အပိုင္း(၁၁၇) ငရဲမွ နတ္ဆိုး
"သတ္!"
ကူ႐ွန္းဟယ္သည္ ႏွင္းမိုးရြာသကဲ့သို႔ ေက်ာခ်မ္းစရာ သတ္ျဖတ္ျခင္းအ႐ွိန္အဝါကို ခံစားလိုက္ရၿပီး မ်က္ႏွာပ်က္သြားခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ က်န္းရီသည္ ေသျခင္းနတ္ဘုရားဂိုဏ္းမွ လူသတ္သမားမ်ား၊ ဆရာေ႐ွာင္ႏွင့္၊ အျခားဆရာမ်ားကို ဘယ္လိုသတ္လိုက္ေၾကာင္း သူနားလည္သြားခဲ့ေပၿပီ။ က်န္းရီသည္ ေ႐ွးေဟာင္းသမိုင္းဝင္ အထိမ္းအမွတ္ခန္းမမွ သတ္ျဖတ္ျခင္း ဧကရာဇ္၏ ေက်ာက္စာကို လႈပ္႐ွားသြားေစႏိုင္သည္ဟူေသာ ေကာလဟာလမ်ား သူၾကားခဲ့သည္။ ယခုမူ သူသည္ အရာရာကို ႐ွင္းလင္းသြားေပၿပီ။
သို႔ေသာ္ က်န္းရီသည္ သူ႔ကို ဘာမွ လုပ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ သူသည္ အေနာက္ဘက္ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္မွ စစ္သည္သံုးရာေက်ာ္ကို ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။ ခရမ္းေရာင္နန္းေတာ္႐ွင္ အျမင့္ဆံုးအဆင့္႐ွိ အႀကီးအကဲေလးေယာက္လည္း ပါလာခဲ့ေပသည္။ သူသည္ ဓားကို ယမ္းကာ ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။
"သတ္!"
"သတ္ၾက!"
စစ္သည္သံုးရာေက်ာ္သည္ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ေအာ္ဟစ္ကာ စုေလာရႊယ္ႏွင့္ က်န္းရီထံ ေျပးလာခဲ့ၾကသည္။ စစ္သည္တစ္ဦးခ်င္းစီသည္ သတ္ျဖတ္ျခင္းအ႐ွိန္အဝါ ကိုယ္စီထုတ္လႊင့္ေနၾကသည္။ သူတို႔၏ သတ္ျဖတ္ျခင္း အ႐ွိန္အဝါမ်ား ေပါင္းစည္းလိုက္လွ်င္ က်န္းရီ၏ သတ္ျဖတ္ျခင္း အ႐ွိန္အဝါအား ခ်က္ခ်င္းဖိႏွိပ္လိုက္ႏိုင္ေလသည္။
"လာၾက!...မင္းတို႔က ငါ့ကို သတ္ခ်င္ေနရင္ ေသဖို႔လည္း ျပင္ဆင္ထားၾကတာ ပိုေကာင္းမယ္!"
က်န္းရီသည္ ေမာ့ၾကည့္ကာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္။ သူ၏ အနက္ေရာင္ ဆံပင္မ်ားသည္ ေလထဲတြင္ ကခုန္ေနၾကသည္။ သူ၏ မ်က္လံုးမ်ားသည္ ပိုမိုနီရဲလာခဲ့ၿပီး သူ႔ကိုယ္မွ သတ္ျဖတ္ျခင္းအ႐ွိန္အဝါသည္ ေပါက္ကြဲထြက္လာခဲ့သည္။ ေလထုသည္ အလြန္တရာ ေလးလံလာခဲ့သည္။ အားနည္းေသာ စစ္သားမ်ားသည္ တုန္ယင္လာၿပီး ဒူးမ်ားေပ်ာ့ေခြလာကာ ေ႐ွ႕သို႔ ဆက္မလွမ္းႏိုင္ ျဖစ္လာၾကသည္။
ခရမ္းေရာင္နန္းေတာ္႐ွင္ အျမင့္ဆံုးအဆင့္႐ွိ စစ္တပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေလးေယာက္သည္ သူတို႔လူမ်ား ထိတ္လန္႔ေနၾကသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ က်န္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ခရမ္းေရာင္နန္းေတာ္႐ွင္ သတၱမအဆင့္၊ အ႒မအဆင့္ခန္႔၌သာ ႐ွိေသးသည္။ ထိုလူမ်ားသည္လည္း သတ္ျဖတ္ျခင္း အ႐ွိန္အဝါ၏ သက္ေရာက္ျခင္းခံေနရၿပီး ထိတ္လန္႔ေနၾကသည္မွာ ထင္႐ွားသည္။
YOU ARE READING
ေကာင္းကင္ဘံုအား ဆန္႔က်င္၍ (စာစဥ္-၈မွ ၁၀)
Боевикက်န္းရီသည္ သူ၏ စြမ္းအင္သိုေလွာင္ရာ ဒန္တ်န္းေနရာ ခ်ိတ္ပိတ္ခံထားရေသာေၾကာင့္ အ႐ွက္ခြဲခံရျခင္းႏွင့္ အႏိုင္က်င့္ခံရျခင္းတို႔ကို ငယ္စဥ္တည္းက ခံစားခဲ့ရသည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူအိပ္ရာႏိုးလာေသာအခါ သူ၏ခ်ိတ္ပိတ္ခံသေကၤတ က်ိဳးပ်က္ေနခဲ့ၿပီး သူ၏တန္ခိုးစြမ္းအင္သည္လည္း မယံ...
