Love Of My Life (#Trust)

Chapter 17

Throwback....

She was 7 years old and I was 8 then nang magkita kami. She's from Iloilo and she will be transfering sa school ko.
Kinuha na kasi sila ni tito Rhyle after how many years na nagkahiwalay sila ni tita Iya.

Unang kita ko pa lang sa kanya. Alam ko sa sarili ko na gusto ko na siya.
Dapat ako lang ang lalaki para sa kanya.
At ako lang ang magmamahal at mamahalin niya

************

"O, anak. Ba't di si Linden ang naghatid sa 'yo? "

"E kasi mom tinupak po yung lalaking yun." Pangiti kong sabi sabay halik.

"Ikaw talagang bata ka. Kung makapagsalita ka e parang nasa kalye lang. Chose your words properly baby. "

"I'm sorry mom. I have to go po. Kailangan ko siyang puntahan. Baka bukas iwan ako nun kapag di kami bati."

"Ikaw talaga. Kung anong seryoso ni Linden, ikaw naman itong parang ewan. Puro ka biro."

"Mom, we complement eith each other, that is why."

Napapailing nalang si mommy. She's right. Kung anong sungit at seryoso nitong si Linden, ako naman yung kabaliktaran. Basta. Magkabaliktaran yung ugali namin. Ewan pinaglihi yata ni Tita Yani sa Sama ng loob yung bestftiend kong yun. Pero uy! Kahit ganun yun. Super dami niya paring ugali na gustong gusto ko. Kaya di rin malabong magkaroon ako ng lihim na crush sa kanya.

Uy..  crush lang ha.

Sino ba naman ang hindi. Super gandang lalaki niya. Kahit masungit daming nagkakagusto sa kanyang babae. Kahit saan kami magpunta, napapalingon talaga yung mga girls sa kanya. Perfect height and body na as in with abs and everything. Pareho kaming swimmer kaya we need to be fit.

And super bango niya lagi. Kaya gustong gusto ko yung napapayakap ako sa kanya lagi e.

Nakapasok na ako sa bahay nila. Yes, ako pa e alam ko ang pasikot sikot ng bahay na ito. Kaya kong pumasok na hindi nila nalalaman. The same with Lind alam niya din ang pasikot sikot sa bahay namin.

Sa likod ako dumaan. May hallway na papuntang kwarto ni bestfriend. Nakabukas ang pinto ng kwarto niya kaya pumasok akong hindi gumagawa ng ingay.

Nakadapa siya sa kanyang kama. He's wearing only boxer short. Ows. Hmp. Sanay na ako na nakikita siyang ganyan no. Huwag kayong etsuchera.

"I know its you  babygirl." Napapitlag ako sa bigla niyang pagsalita.

"Hehe. Kahit kailan di talaga kita maiisahan ano?" Napakamot na lamang ako at naupo sa tabi niya.

"Halika ka nga rito!" Sabay hila niya sa akin. Kinababawan niya ako. Napatili ako sa gulat.

😱😱 omg. Sobrang lapit namin. Ano ba Hopie  parang di ka na nasanay.

"Try to join that dance club. May parusa kang matatanggap sa akin." This time he's trying to kiss me na ba? He pinned my arms sa uluhan ko. Hindi ako makagalaw. Lahat ng bigat niya sa akin. At subrang dikit ng katawan namin.

"A-ano namang parusa abir?" I'm trying not to be affected sa kanya.

"You wanna know?"Tumango ako. Inilapit niya sa akin yung mukha niya. Hahalikan niya na ba ako? "Hahalikan kita hanggang sa maubusan ka ng hininga."

Ngumiti ako sa kanya. "Wow, e di mawawalan ka ng pinakamagandang bestfriend! Bakit best? May namamatay ba sa halik?" Patay malisya kong sabi.