NALAN (ARA VERİLDİ)

BÖLÜM 6

Bu bölüm bana desteğini gösteren güzel okuyucuma Filizafak 🖤

5 Yıl önce...

Bazen bazı anıları unutmak ister ya insan şuan aynı o andayım zaman dursun ve annemi kaybetmemeyi isterdim kimsesizlik canımı yakmasın isterdim ama hayata göre yaşanmışlıklar artık geçmişte anı olarak kalıyordu...

Annem
Melek yüzlüm benden gideli tam 2 yıl oldu... İlk bahara aşık bir kadın olarak ilk baharda ellerimden kayıp gitti.
İçimde ki acı geçmiyor du.
Her gün biraz daha yara alıyordum her gün güzel yüzlümün yanına gidiyordum bilirdim yalnızlığı sevmezdi.

İnsanın kalbi acırmıydı benim acıyordu her gün bu acı ateşe sarıyor sönmek bilmiyordu.
Yetim olmak benim için zor değil di çünkü hep annemi bilmiştim ama şimdi öksüzdüm sığındığım, saklandığım dağım 2 yıl önce benden ellerimden kayıp gitmişti. Bu gün melek yüzlümün ölüm yıl dönümüydü 15 Nisan 2015 benim için zamanın duruş tarihi idi.
Elimde yine mor sardunlar ve annemin toprağı vardı ellerim boşluğa alışmış artık toprak tutar olmuştu oysa yaşım kaç olursa olsun yolda yürürken ellerim hep annemin ellerinde olurdu...

Dün ilk defa iki yıl sonra ellerime biri dokunmuştu kollarıma sarılmıştı o eller
İyi olup olmadığımı sormuştu ne bedenen nede ruhen iyi değildim karşımda ki duman gözlü adamda bunu anlamıştı. Dün başımdan ne geçtiyse anneme anlatmıştım ve mezar taşına ufak bir öpücük bırakarak eve gitmek için oturduğum yerden kalktım ve yavaşça mezarlığın çıkışına doğru yürüdüm bu gün hava tıpkı annemin sevdiği gibiydi hafif bir güneş sıcaklığı ve ufak ılık esintiler...

Artık güneş batıyor yerini geceye bırakıyordu. Tıpkı içimin karanlığı gibi içimde sıkıntıyı özlemi bir yere bırakıp yoldan geçen bir taksiyi çevirip gideceğim yeri söyledim kafamı cama yaslarken bir hafta sonraki sınavımı düşündüm artık mezun oluyordum kendi ayaklarımın üstünde durmayı iki yıl önce öğrenmiştim ama bu sefer başkaydı bu sefer kendi mesleğimle ayaklarımın üstünde durucaktım.

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama taksi evimin önüne gelmişti bile hızlıca çantamdan parayı çıkararak taksiciye verip taksinden indim ve apartma doğru yürümeye başladım...
Artık alışmaya başlıyordum tek oluşuma.
Eve girip soluğu hemen banyoda almıştım. Kısa bir duşun ardından pijamalarımı giyip yatağıma uzandım bu gün üstümde bir ağırlık vardı ve uyumak istiyordum uyku bedemi ele geçirirken aklım yarında idi yarın pazartesi ve iş başıydı inanıyordum yarın güzel bir gün olacaktı tıpkı her pazartesi günleri gibi yarınki pazartesiyide güzel bir gün olarak bekliyecektim.

Ben bunları zihnimden geçirirken hiç tamin etmemiştim ufak dileğimin gerçekleşeceğini bilmeden uykuya teslim oldum...