ေကာင္းကင္ဘံုအား ဆန္႔က်င္၍ (စာစဥ္-၈မွ ၁၀)

အပိုင္း(၁၀၆)ငတံုး

အပိုင္း(၁၀၆)ငတံုး

ေပငါးဆယ္...ေပေလးဆယ္...ေပသံုးဆယ္...

က်န္းရီ၏ ကိုယ္သည္ တစ္လက္မေလးေတာင္ မလႈပ္႐ွားခဲ့ေပ။ သူ႔မ်က္လံုးမ်ားသည္ ေ႐ွ႕႐ွိ တိုက္ပြဲဆီသို႔သာ စူးစိုက္ေနခဲ့သည္။ သူသည္ နတ္ဆိုးသားရဲႀကီးကို ဆရာမ်ားသည္ အေစာင့္မ်ား၏ အကူအညီႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနၾကသည္ကို ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ေတာင္ၿဖိဳခြင္းႂကြက္ႀကီးသည္ ဖိႏွိပ္ခံထားရၿပီး ေျခေထာက္တစ္ဖက္ ျပတ္သြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ၎သည္ မေသခင္တြင္ ေအာ္ဟစ္ေနခဲ့သည္။

လုပ္ၾကံသူသည္ အေနာက္ဘက္မွ ခ်ည္းကပ္လာခဲ့သည္။ က်န္းရီသည္ အႏၱရာယ္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနသည္ကို သူေတြ႔လိုက္ရသည္။ သူ႔မ်က္မွာထက္႐ွိ အျပံဳးသည္ ပိုပီျပင္လာခဲ့သည္။ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္တြင္ သူသည္ သ႑ာန္သံုးဆင့္ အသြင္ေျပာင္းျခင္း ဆ႒မအဆင့္႐ွိ ေက်ာင္းသားသံုးေယာက္ကို တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္  သတ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ဒီေက်ာင္းသားသည္လည္း က်န္းရီ ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္ ကိစၥမ႐ွိေပ။ သူသည္ ေသလူျဖစ္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။

နယ္ေျမ၏ အေကာင္းဆံုး လုပ္ၾကံသူအဖြဲ႔အစည္း ဆယ္ခုထဲမွ 'ေသမင္းနတ္ဘုရား'၏ လုပ္ၾကံသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ သူ႔လႈပ္႐ွားမႈမ်ားသည္ ထူးခြၽန္ေကာင္းမြန္သည့္အဆင့္အတန္းတြင္ ႐ွိသည္။ သူလႈပ္႐ွားခ်ိန္တြင္ အသံတစ္စေတာင္ မထြက္ေပ။ ထို႔ျပင္ သူသည္ လူသတ္ေတာ့မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း သတ္ျဖတ္ျခင္း အ႐ွိန္အဝါ စိုးစဥ္းေသာ္မွ် ထြက္မလာပါေခ်။ သူသည္ သာမန္သိုင္းသမားတစ္ေယာက္ကို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ပါလ်ွင္ ထိုလူသည္ ေအာ္ပင္မေအာ္ႏိုင္ဘဲ အဆံုးသတ္သြားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။

ကံမေကာင္းစြာႏွင့္....သူသည္ က်န္းရီႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ရေပသည္။

အျခားလူမ်ားသည္ ထိုလုပ္ၾကံသူ၏ ေျခသံကို ၾကားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း က်န္းရီကမူ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း ၾကားေနရသည္။ သူ၏ မ်က္လံုးမ်ားသည္ ေအးစက္ေနခဲ့သည္။ သူသည္ အသက္ေအာင့္ထား၍ သတ္ျဖတ္ျခင္းအ႐ွိန္အဝါကို ထိန္းထားလိုက္ရသည္။ သူ၏ ဝတ္ရံုလက္အတြင္းတြင္ေတာ့ အနက္ေရာင္အလင္းတစ္စသည္ တစ္လက္လက္ ေတာက္ပေနခဲ့သည္။