2:59.

Hoofdstuk 25

“sleeping next to him

 

wanting to touch him

 

but know you already

 

like a person who has

 

demons inside him”

song for this chapter: real love – clean bandit (luister dit asjeblieft het voegt echt iets toe aan het hoofdstuk, idk, het liedje is echt zo idk het raakt me ergens idK MAN SORRY)

Hoofdstuk 25 - Emily

Het op het moment dat ik naar bed wil gaan – in het bed van louis - , realiseer ik mij dat dat niet meer het plan was. “Don’t worry, ik heb oordopjes meegebracht van de supermarkt.” Vertelt Louis mij en dat is een hele erge opluchting voor mij. Ik hoop dat dit gaat werken, ik hoop het zo erg, want ik wil gewoon is een nacht goed slapen. Eén nacht maar. Ik geef Louis een lange knuffel en als ik hem loslaat wrijf ik nog even in zijn hand. “Slaaplekker.” Zeg ik zachtjes en hij glimlacht terug. We lijken wel een getrouwd stel of zo, en dat laat me huiveren. Ik wil niet trouwen, met niemand niet, het lijkt me verschrikkelijk.

Ik loop naar de voordeur, pak mijn tas en jas en loop de deur uit. Als ik de voordeur achter mij weer sluit, hoor ik voetstappen rustig mijn kant op lopen. Ik kijk de kant op van het geluid en zie een bekende schim.

Liam.

Hoe dichter bij hij komt, hoe meer ik de uitdrukking zie op zijn gezicht, en het is niet bepaald blij. Als hij bij mij aan is gekomen slaan zijn grote armen om mij heen en ik schrik even. Ik besluit nog even niks te zeggen en werk mee in de knuffel. Wanneer hij lostlaat zie ik de verdriet in zijn ogen en onder zijn ogen is het nat van de tranen. “Kom.” Mompel ik en ook mijn gezicht is veranderd in een droevige uitdrukking. Ik kan mensen zo niet aanzien, dat raakt me, en zeker als het bij een jongen is die zich normaal sterk/stoer voordoet. Ik open mijn voordeur en als ik binnenkom, ontmoet ik een koude luchtvlaag. Waarschijnlijk komt dat omdat ik hier eventjes niet geweest ben.

Ik zet de lichten aan en gooi mijn tas op de eettafel. Liam laat zichzelf op de bank vallen en ik ga zelf in de stoel zitten. “Vertel, wat is er gebeurd?” Vraag ik hem en hij wrijft voor zijn antwoordt nog even in zijn ogen. “Ik..” Hij ademt diep in en ik ben bang dat hij de nacht hier gaat doorbrengen. “Ik kwam thuis.” Zegt hij rap, omdat hij momenteel geen goede ademhaling heeft van het huilen. “En ik opende.. de deur van mijn slaapkamer.” Zijn ademhaling wordt steeds rustiger, en hij praat al wat rustiger en normaler. “Ik trefde mijn vriendin Sophia en Zayn aan.” Nu voel ik het aankomen, hij hoeft zijn zin niet eens af te maken. “Ze lagen op elkaar.” Voegt hij nog toe en laat een diepe zucht. Ik slik even en probeer dan te praten, maar ook ik weet even niet wat ik moet zeggen.

“Ik.. Wow.. Dat is..” Is alles wat ik eruit krijg. “I know..” Reageert Liam. “Maar ik dacht dat je bij Louis sliep? Hebben jullie ruzie?” “Dat is nu niet belangrijk, Liam. Dit gaat om jou nu.” Zeg ik hem en ik zeg het denk ik meer, omdat ik niet te veel wil praten over wat voor soort persoon Louis is en waarom ik daar was en niet. Maar aan de andere kant vind ik Liam nu ook belangrijker dan mijzelf. Ik heb anderen altijd belangrijker dan mezelf gevonden. En vooral omdat Liam zo beschermend en lief is geweest, ben ik ook lief tegen hem nu.

“En waarom kwam je naar mij toe?” Ik kom op de vraag en besloot ‘m gelijk te stellen. “Ik wist het gewoon even niet meer. Ik had geen zin in Niall, en naar Zayn was logisch om niet te gaan en mijn beste vriend Andy is op vakantie.. En eigenlijk kwam jij als eerste in me op..” Het laat me blozen, maar dat wil ik niet dus probeer ik mijn wangen te bedekken. “Wat doe je?” Grinnikt hij. “Niks.” Mompel ik. “Oké.” Lacht hij. “Nou, veeg die tranen weg. Je kan wel in mijn bed slapen.” Vertel ik tegen hem, om snel op een ander onderwerp te komen. “En jij dan?” “Oh, nou ik raak je in dat bed niet aan hoor.” Antwoordt ik. Hij grinnikt even. “Oké.” Zegt hij zachtjes en staat op van de bank. “Dan ga ik maar slapen.” Zegt hij en ik volg hem.

Wanneer we na een kleine tijd allebei in bed liggen, is het even stil en merk ik dat we allebei wat willen zeggen, maar ik ben de enige waarbij de woorden er niet uit komen. “Thanks, Emily. Echt bedankt, zonder jou sliep ik op straat.” Zegt hij en ik glimlach, ik glimlach breed, een glimlach die hij niet kan zien. “Geen probleem, Liam. Je verdiend dat met Sophia niet, ze is het je niet waard.” Ik weet niet of ik dat had moeten zeggen, maar het is waar. Ja, we maken allemaal fouten, maar als Sophia echt van Liam hield, zou ze geen andere jongen durven aanraken. “Ja? Denk je?”

“Ja, eigenlijk wel. Als ze echt van je hield, zou ze geen ander aan durven raken.” Reageer ik, en heb nu geen spijt van wat ik zei. Ik zeg voor het iets is normaals tegen een jongen. “Slaaplekker.” Zegt hij en ik zeg het zelfde terug.

+ + +

Ik schrik wakker uit een droom waarvan ik in een klif viel. Ik ben even opgelucht dat het een droom was. Alles leek zo echt. Maar dan realiseer ik even waarom ik wakker ben geworden. Het gegil van Louis klinkt me herkent in de oren. En ik ben niet de enige die wakker is geworden. “Wat is die herrie?” Vraagt Liam en stapt uit bed. Ik zie dat hij alleen een onderbroek aanheeft en slik even. Oké, zijn lichaam ziet er goed uit. Dat kan ik niet ontkennen en ik kan het ook niet laten om het aan te staren. Als Liam zich weer omdraait naar mij, keer ik mijn hoofd snel naar zijn ogen, en hoop dat hij me niet zag staren.

Hij heeft zijn vingers in zijn oren. “WAT IS DIT?!” Schreeuwt hij en ik haal mijn schouders omhoog. Ik weet dondersgoed wat hier aan de hand is, maar ik wil niet dat Liam weet wat Louis voor iets heeft in zich en wat het doet met hem. Liam is niet de juiste persoon om dat te weten. “Volgens mij komt het van Louis zijn appartement, ik ga even kijken!” Roept Liam, terwijl hij vlak bij me staat. Ik knik onbewust, maar als Liam wegloopt, schiet me het te binnen.

Liam mag dit niet weten.

Ik gooi de dekens van me af en kruip over het grote bed, ik val er van af, sta weer op en ren met een valpartij naar de voordeur die al open is. “Fuck, fuck, fuck.” Scheld ik in mezelf en ren Louis appartement binnen. Het is te laat. Liam staat met open mond naar de open kamer van Louis te staren.

Well, me and Louis are fucked.

 

+ + +

 

WIHIHIHIHIHI, OOOOOPS. SHIT IS ABOUT TO GET REAL.