Ela

5. BÖLÜM

   Ahsen, tüm gün boyunca okula yeni gelen yakışıklı çocuklardan bahsetti ve başımın etini yedi. Okuldan eve dönerken ona Deniz'den bahsettim. Evet, tabiki şaşırmadım; yine olayları abarttı. Hatta bizi evlendirdi, iki tane çocuk yaptırttı. Hani,"O çocuk bana bakmaz." duygusu vardır ya, işte şimdi durumum tam olarak buydu.

    Ben sevdiğimi veya beğendiğimi yakınlarımdan saklayacak bir insan değildim, yani belki bir annem olsaydı herşeyimi anlatırdım, onun eksikliğini Ahsen'de buluyor gibiydim. Eve geri dönerken okulda defterimi unuttuğumu farkettim. Havaya bir küfür savururken hızlı hızlı okula yürüdüm.

    Merdivenleri çıkarken bir ses duydum. Bulunduğum kattaki bir sınıftan geliyordu. Yavaş yavaş yürüdüm ve ilk kapıyı açtım. Deniz, bir kızı köşede tutmuş, yiyişiyorlardı. Onlar görmeden duvarın arkasına döndüm ve sırtımı yasladım. Okulun ilk gününden, daha yeni tanıştığı biriyle nasıl böyle bir şey yapabilirdi? Belki bunlar bana uzaktı, hemde çok uzaktı. Ama bu da normal olamayacak kadar tuhaftı.

    Hızlı hızlı sınıfa koştum. Defterimi sıranın altından aldım ve çantama koydum. Tam kapıdan çıkarken Denizle çarpıştık. Nefeslerimiz birbirine karışmıştı. Gözlerine baktım, nasıl baktığımı bilemiyorum ama orada gördüğüm olayı tekrar hatırladım, ve yüzümü buruşturdum. Hızlıca yürüdüm ve kaşlarımı çatıp ona baktım. Biraz şaşırmış gibiydi. "Çarpışmamıza bu kadar kızcağını bilmiyordum." dedi.

–Ona kızdığımı mı zannediyorsun?

–Bana bu kadar yakın olmak seni heyecanlandırır diye düşünmüştüm, sonuçta her kız benimle olmak ister.

–Kendine çok güvenmemeni tavsiye ederim.

–Hadi, kabul edelim. Neredeyse öpüşecektik ve bu hoşuna gitti, değil mi?

    Kaşlarımı çattım ve işaret parmağımı göğsüne vurdum,

–Sen, yürüyen ego. Git başka kızlarla uğraş, defol git!

–Pekala tatlım, dedi ve elimi tutup aşağı indirdi.

    Çantamı tekrar koluma takarken düşündüğüm tek şey, bütün bir senenin bu manyakla nasıl geçeceğiydi. Aynı sınıfta, hatta belki bazen aynı sırada. Üzerinde her gün öpüştüğü farklı kızların parfümlerinin kokularını taşıyacaktı ve bu iğrençti.

   Ben kapıya doğru yürürken beni izledi. Önünden geçerken elini kaldırdı ve saçlarımı okşadı. Gözlerimi devirdim ve tekrardan yüzüne baktım. Tehditkarca gülümsedi ve ağzından, "Benden kurtulamazsın." sözleri çıktı. Hızımı iyice arttırdım ve yürüdüm. Bir kaç kez telefonuma baktım. Doğruydu, kurtulamayacaktım.

 

Evet Teogtan kurtulduk ve bu harika bişi. Yani artık gelen ilhamları vakit kaybetmeden yazabilirimmmm. Elimde yazılmış iki bölüm var, ikisini de yayınlıyıcam. Öpüldünüz :*