aking mata na dumilat. Umingos lang ako at niyakap ang unang nakapa ko. " You're mom called. Ihahatid daw kita.

"5 minutes Lind i aantok pa ako." He chuckled and tinabihan ako.

"Okay. 5 minutes then, after that pag di kapa gumising I'll tickle you." Sabi nito sabay yakap.

"Mm.. okay.. " dito na kami natulog sa condo niya kagabi. But tinawagan ko muna si mom if papayag siya. And they did ni dad. Si Linden naman daw kasi kasama ko. They trust him.

Marami kaming pinag usapan kagabi. Our lives na wala ang isa't isa. And even yung nagyari in the past.

"I just wanna say sorry kasi iniwan kita noon. It's just that... am... it's too much for me to bare. "

"I know. Sobrang nasaktan kita. At everyday mula nang umalis ka ay nasosorry ako. Gusto kitang makausap pero wala akong mukha na maipapakita sa iyo. Just like dad said. Kahit magsorry pa ako nang magsorry hindi na maibabalik yun kaya move forward nalang."

"No, I should be there sa time na kailangan mo ako."

"But I lied. Naging matigas yung ulo ko. Hindi nakinig kaya naintindihan ko kung bakit nagalit ka. Ginawa mo naman lahat para sa akin. Sadyang, ako lang itong hindi nakinig."

"But then sorry parin sweetie." Masuyo niyang sabi. Ilove the feeling everytime he calls me sweetie. "Can you forgive me?"

Tumango ako. "Ako ba napatawad mo na rin?"

"Of course, noon pa. At nagalit talaga ako nang di ka sumipot sa family dinner. Sobrang miss kita tapos di kita nakita. Kaya pinuntahan na kita."

"Nakakatakot kasi and nakakahiya." I said..

"Pero sa parusa ko di ka natatakot ha?" Dinaganan niya ako at inilapit pa niya ng husto ang mukha niya."hahalikan lang naman kita hanggang sa mamaga na yang lips mo."

"Seryoso? Parusa ba yun? Never mamaga yung lips ko no." Natatawa kong sabi.

"Lets see then."

"Never kasi sobrang sarap mong humalik for sure mag eenjoy ako nun. You'll just give me a favor."

"Me too sweetie. I misss you so much. I miss kissing you." And he started kissing me. Of course, gantihan na to. Kaya we savor each other's kiss.

Pero ganun pa man. Hanggang kiss lang kami. Oo na adik lang sa kiss pero hanggang dun lang yun. At nagpapasalamat ako dahil si Lind ay malaki pa rin ang respeto niya sa mga magulang ko kaya siguro pinagkakatiwalaan siya nito. And I can feel his love sakin. Kung paano niya ako alagaan at protektahan.

******

"Hi mom." Sabi ko sabay halik sa kanya. She's reading her favorite book sa gazebo. Nakakarelax lang tumambay dito kasi napapaligiran ng mga iba't ibang halaman na nagpapalamig sa lugar. And di mawawala ang iba't ibang uri ng mga halamang namumulaklak. Hanging plants man o sa pot. Naging libangan na kasi ni mom ang magtanim. Mula nang pinatigil siya ni dad sa pagtatrabaho ay inaalagaan niya na kami.

And she had this small business na flowershop. Di naman siya masyadong stressful for mom kaya pumayag na si dad.

Dad loves mom so much. Sobrang mahal nila ang isa't isa kaya pinangarap ko din na sana someday, my life would be like them. Not exactly but almost like them.

"Oh mabuti naman at nagising kana. Ilang beses akong tumawag kay Linden. Ang sarap daw ng tulog mo." She said smiling.

"Sarap matulog ma e. At saka umaga na kasi kaming natulog. And that was the first na nakatulog ako ng mahimbing."
Sabi ko. Humiga ako sa tapat na couch ni mom. Sarap humilata buong araw.

"Pagsabihan ko nga yang si Lind, pinagod ka niya kagabi."pilyong sabi ni mom. Nanlaki ang mga mata ko nang sabihin niya yun.

"Mom, it's not what you're thinking! Wala kaming ginawang mysteryo no!" Napaupo ako nang wala sa oras.

Tumawa si mama. Niloloko na naman ako. "O bakit napaka defensive mo? Wala naman akong sinabing ganun a."

"Kainis ka naman ma."

"If you do it, then, be sure na magkakaapo na kami ni Dad mo. Anyways, matagal na naming pangarap yan sa iyo."

"I can't believe you mom." Namumula na ako sa mga sinasabi niya. She's smiling and keep on teasing me.

"I'm just glad that you two were okay na. You're blushing. Halika nga rito. Hug ka ni mommy." She spread her arms to accept me. Lumapit ako sa kanya and she hugged me tight. "Nag-aalala kami ng dad mo sa effect na nangyari sa iyo. You know the time na hindi kana lumalabas at palagi kang nagkukulong sa bahay. And medyo nawalan ng kulay yung dating Hopie na baby namin. But now that Lind is back. We're hoping na maayos niyo ang dating relasyon na meron kayo."

"Yeah mom. But feeling ko magsisimula uli kami. Ang dami na naming di alam sa isa't isa. Ang daming nawala. Di ko alam kung paano ko sisimulan ma."

"Anak, hayaan mo na ang nakaraan. Just focus sa kung anong meron ka ngayon. I really believed na mahal ka ni Lind. And make up with him. Hindi pa naman huli ang lahat. Kaya nga siya umuwi dito sa Pilipinas just to be with you."

Kumawala ako ng yakap kay mama "Ako? Akala ko ba dahil sa business nila mom? Kaya siya umuwi."

"Yeah isa din yun. But the main reason was you.I think." Ngumiti ito.

"Mom naman e. Kainis. Bakit may I think pa. Di naman kayo sigurado. Niloloko niyo talaga ako. Seriously mom!"

Tumawa si mama. "Naku. Sarap mo kasing kulitin. Namimiss ko na kasi yung kulitan natin. But anyways, ikaw na lang yung umalam. Sakin e hula lang yun. Ang kulit kasi ng batang yun. Ang importante e. You too were together now."

"Miss you too mom. Thank you kasi palagi kayong nandiyan ni dad para sa akin."

And we hugged. Sobrang nakakamiss lang nito. "I love you mom."

"I love you too, baby."

ThiS time I'll make up to him. Now that I have given a chance to be with him.
And this time I'll make it right.
Sobrang thankful ako dahil kahit sobrang sama yung nangyari and decisions ko noon ay binigyan patin ako ng pagkakataon na maitama yun.

Sana nga.

**********