Köle SERİSİ (KÖLE - KÖLE İNTİKAM - KÖLE AŞK )

Köle 36

Saat gecenin ikisini bulmuş Jaymie uykusundan boğulurmuş gibi uyandığında nefes almaya çalışıyordu. Edward Jaymie’nin kollarından korkuyla sıyrılmasıyla meraklanmış neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Jaymie kâbusla uyanmış titriyordu. Kâbusunda hamileydi ve bebeği doğar doğmaz kölelik damgası yiyordu. Edward’ın ısrarlarına rağmen rüyasını anlatmadı. Ne anlatacaktı ki... gülümseyerek geçiştirip genç adamın uyumasını bekledi. Kendi rüyanın etkisinde kalmış uyuyamıyordu. Kalktı ve camın önündeki koltuğa oturup sakinleşmeye çalıştı. Çare bulmak ister gibi dizlerini kendine çekti. Karanlıkta kaybolmuş bakışlarında acı, hüzün birbirine girmişti. Edward uyku arasında Jaymie’ye sarılmak için elini yatakta gezdirdiğinde yanı boştu. Uyandı yavaşça kalkıp yanına gitti. Halini görünce “Neyin var? Benimle paylaşmalısın” dedi Edward. Jaymie onu ilk fark etmedi. Sesiyle irkilirken gülümsedi ve ayağa kalkıp kollarında yerini aldı “Uyuyamadım bana ninni söyler misin?”

 “Ne istersen yaparım yeter ki mutsuz olma.”

“Ben temiz hava almak istiyorum. Terasa çıkalım.” dedi Jaymie gülümserken başını kaldırmış beline sarıldığı uzun boylu adama gülümsüyordu.

“Buradan bir süre uzaklaşmak istiyorum” dedi Edward. Jaymie buz gibi olmuş gözlerine bakıyordu. “Uzun bir süre mi?”

“Olabildiğince uzun, çok bunaldım.” Jaymie ses çıkarmamış canı yanmıştı. O Edward olmadan nefes alamazken genç adam gidiyordu. “Hadi hazırlan.” dediğinde Jaymie şaşkın ve mutlu gözleri parlamış “Ben de mi geliyorum?” dedi heyecanla.

“Sensiz gidebileceğimi nasıl düşünürsün?” dedi Edward ona daha sıkı sarılırken.

“Daisy?”

“O da gelebilir” dedi sırıtarak. Jaymie içindeki kara bulutları bir kenara bırakıp hızla hazırlanıp Daisy’nin giyinmesine yardım etti. Birlikte bir saatlik araba yolculuğu yapmışlar, Daisy arka koltukta uyuyakalmıştı. Küçük bir kasabaya girdiklerinde Jaymie meraklanmıştı. “Burası neresi?” 

“Bilmiyorum. Küçük bir ev aldım.” dedi Edward gülümseyerek.

“Tanınmayacak mısın?“

“Sanmıyorum. Etrafta fazla ev yok.” Evin önünde durduğunda Jaymie hayranlıkla eve bakıyordu. Tek kat minik bahçeli evin verandasında tekli sallanan koltuk vardı. Jaymie arabadan inerken kendini tutamadı.

“Ömrümü burada geçirebilirim.” dedi hevesle. Edward Jaymie’nin cümlesiyle içindeki üzüntüye anlam veremedi. Bir ay boyunca orada kaldılar. Edward’ın dönmeye niyeti yoktu ama Jaymie’nin doğum kontrol hapları bitmiş tedirgindi. İstemeyerek dönmek için Edward’a baskı yapmaya başladı. Daisy ona çok kızarken Edward Daisy’e hak veriyordu. İkisi de pes edip saraya döndüklerinde Daisy suratını asıp odasına geçti. Edward olmadığı günlerdeki işlerini yapmak için dairesinden ayrıldı. Jaymie hızla Marie’yi aradı.

“Selam Marie” dediğinde Marie yine söylenmeye başladı. “Olanları bilmiyorsun. Edward Kurula ve Yaşlılar heyetine meydan okuyup Lisa ile nişanı bozdu. Sırf senin için.” dediğinde Jaymie hiç şaşırmadı. Suratı beyazın tonlarına büründü. Deli gibi korkmaya başladı. Marie nefes almadan sorular sorarken Jaymie sıkıntıyla “Sorularına cevap vereceğim tamam. Biliyorsun Prens ne isterse o olur. Evet, bir aydır yokuz biliyorum. Hayır, ona yüz vermiyorum. Köle kurallarını koruyorum merak etme. Kim söylemişse yanlış görmüş. Ben... Benim doğum kontrol haplarım bitti getirir misin? Bir karışıklık oldu fazla içtim herhalde iki gündür içemedim” dedi. Jaymie iki gündür Edward’ı oyalamış, onunla birlikte olmamak için elinden geleni yapmıştı.