Beş

276 140 48
                                    

Şok olmuş bir ifadeyle telefonumun ekranına bakarken ne yapacağımı bilemiyordum. Neler döndüğü hakkında en ufak bir fikrim yoktu ancak bunu yapan her kimse dibime kadar gelmişti, çantama bir anahtarlık atmıştı ve numaramı bulmuştu.

Psikopat bir takık olduğunu düşünmeye başlamıştım.

Numaramı nereden bulmuştu? Çantama o anahtarlığı nasıl, ne zaman atmıştı? En önemlisi, bu kimdi ve neden böyle bir şey yapıyordu?

Mesaj ekranına gidip yazdığı mesaja baktım.

0505**: Hey, beni profilimden tanıyacağını biliyorum. O yüzden lafı uzatmadan konuya giriyorum. Muhtemelen numaranı nereden bulduğumu, çantana o anahtarlığı nasıl koyduğumu düşünüyorsu. Benim için aslında bunlar çok basit ancak sen bunlar olurken farkında olmuyorsun. Seni hastalığınla falan vurduğumdan değil kesinlikle, yanlış anlama. Sadece seninle arkadaş olmak istedim ama beni hemen engelledin ve ben de mecburen buradan yazdım sana. Numaranı nereden bulduğuma gelecek olursak... Bunu sana söyleyemem. Zaten söylersem kim olduğum ortaya çıkacak ve bunun yaşanmasını istemiyorum. En azından şimdilik...

Mesaja ağzım açık bakıyordum. Anladığım kadarıyla bu çocuk benim tweetimi falan gördüğünden yazmamıştı. Beni zaten tanıdığı için konuşma bahanesi olarak tweeti öne sürmüştü.

Ne yapacağımı bilemez vaziyette öylece mesaj ekranına bakıyordum. Gözlerim artık sulanmaya başladığında ekranı kapattım ve gözlerimi yumdum. Biraz kendi karanlığımda düşüncelere dalmışken yine bir bildirim sesi gelmişti. Onun yazdığını biliyordum ancak mesaja bakmaya korkuyordum. Çünkü peşimde bir psikopat sapığım olmasından korkmaya başlamıştım.

Yaklaşık beş dakika sonra gözlerim rahatlamıştı. Gözlerimi açtım ve elimi telefonuma uzatıp ana ekran tuşuna bastım.

Mesaj beklediğim gibi ondandı.

0505**: Sana kim olduğumu söyleyemem. Bunu benden bekleme. Beni tanıyorsun ve ben olduğumu öğrenirsen bir daha asla yüzüme bakmazsın diye korkuyorum.

Kilidi açıp WhatsApp'a girdim ve mesajına tıkladım. Uzun süre ne yazmam gerektiğini düşündüm. Yazdım sildim, yazdım ve sildim.

İlayda: Senin kim olduğunu öğrendiğimde yüzüne bakmamam için bir nedenim olmalı, değil mi?

Mesaja anında cevap verdi.

0505**: Bunu söyleyemem. Eğer bunu söylersem işte o zaman karşına çıkamam.

Artık sinirlenmiştim.

İlayda: Onu söyleyemem, bunu söyleyemem. Bana niçin yazdığını bile söyleyemeyen biriyle konuşmamı bekleme benden.

0505**: İlayda, yapma bunu.

0505**: Seni bu şekilde kaybetmek istemem.

İlayda: Etrafımda bayağı korkak insan birikmiş, haberim yok.

İlayda: Keşke kim olduğunu bilsem de seni kaybetmek için uğraşsam.

0505**: Bunu söyleme bana.

0505**: Her şeyi söyle, tek kelime etmem. Ama bunu söyleme.

0505**: Senden uzak kalmamı isteme, bekleme benden.

0505**: Yapamam bunu.

İlayda: Kimsin sen o halde?

İlayda: Neden yazıyorsun bana?

İlayda: Amacın ne?

0505**: Çünkü seviyorum seni...

0505**: İçten içe

0505**: Hem de yıllardır.

Elimde olmayan sebeplerden ötürü bölüm hem geç hem de kısa geldi. Affınıza sığınıyorum yarın bol bol boş vaktim var. Belki iki bölüm birden atarım, belki cumaya kadar beklerim.

Bu arada M E Y U S adlı yeni bir çalışmam var ve ben kurgusuna çok güveniyorum. Sizi sayfamdaki diğer çalışmayı da okumaya davet ediyorum.

Öpüldünüz ♥️

Sizi seviyoruum♥️

Engel Değil || yarı textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin