Yıldızların altında✨

YB5

Media= özge

Okunma fazla oy az lütfen oylamayı unutmayın...

*****

Mesajları okumuş şuan televizyonun un karşısında umursamaz bir şekilde oturuyordum. Annem akşam yemeğini hazırlamış beni çağırdı.

"Yağmur kızım yemek hazır"

"Yemekte ne var meleğim" yağcılıkta sınır.

"Brokoli çorbası"

"Iyyy anne o nedir. Bi çiğköfte, pilav falan yapaydın"

"Nimet nimet günah kızım"

"Üf anniş ben çıkar"

"Yine nereye"

"Cehennemin dibine gelcen mi?"

"Tövbe tövbe terbiyesiz"

"Ya ya ne demezsin" dedim.

"Hadi çık dinleyemicem seni"

"Oy aşkım bay bay" el sallayarak çıktım. Ceket falan almamıstım. Hava biraz soğuktu. 

Nereye mi gidiyorum? Bime çiğköfte almaya ögrenmiştim bimin yerini kolay yollar geçince saate bakıyordum yürürken. Saat 8 yıldızlara bakınca geri önüme baktım o yola giriyordum. Issız karanlık, Ağaçlı çimenli ışıksız karanlık yola taşların üstünde yürürken telefon ışığı görünce arkasında kopşonlu gence baktım. Kapkaranlık yüzünü göremedim. Biraz gelince o gün aklıma geldi. Birde Bu günkü olaylar korkarak koştum. Çiğköfte için herşeyi yaparım.

Elimde bim poşetiyle yürürken o yola baktım. Korku içimi yakarken 'o da insan yağmur' iç sesim haklı mal mıyım ben. Hemen hareketlenip yürümeye başladım. Saat 9 falan dı. Bu yüzden çok karanlıktı. Yerdeki yürüyeceğim taşları görmekte zorlanıyordum. Çamur a basmak istemiyorum. Yere bakarken yine sesler geldi. "Suslan şerefsiz herif" bu ses bi gıdım tanıdık gelmedi. Etkileyici bağırıyordu. Ben bunları düşünürken ayak sesleri geldi. Sağ yapıp yumuşaklıgı hissettim.
Dengemi kaybettim. Düsmeyi bekliyordum.

"Aaaaga " diye bağırırken adım sesleri Hızlandı. Belimden tutulmamla sıktığım gözlerimi yavaş yavaş  açtım. Kopşonunu başına geçirmiş bir genç daha yeni gördüğüm oğlan mı? Yüzünü göremiyorum. Maske gibi simsiyah maske gibi yüzü. Beni doğrulttu. Ayakta düzgünce gördüğümde tam ağzımı açtım ki

"Benden korkmana gerek yok"

"Ah iyi biri olduğunu bilmiyordum."

"İyi biri olduğumu kim söyledi"

diyerek ellerini kaldırıp aya tuttu. Ay ışığıyla elindeki kanları gördüm. Korkarak bakarken

"Benden korkma! Ama iyi biri olduğumu da düşünme yakarım" ne alaka

"Ah peki teşekkür ederim."

"Birdahakine daha dikkatli ol" bu cümle tanıdık geldi.

"Pekala benim gitmem lazım" arkasını dönüp gitti. Yüzünü bi gıdım görseydim keşke gözden kaybolunca bende hızlıca uzaklaştım. Sözleri beni kendine bağlamıştı. Çok özlemişim gibi hissediyorum.

*****

İki paket çiğköfte bitirmiş. Paketleri masaya bırakıp odama çıkmıştım. Yarın giyeceklerlerimi hazırlamış  yatağıma uzandım. Yarın rüzgarı göreceğim için çok mutluyum. Tabi yarınakşam yine Bime gidicem onun için.

Sizce okulda ne olcak?

Biraz kısa oldu.

Bayyys